maandag 25 september 2017

Lichtjestocht in Eindhoven

Afgelopen zaterdag was het dan zover. We waren door Raymond uitgenodigd om mee te doen aan de lichtjestocht. Een route van ongeveer 20 km door Eindhoven met onderweg allemaal lampjes die met elkaar tekening vormden. Ter ere van de bevrijding van Eindhoven.

Dit kom je onder anderen tegen bij de lichtjestocht (foto door Raymond gemaakt)

Uiteraard moesten we wel eerst van Nijmegen naar Eindhoven fietsen, maar dat is eigenlijk helemaal niet zover. Ik heb altijd het idee dat het veel verder weg is in ieder geval. Onderweg kwamen we Marnix nog tegen die vanuit Eindhoven precies ons tegemoet reed en na 3 uurtjes fietsen waren we dus al bij Raymond, waar nog de een en andere verlichting op de fietsen gemaakt moest worden.

Stralend mooi weer op de heenweg


Ed en ik onderweg even pauzetje

Ed had zijn fiets al versiert met 2 linten groene verlichting. Hij hielp mij en Raymond om ook nog wat lichtjes op de fietsen te bevestigen. Ik moet wel zeggen dat die van Raymond echt heel erg tof was.

Ed is bezig met Kanjer te versieren

Het uiteindelijke resultaat mag er wezen (foto van Raymond)

Een uurtje voor het donker zou worden gingen we met zn drieen uit eten bij een Italiaansrestaurant in Eindhoven. Het eten werd zeer snel geserveerd. En nadat we goed gevuld waren reden we naar een plek waar Raymond had afgesproken met Joost.

Raymond, onderweg naar het Restaurant
Nieuwsgierige mensen bij Kanjer en TattooQuest
Het eerste stuk fietsen ging perfect totdat het wat drukker werd. Alleen het foto's maken wilde nog niet helemaal goed lukken. Dus toen we even stilstonden bij een van de kunstwerken, gelijk even gekeken wat de beste instellingen waren om zo'n lichtschilderij nou op de foto te krijgen. Onderbelichte foto's werkte aardig. Dus daar heb ik het dan maar op gehouden. Later ook geprobeerd al rijdend, maar dat is toch minder een succes dan stilstaand.

De verlichting van Ed was ook van verre te zien, erg leuk

Mijn eigen probeersel foto 1 normaal belicht met flits
en foto 2 onderbelicht zonder flits
Raymonds fiets onder de lantaarnpaal met spookje verlichting

Bij het Smurfendorp hielden we een ijsjes pauze. En moesten Ed en ik om de beurten oppassen op de fietsen, en vooral de kinderen met een ijsje bij de fietsen weghouden. Die houden gewoon hun ijsje boven het instapgat, wat ik niet een heel fijn idee vond. Hier was het ook ineens heel druk met auto's. Wie bedenkt nou, dat je een lichtjestocht die door de stad en woonwijken is uitgezet met de auto gaat rijden! Nou ja, van mij mogen ze bepaalde delen wel afzetten zodat je er niet meer met de auto door kan. Want heel veilig is het nou ook weer niet als je met een velomobiel daarlangs moet rijden in een wijk waar een fiets en auto net langs elkaar kunnen. Wat dan wel weer leuk is, dat die auto's dus gewoon in de file staan en jij als fietser door kan rijden ;-).

De kijkersfile ;-) (Foto van Raymond)

Ik maak een foto van Ed en.....
Ed maakt een foto van mij ;-)

Smurfendorp
Hierna konden we weer lekker doorfietsen over de fietspaden. En hebben we nog flink genoten van alle mooie verlichting onderweg. Echt een aanrader om eens te gaan doen. Dit spectakel doet zich elk jaar voor in de week na 18 september. Misschien volgend jaar met een iets grotere groep rijden. En op de avond dat ze ook het fietsen promoten voor deze route. Anders lijkt het me lastig met een grote groep velomobielen om langs de autofiles te komen. Je kan uiteraard nog zelf gaan kijken. De lichtjestocht is er nog tot 8 oktober.

Draak met onze fietsen eronder
zoek het verschil ;-)

Nog een sfeerfoto in vogelvlucht

Aan alles komt een eind en ook aan deze fantastische fietsroute. Weer terug in het centrum pakken we nog een terrasje en daarna rijden Ed en ik weer terug naar Nijmegen.

Het is heerlijk randonneren. En ook Ed vind dit een fantastische beleving. Dus wie weet, staan er binnenkort wel randonneurstochten samen op het programma. Om kwart voor 2 zijn we terug in Nijmegen en Ed rolt een half uur later dood op in bed. Het was een zeer goede training voor volgend weekend. Dan gaan we een paar dagen naar het westen van het land. Even op bezoek bij een paar ligfietsers en familie, met dus een hoop fietskilometers ook.

vrijdag 22 september 2017

Uitleg Routes Herfstreffen 2017

De keuzes


Er zijn dit jaar 3 routes uitgezet voor verschillende doelgroepen.

Groep 1: De kletsroute is voor de ligfietsers met een redelijke conditie die het wel leuk vinden om nog lekker te kunnen kletsen onderweg, de kruissnelheid van deze groep zal rond de 20-22 km/h liggen afhankelijk van de groepsgrootte. Deze vertrekt om 10.00 uur

Groep 2: De gezinsroute is voor de ligfietser die net beginnen of nog heel jong zijn. Zij hebben een korte route naar hetzelfde middagpauze punt en kunnen daardoor ook veel later vertrekken of op het pauze punt nog een rondje wandelen. Er is ook een speeltuintje bij het pannekoekenrestaurant. Ik denk dat deze groep het beste zelf kan overleggen hoe laat ze willen vertrekken. Dit zouden ook nog meerdere groepjes kunnen zijn.

Groep 3: De heuvelroute is voor de fanatieke ligfietser die bijvoorbeeld een woonwerkverkeer route rijdt met een kruissnelheid van 30 km/h, of een echte klimmer is. Deze groep kan zich uitleven op de heuvelroute. De start is ongeveer een half uur later dan de kletsgroep (rond 10.30 uur starten). De groep rijdt op de vlakke stukken een kruissnelheid van 30 km/h. Binnen de bebouwde kom houden we het netjes met een kruissnelheid van maximaal 25 km/h. Aan het einde bebouwde kom wordt er op elkaar gewacht. 

De routeleiders


Voor elke route hebben we ook een routeleider. Deze persoon kan eventueel met assisentie zorgen dat de groep in zijn geheel op plaats van bestemming komt. De route kan hierbij ook worden aangepast of ingekort mocht dit nodig zijn. 

Voor de kletsgroep ben ik, Roef Veerman, de routeleider: voor wie mij nog niet kent, ik ben te herkennen aan de oranje Strada met oranje wieldoekjes met leeuwtjes erop. Ik zal bij de kletsgroep voorop rijden en bij een grote groep om assisentie achteraan vragen. 

Voor de gezinsgroep is aanspreekpunt Rembrandt Bakker. Als er meerdere groepjes apart gaan rijden bespreken deze zelf wie de routeleider van hun groep is, zorg in ieder geval dat er 1 iemand met de gps route aanwezig is per groep. 

Voor de heuvelroute is Reinier Gerritsen de routeleider. De snelste troef die de NIJL op voorraad heeft. Als je hem wat langzaam vind rijden, wees gerust dat hij sneller kan, afgelopen Cycle Vision reed hij ongeveer 150 km in 3 uur. Maar hij gaat nu zijn uiterste best doen om deze groep zo goed mogelijk over de heuvels te leiden. Hij is hier welbekend want hij rijdt vanuit Malden met zijn fietsclub ook veel in deze omgeving.

Het middagpauze punt


Voor de middagpauze kunnen we neerstrijken bij Pannekoekenrestaurant St. Walrick. Mocht je iets anders willen dan Pannekoeken meld dit dan bij aanmelding. Als dit veel mensen betreft kan ik het alvast doorgeven aan het restaurant. Dan zorgen ze voor een groepslunchkaart zodat ze wel alles op tijd kunnen serveren mochten we toevallig met alle groepen gelijktijdig aankomen. Wat mij wel een wonder lijkt. Als een paar mensen iets anders willen, dan is dat sowieso geen probleem. Meld als je aankomt dat je bij de ligfietsgroep hoort, ze hebben een speciale plek voor ons gereserveerd mocht het niet stralend weer zijn. Anders kunnen we natuurlijk altijd op het terras zitten.

Speeltuintje bij het Pannekoekenrestaurant

Route Kletsgroep


De heenroute van de Kletsgroep is dan wel bijna even lang (55 km) als die van de heuvelroute. Maar deze gaat over een relatief vlak parkoers. De enige echte beklimmingen zijn dijk op en 1 brug. Ook is er een koffie/thee appelgebak pauze na iets meer dan 30 km. Dit is bij de Tuut, een stoomgemaal museum. Er is rekening gehouden dat men wil kunnen praten, en dus zijn de meeste wegen ook geschikt om naast elkaar te rijden. Verder is het een hele mooie route en hoop ik dat het net zo mooi weer is als op de dag dat ik deze route ging voorrijden! Een kleine foto impressie.






Mocht je nou te laat zijn om samen met de Kletsgroep te vertrekken en wil je niet meedoen met de heuvelroute dan is het mogelijk om bij de brug van Niftrik over de Maas te gaan. Hiermee snij je ongeveer 20 km van de Kletsroute af, maar mis je ook de pauze. Wat je kan doen is dan als je voorbij Niftrik bent bij Hotel-Restaurant Hoogeerd een pauze te nemen. En dan weer mee te rijden als de groep daarlangs komt. Wel even roepen, dan wachten we even tot je gereed bent om mee te rijden. Zorg dat je meteen afrekend bij bediening, zodat het niet heel lang duurt. Als je al met een groepje bent kan je natuurlijk ook kiezen om met dat groepje de route af te maken tot aan de middagpauze.

Hotel-Restaurant Hoogeerd

Route Gezinsgroep


Deze route is een stuk korter dan de andere routes. Het is 16 km naar het Pannekoekenrestaurant. Het eerste deel van de route is onverhard. Wil je graag verhard rijden maar toch deze route kan je het eerste deel van de kletsroute nemen tot aan het kruispunt waar de gezinsroute de kletsroute kruist. Daarna gaat de route door het historische Grave. Aan de overkant van de Maas kom je op de kletsroute uit en rij je het laatste stuk over de Maasdijk. Mocht je eerder dan half 2 bij het Pannekoekenhuis zijn dan is er ook mogelijkheid om vanaf hier een wandeling te maken door de Overasselse- en Hatertse vennen. 

Heuvelroute


Deze route van 60 km begint vlak om er even in te komen. Het eerste deel gaat door het Brabantse land. Daarna Steek je de Maas over bij Gennep en rij je langs de Duitse Grens over de heuvels richting Groesbeek en Berg en Dal. In Berg en Dal is er mogelijkheid voor een terrasstop. Hierna begint namelijk de afdaling. Dus als iedereen nog scherp en fit is, kan er ook gekozen worden om pas bij het Pannekoekenrestaurant te stoppen. Ik hoop dat het beter weer is dan de dag waarop ik deze route voorreed, maar ondanks het mindere weer heb ik toch een paar foto's kunnen nemen.

de eerste beklimming, de Jansberg

Uitzicht onderweg

De terugweg


Voor de terugweg kan je kiezen om de gezinsroute (12 km) of de kletsroute (18 km) te nemen. Heuvels zijn er niet meer dan 1 brug. Dus hierbij ook de mogelijkheid voor de heuvelrijders om nog een stukje gezellig op te rijden met de klets of gezinsgroep.

Hopelijk zie ik jullie allemaal bij het herfsttreffen, tot dan!

woensdag 20 september 2017

Hormonen en een leuke rit

Hormonen

Een half jaar!


Vandaag is het zover dat ik een half jaar aan de hormonen ben. Ik begin nu passabel te worden als man. Dat betekent dat onbekende mensen wel eens meneer of jongeman tegen mij zeggen. Mijn eerste meneer momentje was eind juli toen ik met de racefiets een rondje ging rijden met Anne. Ik had op dat moment geen hesje aan (dat mijn borsten dus plat drukt) omdat ik dan niet genoeg adem heb op de racefiets, en mijn "lossere" hesje wat ik met ligfietsen vaak draag geeft te weinig ondersteuning als ik de hele tijd voorover hang. Dus had ik op dat moment gewoon een bh aan. En toen ik op Anne stond te wachten, duidde ik 2 fietsers erop dat ze hun fiets ergens niet neer mochten zetten omdat dat op het hekje stond. Zegt de ene tegen de andere fietser, die meneer wees mij erop dat je daar je fiets niet mag neerzetten! Dat was wel ff een soort van feestmomentje natuurlijk!


Een hormoonspiegeldip


Afgelopen maandag had ik weer eens een hormoonspiegeldip. Dit kan voorkomen aan het eind van de periode dat ik mijn hormonen toegediend krijg. In mijn geval heb ik elke 19 dagen een injectie in mijn bil- of bovenbeenspier. Ik heb helemaal in het begin last gehad van dips waarbij ik per direct in slaap viel. Maar in de zomer waren die dips zo goed als over. Ik heb er niet bewust last van gehad tot nu toe. Ik dacht maandag eigenlijk dat ik gewoon moe was van het fietsen afgelopen weekend, wat ook niet heel raar is natuurlijk. Maar de vermoeidheid was dinsdag nog steeds niet helemaal weg. Zelfs een stukje fietsen met mijn moeder hielp niet echt. Terwijl fietsen me meestal wel weer een opkikker geeft. Dinsdagavond was ook het moment van hormonen toedienen en pas vanmiddag, na een half uurtje fietsen viel de vermoeidheid van me af.  Fietsen nadat de hormonen toegediend zijn helpt waarschijnlijk ook om ze sneller te laten werken. Aangezien ze in een spier geinjecteerd worden lijkt mij dat erg logisch in ieder geval. 

Wat er vooraf ging aan het ritje

Door blogfan gespot


Op de terugweg van Deventer heeft Roef geen zin om precies dezelfde weg te rijden en stuurt hij mij bij Dieren richting Doesburg. Ik denk nog zo van, doe dat nou niet, dan moeten we straks in het donker over die dijk. Maar goed, we rijden dus via Zevenaar richting de pont van Pannerden. In Zevenaar is het druk met fietsers en hebben we veel bekijks. Uiteindelijk krijg ik toch gelijk dat we uiteindelijk in het donker over die dijk van Pannerden naar Nijmegen moeten rijden. Maar Roef krijgt ook gelijk dat hij door Zevenaar is gereden, want jawel, de volgende ochtend op deze blog is er een bericht van een Fan die mij heeft herkend aan mijn mooie oranje wieldoekjes!

Een tochtje afspreken met een fan


Kjeld blijkt een QuattroVelo in bestelling te hebben en heeft afgelopen weekend zijn eerste ligfiets gekocht. Hij is nog druk aan het oefenen om het ligfietsen op een tweewieler onder de knie te krijgen. En vindt het leuk om eens samen een tochtje te maken. Aangezien we woensdagmiddag allebei tijd hebben spreken we dan af.

Een rondje Zevenaar op F lites


Aangezien de weersverwachtingen de komende dagen erg goed zijn besluit ik vanmiddag om mijn F lites weer eens tevoorschijn te halen. Ik rij nu al sinds juni weer op greenguards. En de weerstand van de banden begint er toch weer in te hakken. Aangezien ik ook niet heel veel energie heb, komen die F lites nu wel goed van pas. Dan kan ik toch wat rustiger aan doen denk ik nog. Nou, dat rustig aan doen is er vandaag niet bij. In recordtijd (1 uur en 20 minuten) ben ik in Zevenaar met een gemiddelde snelheid van 26 km/h op de teller.

Ik word alweer blij als ik Kanjer zie met de F lites 


Bij Kjeld aangekomen krijg ik thee en maak ik gelijk kennis met een hele hoop dieren. Sommige niet in huis maar wel op de foto. Kjeld blijkt ook een paard te hebben namelijk. Ik ben erg benieuwd wat zijn paard van zijn QuattroVelo gaat vinden :-D. 

Ik heb voor Kjeld om uit te proberen een paar fietsschoenen van Ed meegenomen. Zodat hij kan kijken of hij zijn klikpedalen wil gaan gebruiken op zijn hurricane.

Er valt wel niet op te lopen, maar voor te proberen is het prima

Nog wat onwennig met het nieuwe systeem voor hem gaan we op weg. Maar al gauw heeft hij de smaak te pakken. Al gaat het nog niet heel snel (dat is nog een beetje te eng), vind ik dat hij het al aardig onder de knie heeft op de tweewieler. Net als met de velomobiel, gewoon elke dag een ritje, dan wen en leer je het het snelste. Ook juist die korte ritjes, want op en afstappen en bochtjes maken, ergens tussendoor rijden, dat zijn juist de dingen die je moet oefenen. 

Kjeld op zijn ligfiets

Op de dijk maak ik nog wat foto's en als we in Zevenaar weer afscheid nemen rij ik richting mijn ouders.

het gaat steeds beter, oefening baart kunst
Wat een plaatjes, vandaag is het weer super mooi

In Lobith heb ik afgeproken om een hapje te eten, maar als ik bel blijken ze het zomaar te zijn vergeten, gelukkig hebben ze nog heerlijke courgettesoep in de vriezer en is dat zo opgewarmt.

Op de terugweg als ik net de pont over ben kom ik twee wielrenners tegen die mij uitlachen. Of in ieder geval komt het zo over. Op dat moment rij ik helemaal niet hard omdat ik net die dijk opgereden ben. Maar iets in mij zegt dat ik ze toch ff moet inhalen. Dus ik rij rustig achter ze aan op de dijk. En als ik lekker op gang ben geef ik gas om ze in te halen. Jelle en Rik doen nog een verwoede poging om een sprint in te zetten, maar ik zie ze heel snel kleiner worden in mijn spiegels. Ik ben toch wel heel veel sterker geworden dit jaar denk ik. Terwijl ik voor mijn doen nog helemaal niet zo veel heb gefietst (nog geen 8.000 km op de teller dit jaar).

Ik rij de laatste weken veel met zonsopgang en zonsondergang, maar ik kan er nooit genoeg plaatjes van maken

Kanjer is mijn zonnetje :-D

Als ik bijna thuis ben kom ik op de oversteek een stoet mensen tegen. Die blijken een mars te lopen ter herdenking aan de oversteek 73 jaar geleden.

Ik word vriendelijk bedankt dat ik dus even stilsta om foto's te maken en de mensen rustig voorbij laat lopen 

Als ze voorbij zijn knal ik nog even lekker door. En ik kom thuis met een gemiddelde van 25 km/h op de teller. Dat is best snel en ik voel me ook weer fit.

ik kan gewoon niet kiezen dus de andere 2 zonsondergangsfoto's krijgen jullie ook



maandag 18 september 2017

Lastminute boeking voor de molentocht

Toen ik gisteravond thuis kwam van de Familie Veerman Reunie, kriebelde het toch nog om de volgende ochtend om 5 uur de wekker te zetten om samen met de Grenslandrijders een rondje te rijden vanuit Roermond. Dus gelijk aangemeld via whatsapp en email.

Al was 5 uur wel heel vroeg kwam ik de volgende ochtend achter. Maar goed, ik keek op buienradar of ik enig excuus had om niet te gaan, en dat was er niet in de vorm van buien. En aangezien ik toen toch al wakker genoeg was, maar begonnen met me voorbereiden op de tocht.

Iets na 6en zat ik in de fiets en kon ik vertrekken naar Roermond. Toen de zon op kwam werd het erg koud. Daar had ik niet echt rekening mee gehouden nog.

wat plaatjes van de heenreis






Ondanks de mist kwam ik uiteindelijk op tijd maar met ijskoude voeten aan in Roermond. Gelukkig kon ik daar starten met een kop thee en even bijkomen van de kou. Gelijk maar wat dikkere sokken die ik nog bij me had aangetrokken.

De opkomst was gering met 4 rijders, maar wel erg gezellig. Aanwezig waren Chris (die het organiseerde), Marcel (ook ergens uit Limburg), Rolf (uit Duitsland) en ik.

Volgens mij rijden er alleen heel snelle mensen in groene velomobielen

Het is net Kanjer en Knol, als ik achter Rolf reed deed me dat in ieder geval wel aan Knol terugdenken
Klaar voor de start

De vermelde naam van de tocht op de website was "Molentocht". Na 25 km op het terras toch even nagevraagd waarom  de tocht zo heette. Chris deelde mij mee dat de molens nog zouden komen. En dat hij het misschien beter kappellentocht had kunnen noemen.


onze voorrijder en routeleider Chris
en nog een keer, en welke kleur blauw is dat nou???
de bezem velomobiel Marcel

En mijn mede tussenrijder Rolf

Inmiddels was de zon ook uitbundig aan het schijnen en werd het een heel mooie rit. Ik was echt blij dat ik gegaan was, zonde om de hele week in de regen te rijden en dan met dit mooie weer thuis te blijven.

Een paar zonnige plaatjes :-D




Na een paar molens en een mooi stukje België kwamen we Thorn binnengereden over de kinderkopjes. We hadden redelijk wat bekijks en bij de IJssalon hadden we een ijs/vlaai pauze. Ik nam ijs de rest nam vlaai.

De eerste zichtbare molen langs de route!
En nog eentje

Ook onderdeel van de molenroute, Molenbeerse

Keurig geparkeerd

Na de pauze merkte ik dat de rest een soort Limburgse Vlaai boost had gekregen. In ieder geval Chris wel, want die kon ik niet meer echt bijhouden hahaha. Of rook hij gewoon de stal, dat kan natuurlijk ook.

Chris heeft er zin in

Heerlijk om weer is in Limburg te rijden

Terug in Roermond kreeg ik bij Chris nog wat te drinken voor ik weer vertrok richting Nijmegen, nog even getankt bij de Albert Heijn en ik kon er weer tegenaan.

De eerste bui was gelijk de heftigste 10 km buiten Roermond

Zie in de verte de regen vallen....
Ik ben nog net niet in America geweest maar het scheelde weinig
Ook de zonsondergang maakte ik mee in de fiets

Uiteindelijk was ik rond half 10 thuis. Na nog een paar kleine heftige buitjes te zijn getrotseerd. Moe maar voldaan kan ik wel zeggen.

Bedankt voor de gezelligheid en de leuke tocht! En tot de volgende keer.