woensdag 20 september 2017

Hormonen en een leuke rit

Hormonen

Een half jaar!


Vandaag is het zover dat ik een half jaar aan de hormonen ben. Ik begin nu passabel te worden als man. Dat betekent dat onbekende mensen wel eens meneer of jongeman tegen mij zeggen. Mijn eerste meneer momentje was eind juli toen ik met de racefiets een rondje ging rijden met Anne. Ik had op dat moment geen hesje aan (dat mijn borsten dus plat drukt) omdat ik dan niet genoeg adem heb op de racefiets, en mijn "lossere" hesje wat ik met ligfietsen vaak draag geeft te weinig ondersteuning als ik de hele tijd voorover hang. Dus had ik op dat moment gewoon een bh aan. En toen ik op Anne stond te wachten, duidde ik 2 fietsers erop dat ze hun fiets ergens niet neer mochten zetten omdat dat op het hekje stond. Zegt de ene tegen de andere fietser, die meneer wees mij erop dat je daar je fiets niet mag neerzetten! Dat was wel ff een soort van feestmomentje natuurlijk!


Een hormoonspiegeldip


Afgelopen maandag had ik weer eens een hormoonspiegeldip. Dit kan voorkomen aan het eind van de periode dat ik mijn hormonen toegediend krijg. In mijn geval heb ik elke 19 dagen een injectie in mijn bil- of bovenbeenspier. Ik heb helemaal in het begin last gehad van dips waarbij ik per direct in slaap viel. Maar in de zomer waren die dips zo goed als over. Ik heb er niet bewust last van gehad tot nu toe. Ik dacht maandag eigenlijk dat ik gewoon moe was van het fietsen afgelopen weekend, wat ook niet heel raar is natuurlijk. Maar de vermoeidheid was dinsdag nog steeds niet helemaal weg. Zelfs een stukje fietsen met mijn moeder hielp niet echt. Terwijl fietsen me meestal wel weer een opkikker geeft. Dinsdagavond was ook het moment van hormonen toedienen en pas vanmiddag, na een half uurtje fietsen viel de vermoeidheid van me af.  Fietsen nadat de hormonen toegediend zijn helpt waarschijnlijk ook om ze sneller te laten werken. Aangezien ze in een spier geinjecteerd worden lijkt mij dat erg logisch in ieder geval. 

Wat er vooraf ging aan het ritje

Door blogfan gespot


Op de terugweg van Deventer heeft Roef geen zin om precies dezelfde weg te rijden en stuurt hij mij bij Dieren richting Doesburg. Ik denk nog zo van, doe dat nou niet, dan moeten we straks in het donker over die dijk. Maar goed, we rijden dus via Zevenaar richting de pont van Pannerden. In Zevenaar is het druk met fietsers en hebben we veel bekijks. Uiteindelijk krijg ik toch gelijk dat we uiteindelijk in het donker over die dijk van Pannerden naar Nijmegen moeten rijden. Maar Roef krijgt ook gelijk dat hij door Zevenaar is gereden, want jawel, de volgende ochtend op deze blog is er een bericht van een Fan die mij heeft herkend aan mijn mooie oranje wieldoekjes!

Een tochtje afspreken met een fan


Kjeld blijkt een QuattroVelo in bestelling te hebben en heeft afgelopen weekend zijn eerste ligfiets gekocht. Hij is nog druk aan het oefenen om het ligfietsen op een tweewieler onder de knie te krijgen. En vindt het leuk om eens samen een tochtje te maken. Aangezien we woensdagmiddag allebei tijd hebben spreken we dan af.

Een rondje Zevenaar op F lites


Aangezien de weersverwachtingen de komende dagen erg goed zijn besluit ik vanmiddag om mijn F lites weer eens tevoorschijn te halen. Ik rij nu al sinds juni weer op greenguards. En de weerstand van de banden begint er toch weer in te hakken. Aangezien ik ook niet heel veel energie heb, komen die F lites nu wel goed van pas. Dan kan ik toch wat rustiger aan doen denk ik nog. Nou, dat rustig aan doen is er vandaag niet bij. In recordtijd (1 uur en 20 minuten) ben ik in Zevenaar met een gemiddelde snelheid van 26 km/h op de teller.

Ik word alweer blij als ik Kanjer zie met de F lites 


Bij Kjeld aangekomen krijg ik thee en maak ik gelijk kennis met een hele hoop dieren. Sommige niet in huis maar wel op de foto. Kjeld blijkt ook een paard te hebben namelijk. Ik ben erg benieuwd wat zijn paard van zijn QuattroVelo gaat vinden :-D. 

Ik heb voor Kjeld om uit te proberen een paar fietsschoenen van Ed meegenomen. Zodat hij kan kijken of hij zijn klikpedalen wil gaan gebruiken op zijn hurricane.

Er valt wel niet op te lopen, maar voor te proberen is het prima

Nog wat onwennig met het nieuwe systeem voor hem gaan we op weg. Maar al gauw heeft hij de smaak te pakken. Al gaat het nog niet heel snel (dat is nog een beetje te eng), vind ik dat hij het al aardig onder de knie heeft op de tweewieler. Net als met de velomobiel, gewoon elke dag een ritje, dan wen en leer je het het snelste. Ook juist die korte ritjes, want op en afstappen en bochtjes maken, ergens tussendoor rijden, dat zijn juist de dingen die je moet oefenen. 

Kjeld op zijn ligfiets

Op de dijk maak ik nog wat foto's en als we in Zevenaar weer afscheid nemen rij ik richting mijn ouders.

het gaat steeds beter, oefening baart kunst
Wat een plaatjes, vandaag is het weer super mooi

In Lobith heb ik afgeproken om een hapje te eten, maar als ik bel blijken ze het zomaar te zijn vergeten, gelukkig hebben ze nog heerlijke courgettesoep in de vriezer en is dat zo opgewarmt.

Op de terugweg als ik net de pont over ben kom ik twee wielrenners tegen die mij uitlachen. Of in ieder geval komt het zo over. Op dat moment rij ik helemaal niet hard omdat ik net die dijk opgereden ben. Maar iets in mij zegt dat ik ze toch ff moet inhalen. Dus ik rij rustig achter ze aan op de dijk. En als ik lekker op gang ben geef ik gas om ze in te halen. Jelle en Rik doen nog een verwoede poging om een sprint in te zetten, maar ik zie ze heel snel kleiner worden in mijn spiegels. Ik ben toch wel heel veel sterker geworden dit jaar denk ik. Terwijl ik voor mijn doen nog helemaal niet zo veel heb gefietst (nog geen 8.000 km op de teller dit jaar).

Ik rij de laatste weken veel met zonsopgang en zonsondergang, maar ik kan er nooit genoeg plaatjes van maken

Kanjer is mijn zonnetje :-D

Als ik bijna thuis ben kom ik op de oversteek een stoet mensen tegen. Die blijken een mars te lopen ter herdenking aan de oversteek 73 jaar geleden.

Ik word vriendelijk bedankt dat ik dus even stilsta om foto's te maken en de mensen rustig voorbij laat lopen 

Als ze voorbij zijn knal ik nog even lekker door. En ik kom thuis met een gemiddelde van 25 km/h op de teller. Dat is best snel en ik voel me ook weer fit.

ik kan gewoon niet kiezen dus de andere 2 zonsondergangsfoto's krijgen jullie ook



4 opmerkingen:

  1. Hey Roef,

    Hier is je bloggfan. Om ook aan mijn kant het verhaal even af te maken.

    Het was zeer gezellig om samen een stukje te kunnen fietsen. Ik heb al wel een angst overwonnen. De dijk weer af rijden naar beneden. Dat gaat best hard. Maar dat ging gelukkig goed.

    Na onze rit ben ik naar een vriendin geweest die het niks verbaasde dat ik met een ligfiets aan kwam. Dit had ze wel van mij verwacht.

    Daarna ben ik naar stal gefietst. En vond dit leuk omdat de mensen op stal de fiets nog niet hadden gezien. Op een iemand na dan. Ze vonden het een vreemd iets. Maar de paarden vonden het wel oké.

    Toen moest ik natuurlijk terug naar huis. Maar mensen geloof mij. Ik ben om. Ik wilde langer door fietsen, maar eerst maar mijn benen laten wennen. En niets overbelasten.

    En misschien rijden we over een tijdje wel een groter rondje samen Roef. Bedankt voor deze ervaring en goeie tips.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Graag gedaan, ik vond het ook gezellig, en wie weet zien we elkaar op het herfsttreffen. Heel veel plezier met ligfietsen in ieder geval!

      Verwijderen
  2. Hoi Roef,

    Mooi is dat! Hij zegt meneer tegen mij..........;-) Weet je in elk geval dat je goed bezig bent!
    Weer een leuk verslag, toevallig had Kjeld ook al eens op een post van mij gereageerd, natuurlijk ook in verband met z'n bestelde QV. Er zijn nog niet zoveel bloggers die een QV hebben, dus mijn blog word goed gelezen door aspirant QV rijders.......Goed dat hij z'n ligfietsspieren al wat oefent, hoewel het zonder dat ook wel kan, zelf ben ik ook ad hoc vanaf de racefiets in de Strada overgestapt, ging eigenlijk probleemloos.
    Mooi dat je zelfs met een Strada een paar wielrenners het nakijken geeft, laat ook wel zien dat een velomobiel altijd wel voordeel heeft op een racefiets, niet enkel de comfortabele stoel.........;-))

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Adri,
      Ja, als je ineens iemand uit zichzelf hoort zeggen meneer, dan is dat wel verfrissend moet ik zeggen ;-). En ook ik ben zo overgestapt van de racefiets naar de Strada. Al denk ik dat het toch zo'n 20.000 km duurt voor je pezen zich helemaal hebben aangepast. Tot die tijd heel voorzichtig mee blijven, ik had ook zo een achillespeesblessure te pakken helaas. Nu ben ik daar echt helemaal vanaf.
      En ja, ik denk vooral dat het ook aan de sporter ligt, wie wie eruit rijdt. Een velomobiel heeft dan wel weinig luchtweerstand, je moet natuurlijk wel de power in je benen hebben om hem op snelheid te brengen. Ik rij op een racefiets nog steeds mezelf eruit, gewoon doordat het gewicht zoveel minder is. Op de racefiets voelt het ook als gewichtsloos voor mij. maar voor comfort kies ik toch echt voor de strada ;-).

      Bedankt voor je reactie,

      Roef

      Verwijderen