Dinsdag 14 juli 2020 Rondje Veluwe en Achterhoek
De wekker gaat echt veel te vroeg naar mijn idee. Ik voel me niet uitgeslapen. Volgens mijn horloge heb ik ook maar 5,5 uur geslapen. Dat is dus net te weinig voor mijn gevoel. Vandaag gaan we een rondje over de Veluwe en door de Achterhoek maken. Waarbij verschillende stops gepland staan. Rond kwart over 7 rijden we weg uit Nijmegen. Het begint gelijk al met een miezer regentje wat zo ongeveer de hele dag aanhoudt. We rijden het eerste deel via het snelfietspad naar Arnhem. En daarna langs de IJssel naar Velp. Daar beginnen we met de Emmapyramide. Dit is een redelijk pittige klim die ieder op zijn eigen tempo doet. Marco gaat voorop. Daarna volg ik. In verband met mijn voet doe ik heel rustig aan. En als laatste volgt Mark die ook rustig aan moet doen voor zijn gezondheid.
We komen allemaal goed boven en dan volgt de beloning. Een super snelle afdaling. Maar met aan het eind een korte klim (als je hard genoeg afdaalt hoef je maar een klein stukje echt te klimmen). Bovenaan wacht ik op Marco en Mark. Als we compleet zijn rijden we rustig door naar onze volgende klim. Vanaf de Koningsweg naar de brandtoren. Ik laat Marco voorop gaan als we bij het steile deel van de klim komen.
Na de foto bij de brandtoren mogen we weer afdalen. En met nog een tussen klimmetje komen we bovenaan de afdaling van de schaapsallee. Waar ik de 75 aantik. Ik zie Marco en Mark niet meer in mijn spiegel. Die zie ik beneden wel weer terug. Het laatste stuk rij ik rustiger en na een halve minuut staan Mark en Marco er ook alweer. Rond 10 uur komen we aan in Dieren bij huize mooi geel. Anja heeft gezorgd voor wat lekkers en er is thee en koffie. Na een tweede bakje gaan we weer in de fiets. We moeten nog een stukje.
Net voor de brug bij Doesburg krijgt Marco een lekke band. Gelukkig regent net even niet. Maar er is wel een boer het land aan het bemesten. Dus echt fris ruikt het niet.
We rijden via Doesburg over de dijk naar Steenderen. Als we de dijk af willen blijkt de weg afgezet te zijn en moeten we dus nog een heel stuk verder over de dijk omrijden om uiteindelijk wel naar Steenderen te gaan. Vanuit daar voert de route ons naar Vorden en via de Lochemseweg rijden we Lochem binnen. Dit is het verste punt van de route. En hier begint het ook harder te regenen. Ik ontdek dat ik mijn helm kan combineren met mijn skibril. Dit is handig, want ik heb het met de muts die ik er normaal bij gebruik veel te warm. Als we op de terugweg door Barchem rijden, is daar helaas de bakker gesloten. Maar in Ruurlo hebben we meer geluk. Deze bakker heeft broodjes en je kunt er ook thee en koffie krijgen. Er is een sta tafel met uitzicht op onze velomobielen.
De volgende etappe gaat naar Lobith en een uurtje later dan gepland rijden we bij mijn ouders de oprit op. De fietsen kunnen mooi in de werkplaats geparkeerd worden. En binnen krijgen we brood met eieren te eten. Nadat we ook de tuin en de kippen bezichtigd hebben gaan we weer op pad. Het blijft gestaag regenen en onze volgende pauze is maar 12 km verderop in Zevenaar bij Kjeld. Met dit weer is het ook wel lekker om korte etappes te hebben en dit is toch een beetje mijn vaste pauze adres geworden inmiddels. Het laatste deel gaat weer terug over de snelfietsroute. En als we iets na zeven terug zijn, mag ik ook nog eten koken. Uiteindelijk zitten we rond 8 uur aan tafel. Daarna ga ik mijn blog nog afmaken en posten. Mark en Marco nemen de afwas voor hun rekening. Uiteindelijk lig ik pas om half 11 op bed. Dat is in ieder geval wel iets eerder dan de vorige avond.
Ik voel me een stuk beter uitgeslapen dan gisterochtend en heb ook echt zin in de dag. Vandaag is het mooi weer! En we gaan ook een echt snel rondje rijden. Namelijk een rondje Biesbosch. Ik heb zelfs een mooi stukje tegels rijden uitgezet. We gaan zien hoe dat uitpakt. We staan rond half 6 op, Marco maakt de pap. Ik smeer mijn boterhammen voor onderweg. Alles begint al aardig routine te worden. We zijn zelfs een keer bijna op tijd vertrokken! Nou ja, we hebben vakantie. Maar we proberen om 7 uur te fietsen. Wat dus nog geen enkele dag echt gelukt is. Zoefje rijdt vandaag echt heerlijk. Tot aan de sluis bij Rossum rijden we ononderbroken door.
Daar hebben we een plaspauze. Daarna rijden we het hele stuk naar de Biesbosch weer door. Om 10 voor elf rijden we de Biesbosch binnen na 90 km fietsen.
In de Biesbosch begin ik wat rustiger te rijden. Hiervoor zijn we immers hierheen gereden. Dus dan moeten we ook zo lang mogelijk genieten van de Biesbosch. Nou dat doen we ook door een doodlopende weg van 9 km in te rijden. Puur om een paar vakjes te vullen. Ach ja, ieder zijn hobby. Maar het is echt wonderschoon wel. Aan het eind van deze weg is een pontje. Maar wij hebben daar onze 2e pitstop.
Als we allemaal weer wat krachtvoer hebben gegeten van de sanitaire voorziening gebruik hebben gemaakt gaan we op weg naar onze lunchpauze. We rijden de 9 km lange weg weer terug. En daarna gaan we nog een rondje door de Biesbosch cruisen. Als we uiteindelijk in Werkendam terug zijn hebben we wel trek. En het restaurantje dat ik heb uitgezocht, heeft precies nog een plekje voor ons.
We zijn wat voor op schema, want ik heb Ed gevraagd of hij wil eten koken als we later thuis zijn. Aangezien we gisteren zo laat thuis waren. Maar het schijnt dat ondanks dat we vandaag 30 km meer moeten fietsen. We veel sneller zijn. Het is echt genieten zo met de zon en het rijden over de dijken. We komen nog een wegopbreking tegen waar we doorheen slalommen. En ook komen we af en toe wat fietsers tegen. Bij Zaltbommel in de buurt pakken we nog een extra tegel. En als we bij Rossum zijn nemen we nog een appeltaartje. Maar zelfs met al deze extra stops en omwegen zijn we uiteindelijk rond 10 voor zes uur thuis. Conclusie. Dit is een heel snel rondje met mooi weer. Omdat we toch vroeg thuis zijn, kook ik zelf. En daarna ben ik even leeg. Ik heb het ook koud zelfs. Terwijl het heel warm is. Hopelijk is dat na een goede nachtrust weer op orde. Het kan zijn dat mijn hormonen op zijn, dus vanavond neem ik daar een dosering van. Als ik onderweg naar Groningen of op de terugweg daarvan zonder zit is het erger dan dat ik nu iets te veel heb. Aangezien ik veel fiets, verbruik ik dat wel weer.
Bij het eerste bakkertje stoppen we voor een nog warme appelflap. Helaas hebben ze geen koffie. Ik heb mezelf al bijna uitgenodigd bij een andere klant die blijkbaar in de buurt woont en jarig is op de koffie. Maar we besluiten om toch verder te rijden. Het is nog vroeg.
Ergens waar het droog is op een heel mooie asfaltweg langs een water krijgt Mark een lekke band. Hij heeft het euvel snel gevonden, en het blijkt dat de buitenband kapot is en de binnenband niet lek ,we zijn zo weer op pad.
Als we bij het volgende bakkertje aankomen heeft Mark meer zin in iets hartigs. Dus we gaan op zoek naar een horeca gelegenheid die open is, om te lunchen. Iets na 12 komen we er een tegen. Helaas regent het nu, en Mark heeft geen volledige schuimkap op zijn fiets. Als het harder gaat regenen en hij wilde fiets op het lege terras zetten (onder de overkapping) vind de restaurant eigenaar dat niet goed. Echt vervelend. Maar de ergste regen heeft hij er tenminste wel even onder kunnen staan. Overigens is het eten wel prima hier.
Als we weer verder gaan vergeet ik mijn gps aan te zetten. Daar kom ik 5 km later achter. Nou ja, ik ga niet even terug fietsen. Het gebied is hier wat glooiender dan op de rest van de route. En we kruipen er rustig doorheen. Niemand heeft haast, het is hier ook lekker rustig. Als we weer door een aantal dorpjes zijn gereden blijft Marco ineens achterop. In Reuver blijkt dat hij een lekke band heeft. Mark en ik kijken uit onze fiets toe hoe Marco zijn band vervangt.
Via een mooie route langs de Maas rijden we Venlo binnen. Verderop, net voorbij Arcen steken we de Maas over met het pontje naar Broekhuizen. De vaart is er bij mij nu echt uit. En Mark voert het tempo even op door voorop te gaan rijden en de brug bij Wanssum op te knallen. Hierdoor word ik weer wat wakker geschud. En het tempo maken gaat weer iets beter. Als we voorbij Gennep rijden twijfel ik nog of we een ijsje in Ottersum doen. Maar ik zit op dat moment lekker in een ritme. En Mark wil ook graag naar huis. Dus we gaan lekker door naar Nijmegen. Bij Milsbeek rijden we nog om de bloemenstraat heen. Wat niet meer hoeft omdat hij weer berijdbaar is. Maar ik sta er te laat bij stil. Bij Mook duik ik een stuk de rijksweg op om bij Molenhoek weer terug naar het water af te buigen. Het laatste stuk is helemaal langs het kanaal terug naar huis. Als we Nijmegen in rijden rem ik wat af en in een rustig tempo leggen we de laatste kilometers over het fietspad langs het kanaal af. Kwart over 6 zijn we terug. Vanavond eten we afhaalpizza. Dus lekker makkelijk. Ik pak ook alvast een beetje in voor morgen als we doorreizen naar Groningen.
 |
| Aan het klimmen op de Emmapyramide |
We komen allemaal goed boven en dan volgt de beloning. Een super snelle afdaling. Maar met aan het eind een korte klim (als je hard genoeg afdaalt hoef je maar een klein stukje echt te klimmen). Bovenaan wacht ik op Marco en Mark. Als we compleet zijn rijden we rustig door naar onze volgende klim. Vanaf de Koningsweg naar de brandtoren. Ik laat Marco voorop gaan als we bij het steile deel van de klim komen.
 |
| Bij de Brandtoren |
Na de foto bij de brandtoren mogen we weer afdalen. En met nog een tussen klimmetje komen we bovenaan de afdaling van de schaapsallee. Waar ik de 75 aantik. Ik zie Marco en Mark niet meer in mijn spiegel. Die zie ik beneden wel weer terug. Het laatste stuk rij ik rustiger en na een halve minuut staan Mark en Marco er ook alweer. Rond 10 uur komen we aan in Dieren bij huize mooi geel. Anja heeft gezorgd voor wat lekkers en er is thee en koffie. Na een tweede bakje gaan we weer in de fiets. We moeten nog een stukje.
 |
| Het weer is niet geweldig vandaag, veel miezer en regen |
Net voor de brug bij Doesburg krijgt Marco een lekke band. Gelukkig regent net even niet. Maar er is wel een boer het land aan het bemesten. Dus echt fris ruikt het niet.
 |
| Met dit weer maak ik niet zo veel foto's, maar hier dacht ik er wel een keer aan |
We rijden via Doesburg over de dijk naar Steenderen. Als we de dijk af willen blijkt de weg afgezet te zijn en moeten we dus nog een heel stuk verder over de dijk omrijden om uiteindelijk wel naar Steenderen te gaan. Vanuit daar voert de route ons naar Vorden en via de Lochemseweg rijden we Lochem binnen. Dit is het verste punt van de route. En hier begint het ook harder te regenen. Ik ontdek dat ik mijn helm kan combineren met mijn skibril. Dit is handig, want ik heb het met de muts die ik er normaal bij gebruik veel te warm. Als we op de terugweg door Barchem rijden, is daar helaas de bakker gesloten. Maar in Ruurlo hebben we meer geluk. Deze bakker heeft broodjes en je kunt er ook thee en koffie krijgen. Er is een sta tafel met uitzicht op onze velomobielen.
 |
| Uitzicht op de fietsen |
 |
| Thee met een broodje |
Woensdag 15 juli 2020 Rondje Biesbosch
 |
| Nou ja, niet helemaal want hier moeten we noodgedwongen even wachten |
Daar hebben we een plaspauze. Daarna rijden we het hele stuk naar de Biesbosch weer door. Om 10 voor elf rijden we de Biesbosch binnen na 90 km fietsen.
 |
| Mijn fiets is nog nat van gisteren, maar even een sfeer impressie van het mooie weer en de omgeving |
In de Biesbosch begin ik wat rustiger te rijden. Hiervoor zijn we immers hierheen gereden. Dus dan moeten we ook zo lang mogelijk genieten van de Biesbosch. Nou dat doen we ook door een doodlopende weg van 9 km in te rijden. Puur om een paar vakjes te vullen. Ach ja, ieder zijn hobby. Maar het is echt wonderschoon wel. Aan het eind van deze weg is een pontje. Maar wij hebben daar onze 2e pitstop.
 |
| Schaapjes in de Biesbosch |
 |
| Echt super mooi hier |
 |
| Het einde van de weg |
Als we allemaal weer wat krachtvoer hebben gegeten van de sanitaire voorziening gebruik hebben gemaakt gaan we op weg naar onze lunchpauze. We rijden de 9 km lange weg weer terug. En daarna gaan we nog een rondje door de Biesbosch cruisen. Als we uiteindelijk in Werkendam terug zijn hebben we wel trek. En het restaurantje dat ik heb uitgezocht, heeft precies nog een plekje voor ons.
 |
| In de buurt van het Biesbosch museum |
 |
| Parkeren bij onze lunchpauze |
 |
| Op het terrasje |
We zijn wat voor op schema, want ik heb Ed gevraagd of hij wil eten koken als we later thuis zijn. Aangezien we gisteren zo laat thuis waren. Maar het schijnt dat ondanks dat we vandaag 30 km meer moeten fietsen. We veel sneller zijn. Het is echt genieten zo met de zon en het rijden over de dijken. We komen nog een wegopbreking tegen waar we doorheen slalommen. En ook komen we af en toe wat fietsers tegen. Bij Zaltbommel in de buurt pakken we nog een extra tegel. En als we bij Rossum zijn nemen we nog een appeltaartje. Maar zelfs met al deze extra stops en omwegen zijn we uiteindelijk rond 10 voor zes uur thuis. Conclusie. Dit is een heel snel rondje met mooi weer. Omdat we toch vroeg thuis zijn, kook ik zelf. En daarna ben ik even leeg. Ik heb het ook koud zelfs. Terwijl het heel warm is. Hopelijk is dat na een goede nachtrust weer op orde. Het kan zijn dat mijn hormonen op zijn, dus vanavond neem ik daar een dosering van. Als ik onderweg naar Groningen of op de terugweg daarvan zonder zit is het erger dan dat ik nu iets te veel heb. Aangezien ik veel fiets, verbruik ik dat wel weer.
 |
| Nog een paar foto's van de terugweg |
Donderdag 16 juli 2020 Peel Maas en bakkertjes
Vanochtend heb ik het nog steeds super koud. En ik voel me echt niet goed. Beneden overleggen we wat verstandig is. Mark en Marco hebben veel zin om mijn brevetroute te rijden . Ik besluit om mee te gaan. Als het niet goed gaat kan ik altijd nog eerder omkeren. Ik ben niet zo geweldig snel vandaag. En we vertrekken daardoor ook iets later dan de planning was rond half 8. Maar ondanks dat het bewolkt is en er van tijd tot tijd neerslag valt. Rijd ik toch best lekker. Al weet ik van deze route dat het eerste deel veel lichter is dan het tweede deel. Al is ook het eerste deel grotendeels "werk" asfalt. Oftewel. Het remt gewoon af. En zeker met deze weersomstandigheden. Nat en klam weer. |
| Vandaag niet echt fotogeniek weer, maar Mark is helemaal blij dat hij nu een foto van mij heeft met de skibril op |
Bij het eerste bakkertje stoppen we voor een nog warme appelflap. Helaas hebben ze geen koffie. Ik heb mezelf al bijna uitgenodigd bij een andere klant die blijkbaar in de buurt woont en jarig is op de koffie. Maar we besluiten om toch verder te rijden. Het is nog vroeg.
 |
| Appelflappen eten onder de luifel |
 |
| ik sta ook nog net droog |
Ergens waar het droog is op een heel mooie asfaltweg langs een water krijgt Mark een lekke band. Hij heeft het euvel snel gevonden, en het blijkt dat de buitenband kapot is en de binnenband niet lek ,we zijn zo weer op pad.
 |
| Nog een mooi plaatje onderweg |
 |
| De niet overdekte fietsenstalling |
 |
| Mijn lunch |
Als we weer verder gaan vergeet ik mijn gps aan te zetten. Daar kom ik 5 km later achter. Nou ja, ik ga niet even terug fietsen. Het gebied is hier wat glooiender dan op de rest van de route. En we kruipen er rustig doorheen. Niemand heeft haast, het is hier ook lekker rustig. Als we weer door een aantal dorpjes zijn gereden blijft Marco ineens achterop. In Reuver blijkt dat hij een lekke band heeft. Mark en ik kijken uit onze fiets toe hoe Marco zijn band vervangt.
 |
| Wat kan ie dat goed he Mark, zegt Roef. |
Via een mooie route langs de Maas rijden we Venlo binnen. Verderop, net voorbij Arcen steken we de Maas over met het pontje naar Broekhuizen. De vaart is er bij mij nu echt uit. En Mark voert het tempo even op door voorop te gaan rijden en de brug bij Wanssum op te knallen. Hierdoor word ik weer wat wakker geschud. En het tempo maken gaat weer iets beter. Als we voorbij Gennep rijden twijfel ik nog of we een ijsje in Ottersum doen. Maar ik zit op dat moment lekker in een ritme. En Mark wil ook graag naar huis. Dus we gaan lekker door naar Nijmegen. Bij Milsbeek rijden we nog om de bloemenstraat heen. Wat niet meer hoeft omdat hij weer berijdbaar is. Maar ik sta er te laat bij stil. Bij Mook duik ik een stuk de rijksweg op om bij Molenhoek weer terug naar het water af te buigen. Het laatste stuk is helemaal langs het kanaal terug naar huis. Als we Nijmegen in rijden rem ik wat af en in een rustig tempo leggen we de laatste kilometers over het fietspad langs het kanaal af. Kwart over 6 zijn we terug. Vanavond eten we afhaalpizza. Dus lekker makkelijk. Ik pak ook alvast een beetje in voor morgen als we doorreizen naar Groningen.
