Fietsvakantie met Mark en Marco deel 3 Groningen

Vrijdag 17 juli 2020 Etappe Nijmegen - Ter Apel

Ik ben in eerste instantie van plan om met Kanjer naar het Noorden te gaan. Maar omdat we volgens Mark haast hebben om daar op tijd te komen besluit ik toch om Zoefje mee te nemen. We zouden om 8 uur vertrekken en rond 6 uur ben ik wakker. Dus begin ik met wat spullen in te pakken. Omdat ik alles een beetje netjes achter wil laten duurt het allemaal wel iets langer dan normaal. Maar uiteindelijk zitten we toch om 10 over 8 in de fiets. De rit begint over bekend terrein namelijk het eerste deel bestaat uit de weg die ik altijd naar Zutphen rijd. Dat gaat lekker. Achter de dijk bij Brummen onze eerste plaspauze en iedereen voelt zich goed.

Weer op weg, in de vaste volgorde

Op de dijk voor Zutphen

Hierna rijden we door Zutphen. En bij Eefde verlaten we de doorgaande weg om kronkelend door de achterhoek richting Bathmen te rijden. Hier ben ik heel bekend, omdat ik altijd de skate vierdaagse heb gereden vanuit Harfsen. Dus het is leuk om weer eens op de bekende weggetjes te rijden. In Bathmen zijn ze aan de weg aan het werk, maar we mogen redelijk snel erlangs. Bij de provinciale weg aan de andere kant van Bathmen heeft men zowaar een rotonde aangelegd. Met voorrang op het fietspad. Echt super. Want dit was altijd een gevaarlijke oversteek voor fietsers. Hierna rijden we richting Heeten en na Raalte hadden we weer een plaspauze. We hebben afgesproken om in de buurt van Ommen te gaan lunchen en dat zou dan ook onze enige terras stop zijn. Zo zouden we in ieder geval rond 17 uur in Ter Apel aankomen. Maar de route is snel. Dus met nog 70 km te gaan zitten we om kwart voor een uur al op een terrasje te lunchen.

Bij Dalfsen

Als we rond half 2 weer in de fiets zitten hoeven we in theorie nog maar 3 uurtjes te rijden. De route is vlot en het weer mooi. Alleen Coevorden is iets minder om door te rijden en blij met de klinkers in Dalen word ik ook niet.  Als we nog 30 km te gaan hebben wordt er door Mark een plaspauze aangevraagd. En ik stop bovenop een viaduct (omdat daar een trap is).  Na de plaspauze besluiten we om nog ergens een ijsje te halen. En Mark weet uiteraard in deze regio de beste ijstent te vinden. Dus wijken we af van de route op jacht naar een lekker ijsje in Exloo. Hier is het ook wat toeristischer. Veel mensen op terrasje en recreatieve fietsers zijn hier ook veel.

Parkeren in Exloo

De terugweg rijden we een stuk van de woon-werk route van Mark. Hij zegt dat zijn route ongeveer 80% zo is als we het hier zien. En dat betekent dus een vrijliggend fietspad wat breed genoeg is voor 2 velomobielen en mooi straks asfalt. Mark rijdt voorop en ik rij achter Marco nu. Ik merk op dat hij op het moment dat Mark zijn richtingaanwijzer aanzet Marco een super groot gat laat vallen. Niet heel rendabel op lange afstanden. Het is op zich goed om een klein beetje afstand te nemen zodat je kan reageren op wat degene voor je gaat doen, maar dit is wel erg veel. Ik weet ook niet of hij remt omdat zijn remlicht het blijkbaar ook niet doet. Omdat we een stukje omgereden zijn komt mijn teller vandaag op 196 km, net geen 200, wel jammer, maar niemand heeft nog zin om die laatste 4 km rond te rijden. En daarbij zijn we er ook precies om 17 uur! Goede timing. Marthia kookt voor ons eten. En nadat we gedoucht zijn kunnen we aan tafel. We hebben nog een gezellige avond met z'n vieren. Leuk om ook te zien waar Mark woont. En daarbij was ik nog nooit in deze gemeente geweest. Dus weer een gemeente erbij ook.

De woonwerk route van Mark

Even wat afstand nemen om alle velomobielen erop te krijgen

Zaterdag 18 juli 2020 Rondje Oost Groningen en Duitsland

Gisteren toch iets te laat gaan slapen. Dus ik ben vanochtend iets trager dan normaal. Mark en Marco zitten al aan het ontbijt als ik beneden kom. Marco heeft de pap al bijna klaar. Ik smeer in een soort van trans mijn boterhammen. Daarna pap eten. Ondanks dat ik niet zo snel ben zijn we toch maar 20 minuten later in de fiets dan gepland. Marten rijdt vandaag ons tegemoet. En daarna het rondje mee als gastrijder. En hij is al wel om 7 uur vertrokken. Na een kilometer of 15 komen we hem langs het kanaal tegen. We rijden met z'n vieren een extra lusje. Marten rijdt ook met een Quattrovelo net als Marco. Hij mag dan ook achter Marco in ons peletonnetje plaatsnemen. Mark en ik fungeren als een soort hoeders om de kudde bij elkaar te houden vandaag.  Na een paar kilometer heeft Marten een plaspauze nodig. Dus ga ik ook maar even uit te fiets. Als we na zo'n 40 km fietsen de woonplaats van Marten in rijden gaat hij voorop en rijden we naar zijn woning. Waar we hartelijk ontvangen worden door Franciska.

Bij Marten en Franciska op de veranda

Mooie velomobiel parking

Trike van Franciska uitproberen

We krijgen thee en koffie met noten karameltaart. Nadat Marco de trike van Franciska heeft proefgereden vertrekken we weer over een heel smal paadje. Weer bij de route ga ik weer voorop en rijden we de woon-werk route van Marten. Deze is niet bepaald snel. Veel klinkers en obstakels (lees bochten en drempels). Heel anders dan de woon-werk route van Mark dus. Maar Marten hoeft daarentegen maar 25 km naar zijn werk te fietsen ipv de 50 km enkele reis die Mark elke werkdag 2x rijdt. Als we de gemeente Appingedam hebben aangetikt rijden we door richting gemeente Delfzijl. En daarna buigen we weer af richting het Zuid - Oosten.

Marten een klein stukje voorop

Ik daarachter achtervolgt door Marco en Mark

Hier komen we echt heel lange stukken rechtuit rijden met onbeperkt uitzicht links/rechts/rechtdoor. Dat is op zich wel heel bijzonder vanuit een velomobiel die best laag is. Maar op een gegeven als er dan ook nog vliegtuigen laag overkomen ben je bijna bang dat ze die weg waar je op rijdt als landingsbaan zien. Nadat we een aantal van deze lange rechte wegen hebben ga ik naarstig op zoek naar een terrasje. Aangezien het maar de vraag is of we iets tegen komen in dit afgelegen gebied. Na 15 km speuren komen we in een plaats waar ik een groot formaat ijs zie staan. Daar strijken we even later neer voor thee/koffie met appegebak.

lange rechte wegen...

De kilometers gaan behoorlijk snel. We zijn inmiddels al over de helft van de route. Ondanks dat we meer gestopt zijn dan normaal. Je merkt gewoon dat we gewend zijn geraakt aan 200  km fietsen. En als het dan 170 is, heb je ineens een hele hoop meer tijd voor stops en sociale activiteiten onderweg. Als we Duitsland in rijden merk ik dat Marten en Mark vaak wat verder achterblijven. Terwijl Marco nu echt heel goed volgt. De instructie van gisteren heeft dus zeker geholpen. Mark had gevraagd of ik de route langs de Magneetzweeftreinbaan zou kunnen lopen. Dus dit heb ik geregeld. Als we net bij een van de eerste treffens zijn, blijk ik een lekke band te hebben.

Eerste treffen met de baan van de Zweeftrein

Ik leg Zoefje op zijn kant en ga aan de slag. Als ik de band heb gewisseld en Zoefje staat weer rechtop blijkt de Risse demper eraf te zijn. En de vleugelmoer spoorloos. Na nog eens de hele fiets leeg te hebben gehad. Blijkbaar heb ik langdurig zonder die vleugelmoer gereden. Gelukkig is de demper die tijd goed blijven zitten. We lossen het op door een  tiewrap te gebruiken zodat ie er niet zomaar afvalt. Nadat we nog een paar keer zijn gestopt en talloze foto's hebben gemaakt van de Zweeftrein en de baan. Gaan we op zoek naar een ijssalon. En niet veel verder komen we die tegen.

Wel een indrukwekkend bouwwerk

De trein met een Quattrovelo ernaast, is zo'n velomobiel toch maar een klein dingetje 

Na een heerlijk ijsje vangen we het laatste stuk aan naar Ter Apel. Nou ja voor ons dan. Want Marten moet natuurlijk nog wel terug naar huis fietsen daarna. Als we terug zijn past met wat passen en meten de Quattrovelo van Marten ook nog in de garage als Mark zijn fiets in de schuur zet. En zo kunnen we fietsrit afsluiten met wat te drinken bij Mark thuis.

Het laatste stukje naar Ter Apel, mooi groen

Nadat Marten weer onderweg naar huis is en we gedoucht zijn haalt de dochter van Mark met haar vriendin eten bij de friettent. En 's avonds is Marthia er ook weer. We maken het iets minder laat. Zodat we morgen weer bijtijds kunnen vertrekken.

Zondag 19 juli de terugreis naar Nijmegen

Vandaag is de laatste dag. Mark rijdt voor het eerst niet meer mee. Ik vertrek rond 7 uur samen met Marco naar Deventer.

In Ter Apel zie ik op een paar garage's ED staan. Moest ik even een foto van maken 

Ik heb een iets andere route uitgestippeld. Het gaat eigenlijk heel makkelijk. Tot aan Dalen is de route vrijwel hetzelfde (nou ja, zoals ik hem dan heen had uitgezet). Daarna rijden we om Coevorden en Hardenberg heen.

Op de terugweg niet door Hardenberg maar wel door De Krim

En als we na Hardenberg langs de N-weg rijden gaan we al snel oversteken en de bossen in. Niet alle wegen zijn even verhard. Maar we komen er fietsen zonder lekke banden overheen.

Genieten van de mooie route

Al vakjes vullend kom je toch weer op mooie plekjes

Vanaf Raalte rijden we helemaal langs het kanaal naar Deventer. Wat een heel spannend pad is met de velomobiel. Gelukkig is het nog vroeg en zijn er nog niet te veel fietsers. In Deventer op de brug nemen we afscheid. Ik app Mark dat we in Deventer zijn. Hij zegt terug, nog een klein stukje!

Afscheid van Marco op de brug bij Deventer

De route die ik vanaf Deventer rijd is ook vrij nieuw voor me. Dus waarschijnlijk vul ik hier ook wel wat vakjes. Ik heb die route meer dan een week geleden gemaakt, dus weet het echt niet meer. In ieder geval kom ik op plekjes waar ik nog niet ben geweest. En dat is leuk. In de buurt van het Apeldoornskanaal begin ik het weer te herkennen. Ik rij door naar Doesburg. Maar Peter blijkt nog niet thuis te zijn, en ik heb geen zin om te wachten. Ik bel Kjeld of hij thuis is en rij door naar Zevenaar. Bij Kjeld thuis willen ze natuurlijk alles horen over de vakantie. Dus na een uurtje pauze ga ik weer verder. Als ik bijna thuis ben staat er 199 km op de teller. Nou ben ik alleen en ik voel me nog fit. Dus ik rij iets verder door langs het Kanaal en uiteindelijk kom ik met 202 km thuis. Ik kijk terug op een fijne vakantie. Wat mij betreft voor herhaling vatbaar. Hopelijk kan het dan wel dat we gaan trekken of dat onze standplaatsen ergens anders in het land kunnen. Zodat we weer ergens anders kunnen rijden. 

Lees ook deel 1 en 2.