Februari rit met de NIJL plus

Vrijdag

Vandaag zouden er al een paar fietsers komen overnachten omdat het voor hen al een hele trip naar hier was om op tijd te zijn. Rond kwart voor 6 kwam Marco aan, die was van zijn werk uit Hoogvliet komen fietsen. Een half uurtje later arriveerde Erik ook. Ed was 's middags al hierheen gekomen om te helpen met de organisatie. En zo waren we compleet voor het avondeten. Ik had 's ochtends een pan linzensoep gemaakt en dat viel in de smaak. Tegen half 9 kwam ook Raymond aangefietst vanuit Eindhoven. En na nog een paar uurtjes gezelligheid was het tijd om te gaan slapen.

De pan met linzensoep in de maak

Erik is net voor het echt donker wordt binnen

Zaterdag

Vandaag was het ontbijt om half 9 gepland, maar de ontbijters waren al eerder wakker, dus de broodjes konden er al wat eerder in. En zo had ik ook nog even tijd om na het ontbijt de afwas te doen voordat de invasie van fietsers begon. Peter was de eerste die zich een paar minuten na 9 meldde. Een racefietser die ik heb ontmoet bij de 600 van Boekelo. We zijn ons beiden aan het voorbereiden op Parijs Brest Parijs dit jaar. En toen ik hem vroeg of hij deze rit mee wilde fietsen, was het meteen een enthousiaste ja. Hierna kwamen er al snel meer fietsers binnen druppelen en een paar minuten voor 10 waren we compleet. Nadat iedereen de taart en koffie/thee op had konden we weer buiten gaan verzamelen om te vertrekken. Ik had geleerd van de vorige keer dat ik als organisator niet kan wachten tot iedereen naar buiten is en dat dus aan iemand anders moet overlaten. Dus ik had aan een andere fietser gevraagd om af te sluiten. En Ed zou de garage afsluiten. Zo waren we allemaal ongeveer  tegelijk klaar om te starten. Peter maakte bij de start nog een paar foto's van de hele groep. En ik en Wilco hebben dat ook nog eens gedaan. Dus er zijn vast een paar leuke groepsfoto's bij.

Startfoto gemaakt door Peter

We waren overigens met 14 deelnemers:

Strada: Roef, Wilco, Jaap, Johannes, Koen

Quattrovelo: Marco, Kjeld

Quattrovelo +: Johan

Mango +: Erik

DFXL: Reinier

Quest: Rob

Quest XS: Ed

Hurricane: Raymond

Specialized Roubaix 🚴: Peter

Aangezien de opkomst toch steeds groter wordt is het misschien handig om in de toekomst naar een nieuwe startlokatie te gaan zoeken. Ik heb best een redelijke woonkamer, maar ik vond 14 toch wel een beetje het maximale wat nog leuk was in die ruimte. 

De eerste toertocht met de NIJL 

Iets meer dan een kwartier later dan gepland vertrokken we met de hele stoet. Een mooi gezicht zo'n hele sliert velomobielen in de spiegels, alleen was ik Raymond al snel kwijt vanuit mijn spiegels nadat we de dijk op reden. En omdat ik wat rustiger reed haalden een hoop mij al in. Nou ja, dat hou je toch niet tegen, een stukje verderop waren ze gestopt en zo ontstond onze eerste stop. Toen iedereen weer in of op de fiets zat reed ik samen met Raymond voorop naar de volgende dijk. Tof dat hij helemaal op zijn Hurricane vanaf Eindhoven kwam fietsen.

De eerste stop

Raymond op de hurricane

Het laatste stukje naar de lunch hadden we wat tegenwind, maar dat mocht de pret niet drukken.

Peter maakte deze video van ons:

Lekker lunchen in Megen

In Megen aangekomen konden we onaangekondigd zo terecht bij Restaurant op de Poort. Helaas was het terras net te klein, maar binnen konden we allemaal zitten. 

Het was een gezellige boel. En ook fijn om iedereen weer te spreken, dat gaat tijdens het rijden niet altijd even goed. Ik zat aan een tafel met Koen, Wilco, Jaap, Johan en Rob. Fijn Koen dat je er weer bij kan zijn. Wilco had wat afleiding nodig. Heel fijn dat hij het bij ons een veilige plek vindt om dat te vinden. Bij Jaap was ik afgelopen woensdag nog wezen eten, ook erg leuk dat hij erbij was weer! Johan had ik ook al een tijdje niet gezien, die was ook niet bij de oliebollentocht geweest. En Rob was een nieuw gezicht voor mij. Hij had het erg naar zijn zin. Ook altijd leuk als er weer nieuwe mensen bij komen.

Een gezellig kleinschalig restaurantje

Sprinten op de terugweg

Na de pauze was er een kleine splitsing van mensen die huiswaarts gingen, maar het grootste deel reed gewoon mee naar Nijmegen.

We gingen ook nog met een pontje

Kijk, Kanjer is net gepoetst en The Green Thing....

Ik had aan het eind nog een stukje gepland waar we allemaal eigen tempo mochten rijden. Ik reed op dat moment zelf voorop en het eerste deel was brug op, Kjeld reed precies achter mij. Geen idee of je daar nou nog voordeel aan hebt op die snelheid? We reden het viaduct dezelfde snelheid en eraf ook. Ik reed zo'n 48 km/h denk ik op zijn snelst. Iets voor het eind minderde ik vaart om nog even uit te kunnen rijden voordat we moesten stoppen en toen kwamen Kjeld, Johan en Reinier mij nog voorbij. Toen Peter ook bij het verzamelpunt kwam zei hij dat hij dit echt niet kon bijhouden als we zo snel reden. Maar hij had het duidelijk wel even geprobeerd. 

Afhaken is begonnen

Het laatste stukje hadden we een paar stoplichten die we hadden kunnen vermijden. Maar ik had die andere route niet voorgereden en koos voor veilig de voorgereden route te rijden. Uiteindelijk waren we blijkbaar Reinier en Johannes verloren hierdoor en die kwamen iets later aan bij het eindpunt, waar overigens alleen Ed en ik nog over waren omdat de rest van de groep afgeslagen was om langs het kanaal terug naar huis te rijden.

Wilco was de eerste afhaker vanaf de sprint. Maar hij moest nog helemaal naar Utrecht

Doe mij nog maar een rondje

Ondertussen had Erwin mij gebeld of hij ons nog tegemoet kon rijden, maar aangezien we al thuis waren en het nog zo mooi weer is, spraken we af dat hij bij ons even kwam thee drinken en daarna nog een rondje samen fietsen. Dus na een korte pauze vertrokken we weer voor een tweede rondje met zn drieen.  Het was echt heerlijk weer en heb met Erwin nog een paar sprintjes getrokken. Ed had te veel last van zijn nieuwe fietsschoenen die nog niet helemaal lekker zitten. Dus we hebben het grootste deel van de tocht heerlijk liggen toeren. Uiteindelijk kwamen we terug met 107 km op de teller. En toen was ik wel blij dat er nog soep klaar stond. Want ik had niet veel zin meer om nog te koken. Na een relax avondje, lekker op tijd gaan slapen, zodat ik vanochtend kon gaan bloggen. 

Nog een heel mooi rondje met Ed en Erwin

Ook nog wat mooie plaatjes geschoten

Met Erwin kom ik toch altijd weer op paadjes in de buurt waar ik nog nooit ben geweest

Toch weer zo mooi he

Een Ode aan de week van de Lekke Band

Naar Dronten met Kjeld

Normaal gesproken heb ik deze week als ik naar de oliebollentocht rijdt. Maar ik dacht er afgelopen jaar onderuit te kunnen komen. Nou, mooi niet dus. Het bleef niet bij de lekke achterband van vorige week vrijdag. De woensdag erna was het weer raak. Ik had wat langer rust gehad omdat ik (ik dacht door de kou) wat last van mijn linkervoet had gekregen tijdens de vrijdagrit. In eerste instantie lijkt alles goed te gaan op weg naar Dronten. Ik ontmoet Kjeld in Arnhem en samen rijden we over de veluwe. Totdat mijn route ineens over een onverhard pad loopt. Kjeld blijkt een leeglopertje te hebben, maar hij loopt niet zo hard leeg dus oppompen is voldoende. Hij zal in Dronten wel verder kijken. In Elburg bij  het tankstation wil ik het fietspad op draaien richting Dronten en het sturen gaat heel traag. Ik stop direct als ik op het fietspad sta en ja hoor, lekke linker  voorband. Aangezien het regent even onder de overkapping van de benzinepomp een reserve buiten en binnenband erop en binnen no time rijden we weer.

Om 6 uur vertrokken, gelukkig is het eerste stuk van de route goed verlicht

De kassen bij Huissen

Kjeld onderweg naar Dronten

Rond zonsopgang

Eerste lekke band

Onderhoud voor Kanjer en The Green Thing

In Dronten plak ik de binnenband en haal ik gelijk alle steentjes die ik kan vinden (naast degene die de lek veroorzaakt heeft) uit de band. Zodat deze weer kan gebruikt worden als ik weer lek rijd. Ondanks het oponthoud zijn we netjes om 11 uur geplande tijd in Dronten en is Kanjer ook snel op de operatie tafel. Ik heb last van trillingen in het stuur en de remmen happen meteen bij inknijpen. Theo haalt de speling uit het stuur en zet ook mijn wielen iets naar voren zodat mijn fiets wat makkelijker doorrolt. Nadeeltje is wel dat ik nu een grotere draaicirkel heb. Maar goed, als dat veel energie scheelt tijdens de geplande randonneurstochten is dat natuurlijk wel heel fijn. Verder zorgt hij dat de remmen weer goed werken door met een remtrommel op een boormachine de remklauwen weer gelijkmatig te maken. Ook even een nieuw touwtje aan de bel. Hierna is het lunchpauze. En na de lunchpauze mag Kjelds fiets nog even op de operatietafel.

Kanjer weer in orde The Green Thing op de operatietafel

Hij zal best sneller zijn, maar ik vind m gewoon niet mooi, ligt misschien ook aan de kleur

Van Dronten naar Lobith

Rond 14 uur rijden we beiden tevreden weg uit Dronten. Alleen heeft Kjeld zijn banden niet meer nagekeken en als we de veluwe op rijden is hij al helemaal kapot. Even later merk ik dat mijn fiets ook iets minder gang heeft, maar doordat hij nu sowieso trager stuurt weet ik niet zeker of ik nou lek heb of niet. We stoppen even en ik zie meteen dat Kjeld een lekke voorband heeft, zou die marathon plus nou echt zo onplatbaar zijn dat hij dat hele stuk op een lekke band heeft gereden? Mijn linker voorband is ook weer aan het leeglopen. Ik fix eerst even mijn eigen voorband en dan ga ik Kjeld helpen die inmiddels zijn fiets al op de kant heeft. We vinden geen gat in de binnenband en in de buitenband is ook niets te vinden. Maar omdat ie wel leegloopt toch maar een nieuwe binnenband erin. Hij moet thuis maar kijken wat er nou echt aan de hand mee is. Hierna rijden we weer heerlijk. Net voor we Apeldoorn uitrijden eten we friet bij Hans z'n Frietje. De vrouw achter de toonbank zegt, ik zie ze bijna nooit, komen jullie uit Apeldoorn? Nee, maar er wonen weldegelijk velomobielrijders in Apeldoorn. Ze zegt dat ze wel eens een gele ziet langskomen. En ik denk dat ik weet wie dat is ;-). Je krijgt de groeten van de mevrouw van Hans z'n Frietje Paul! Als we wegrijden is het donker. En langs het Apeldoornskanaal is het echt pikke donker. We rijden in een fijn tempo via Dieren naar Doesburg. In Doesburg zijn we net de brug over en ja, ik voel de bui al hangen, Kanjer vertraagt en het is alsof ik door dikke modder rij. En ja hoor, een lekke achterband. Maar gelukkig wel op een goede plek onder een lantaarnpaal dit  keer! Ook een mooi stukje gras om Kanjer op zijn kant te leggen erbij. Wel regent het dus ben ik blij dat alles wat ik uit de fiets moet halen in plastic zakken zit. Ik haal de hele achterband eraf want ik heb een reserve buitenband meegenomen ook (ja ik heb wat geleerd van mijn vorige incident). Helaas is de wielkast van het de hele dag in de regen rijden wel super nat en modderig geworden. Hierdoor lukt het niet om mijn binnenband volledig zandvrij erop te krijgen. Maar in ieder geval moet het lukken om met iets minder druk in de band tot in Lobith te geraken. Ik denk dat ik deze ervaring gewoon nodig heb om dit sneller te kunnen doen als ik Parijs Brest Parijs rijd ofzo. In ieder geval word ik er steeds handiger in. Uiteindelijk met de eetpauze en de lekkebanden ben ik rond half 9 in Lobith 6,5 uur over 100 km in de regen. Ik ben blij dat ik binnen ben. Even geen zin meer in lekke banden, ik kijk morgen wel of mijn banden nog hard zijn.

Op de terugweg niet veel foto's gemaakt vanwege de regen

De volgende dag

Na de rit van gisteren naar Dronten en een onrustige nacht omdat mijn Opa is overleden kan ik de volgende ochtend bijna niet lopen, terwijl ik met het fietsen er nauwelijks last van gehad heb, is lopen blijkbaar toch minder fijn. Ik heb een soort van drukpunt onder mijn voet ongeveer terhoogte van mijn grote teen de teen ernaast. Ik besluit toch maar de huisarts te bellen en daar kan ik 's middags terecht. Deze denkt dat het om een ganglion gaat. En zegt het in principe geen kwaad kan. Zeker niet als het niet zeer doet, dan kan ik gewoon fietsen. Dit kan gewoon verschijnen en vanzelf ook weer verdwijnen. En zo niet zijn er nog andere maatregelen die genomen kunnen worden. Aangezien ik verteld heb dat ik dus Parijs Brest Parijs wil gaan rijden en daarvoor aan het trainen bent, wordt er voorgesteld om nader onderzoek te doen, om zeker te zijn dat het de juiste diagnose is. En zo mag ik 5 maart naar het ziekenhuis voor een echo.

Ook ga ik eerder die dag langs bij de geneeskundige die mijn diagnose van pfeiffer heeft gedaan. En ik ben volgens haar nu veel gezonder dan 2 maanden geleden. Zo voelt het ook, dus fijn dat dat nu bevestigd wordt. Verder moet ik nog wel even doorgaan met de medicatie maar mag ik deze over een maand gaan afbouwen.

Door al deze dingen besluit ik om nog maar een nachtje extra in Lobith bij mijn ouders te overnachten.

Terug vanaf Lobith naar Nijmegen

De volgende ochtend concludeer ik dat Kanjer 2 lekke banden heeft. Allebei leeglopertjes. Ik besluit om daar in Nijmegen maar eens grondiger naar te kijken, voor nu op hoop van zegen pomp ik ze gewoon op en hoop dat ze het 2 uurtjes volhouden. Ik rij vandaag super snel, de wind duwt me eerst naar Arnhem daarna krijg ik wat zijwind en dan vol tegen. Maar de gemiddelde snelheid is voor mijn gevoel veel hoger dan normaal. Gelukkig houden de banden het vol en als ik in Nijmegen ben rij ik Kanjer tevreden de garage in. Ik heb een drukke dag en zaterdag heb ik ook de hele dag bezoek.

Prima velomobielweer of hondenweer ;-)

Rondje van de NIJL voorrijden

Als ik zondagochtend wil gaan fietsen bedenk ik me dat ik nog 2 lekke banden had. Linksvoor wissel ik snel en achter is nog op 2,5 bar. Dus die krijgt gewoon wat extra lucht. Ondanks de harde wind en de regen onderweg is het toch een heerlijk tochtje samen met Erwin. Als het goed is, is het volgend weekend beter weer en dan staat ook de eerste NIJL rit weer gepland. Voor wie zin heeft, start zaterdag om 10 uur in Nijmegen Dukenburg. Inschrijven kan op ligfiets.net

Eerst Kanjers bandjes maar even verzorgen

Veel wind en een beetje regen

maar uiteindelijk ook de zon gezien

Avontuurlijk retourtje Eindhoven

De heenweg

Ik had afgesproken dat ik binnenkort eens naar Eindhoven zou fietsen om Raymond te bezoeken. En dat stond vandaag gepland. Vanochtend lag er sneeuw en ik was al bang dat ik met de  trein zou moeten. Maar ik kreeg bericht dat de fietspaden goed gestrooid waren en dat het in Eindhoven niet meer gesneeuwd had dan in Nijmegen.

Uitzicht vanaf mijn balkon vanochtend

Dus ik besloot om te gaan fietsen. De heenweg zou ik dan in ieder geval de strooiroute pakken en op de terugweg zou ik wel zien. Onderweg merkte ik dat er niet echt veel tempo in zat vandaag. Ik dacht, dat zal wel aan de kou liggen. En toen ik uiteindelijk in Eindhoven aankwam had ik een gemiddelde van zo'n 20 km/h. De sneeuw was inmiddels verdwenen, maar dat kwam niet door de zon want die heb ik de hele dag niet gezien.

Het fietspad kan ermee door al is het nog wel glibberig op sommige stukken

Steeds minder sneeuw

Eindhoven gehaald, al moest ik hier nog wel 10 km fietsen

De terugweg

Na een uitgebreide lunch met Raymond en nog even gezellig napraten ging ik weer op pad. Aangezien er weinig sneeuw meer lag dacht ik dat omdat het nog licht was ik wel het eerste deel wat vakjes kon gaan vullen. Ik had daar ook een route voor klaargezet. Die ongeveer 10 km langer was dan de strooiroute. Het eerste deel ging vlot en  tot aan Uden had ik al snel een aantal vakjes gevuld.

Beetje mistig maar de sneeuw is weg

Net na Uden op een godverlaten landweg waar het pikke donker was ging ik steeds zwaarder rijden. Ik hoopte dat ik het fout had en dat dit een klein heuveltje was. Maar helaas het was een lekke band. En dan ook net de verkeerde waar ik geen reserve buitenband van bij me heb. Dus alles uit Kanjer en op zn kant. Binnenband eruit. Kijken waar ie lekt. In de buitenband geen spoor te vinden. Lastig met ijskoude handen in het pikke donker.

Daar ligt ie dan 

Dus toch maar de ANWB gebeld. Die zouden er binnen 45 minuten zijn. Uiteindelijk ben ik maar even in Kanjer gaan zitten om niet al te veel af te koelen. De ANWB had gelukkig heel goede verlichting en een compressor, dus de band werd droog geblazen. En jawel, er zat een stuk glas in. Hij zou ook gelijk de binnenband wel even plakken. Nou, dat ging dus niet, vanwege de kou en er zaten meerdere gaten in. Dus dan de reserve buitenband er maar op.

Stukje glas gevonden

Kijk dat helpt wel een beetje

Mijn Camera ziet meer dasn dat ik zie!

Ik had al mijn twijfels of die niet zou lekken. Op de terugweg maar de safety route gepakt. Langs de grote weg met verlichting. En toen ik uiteindelijk terug in Nijmegen was bleek mijn achterband alweer zacht. Ondanks de lekke banden op de terugweg heb ik toch sneller  gefietst.

Weer in Dukenburg!