maandag 31 december 2018

Een goede jaarwisseling

Terugblik 2018


Het is de laatste dag van het jaar, eigenlijk had ik vandaag nog willen fietsen, maar aangezien ik me niet zo goed voel ga ik dat niet meer doen dit jaar. Daarmee komt de eindstand in zicht, al zou het nog kunnen zijn dat er een paar kilometer bij komen door een oudejaarswandeling. Mijn doel voor dit jaar was 10.000 km die ik iets meer dan een week geleden gehaald heb. Dit voornamelijk vanwege de geplande operatie. Het resultaat mag er zijn. Zowel de 10.000 km als het resultaat van de operatie. Alhoewel het in het begin toch een hele omschakeling was, begin ik nu steeds meer gevoel terug te krijgen. Dat helpt met de verwerking zowel psychisch als lichamelijk. Verder blijft het natuurlijk een ingrijpende verandering, dus ik heb nog een weg te gaan. Ondanks dat ik me er nu al goed bij voel.

Een mooi jaaroverzicht in een filmpje is te zien op Strava.com

Of deze jaarbadge van Veloviewer vind ik ook leuk om te zien.


Ik wens iedereen een goede jaarwisseling en een gezond 2019!

zondag 30 december 2018

Kerst, Oliebollentocht en Festive 500

Festive 500 en kerstritjes


Omdat het zo goed ging met fietsen, dacht ik dat ik misschien de Festive 500 ook wel kon proberen. Niet geschoten is altijd mis. En als het niet zou lukken zou er vast een oplossing komen om weer thuis te geraken of met wat rustdagen later terug te reizen. Ik heb van huis uit meegekregen dat ik altijd thuis kom namelijk. Zodoende ben ik vanaf maandag elke dag gaan fietsen. Ik wilde maandag naar mijn ouders fietsen om nog iets van de kerst mee te krijgen daar. Maar omdat ik zo'n 70 km heen wilde fietsen kon ik net zo goed een D-tour via Doesburg doen om Peter nog even te zien voor ik door reed naar Lobith. Zodoende reed ik met een mooie zonsondergang vanaf Doesburg de laatste kilometers naar mijn ouders.

Ik was nog maar net Nijmegen uit en toen had ik al een lekke band, gelukkig wel stralend mooi weer
Vanaf Doesburg naar Lobith
De boosdoener van de lekke band
De kerstboom bij mijn ouders

Na deze rit voelde ik me heel goed. De dag erna zou ik in de middag terugfietsen naar Nijmegen met een kleine omweg weer. Deze rit viel veel zwaarder en ik besloot om iets rechtstreekser naar huis te fietsen en eventueel nog een rondje door de wijk te doen mocht ik de puf hebben. Dit lukte en uiteindelijk had ik weer zo'n 70 km op de teller. Mijn dag/nachtritme bestond nog steeds uit van 10 tot 10 uur slapen en dan 's middags fietsen. Maar dit moest langzaam gaan veranderen voor de OBT, aangezien de start rond 10 uur zou zijn zou ik zeker een uur daarvoor al in mijn fiets moeten zitten.

Aan het eind van de rit kwam de zon door 
De maaltijd die ik van mijn ouders had meegekregen ging er goed in!

Eerste Etappe naar de Oliebollentocht


De eerste etappe naar de OBT verliep ronduit veel beter dan het stuk van de dag ervoor gelukkig. En ik voelde ook dat ik meer energie had. Ik reed samen met Kjeld van Nijmegen naar Broekhuizen alwaar we bij Johannes, een velomobielvriend die ook wel vaker met de NIJL mee rijdt, hartelijk werden ontvangen en konden overnachten. We kwamen onderweg nog een roeifietser tegen waarmee ik wel eens meer ga fietsen. Hij fietste nog een heel eind met ons mee.

Rowing Erwin, niet te verwarring met Erwin van Tante Lies
Met z'n drieen onderweg
Pauze op de helft van onze rit

De fietsenstalling bij Johannes buurvrouw
Het leven is hard, geen Strada sap bij ons logeeradres, we moesten het met Mango sap doen.

Tweede dag naar Roermond


De volgende ochtend was ik al rond half 9 wakker! En dat zonder dat ik een wekker had gezet. Dit beloofde wat. Aangezien we niet voor 3 uur 's middags bij de scouting wilden aankomen bleven we tot na het middageten en reden Kjeld en ik rond 13 uur weg richting Roermond. Dit was ongeveer 48 km en ging vlot. Daar aangekomen waren er al heel wat rijders aanwezig en werd het met het uur drukker. Uiteindelijk was bijna iedereen er en kwam Wilco met zijn groep net op tijd aan om nog mee te doen met de bestelling van het avondeten. Niet veel later kwam er een minder leuk bericht, wat we altijd zullen blijven herinneren vrees ik. Daardoor sloeg de stemming erg om.

Vertrek bij Johannes
laatste stukje door Roermond
Mooi uitzicht over de Maas, daar moest ik wel even voor uitstappen
Gezelligheid bij de scouting
Luchtbed opblazen gelukt André!

Oliebollentocht 2018


De volgende ochtend op tijd wakker voor het ontbijt. En rond 9 uur moesten we de scouting verlaten om richting de start te rijden met z'n allen.


De eerste velomobiel file van de dag
Parkeerplaats bij aankomst nog rustig

Daar waren al een hoop rijders aanwezig. Het was een drukte van jewelste en er kwamen er steeds meer aan. Ook stond er een rij voor de inschrijving waarbij we een warme muts kregen en een bonnetje voor Thee/koffie met vlaai. Ook de regelementen voor de toertocht zaten daarbij, maar die had ik al gelezen. Nadat iedereen ingeschreven was werd de rit door Chris geopend met nog een woordje van de sponsoren van deze tocht. We zouden de tocht voor Erwin rijden, waarover gisteren het slechte nieuws was gekomen.

De rij voor de inschrijving

Blijkbaar trekken grijs en witte fietsen elkaar aan

Daarna in de file naar buiten en ik reed Kanjer gelijk naar de uitgang van de parkeerplaats, zodat ik vooraan kon beginnen. Oliver vond het een goed idee en zou zijn snelheid aanpassen aan de mijne. Nadat het startschot was gegeven vertrokken we. De eerste kilometers werkte ons plan prima, er waren we 1 of 2 velomobielen die tussen ons gingen rijden, maar Oliver kon mij nog prima in de gaten houden. Na verloop van tijd kwamen er steeds meer fietsen tussen ons en aan het eind liet ik uiteindelijk een groot gat vallen tussen mij en de groep waar Oliver voorop reed. Toen was het hek van de dam, maar goed, we waren ook bijna bij de pauze plek op dat moment. Ik merkte dat ik eigenlijk volledig moest concentreren op het rijden en foto's maken was er niet echt bij. Verder merkte ik ook dat mijn sociale interactie vandaag wat minder was. Ik begon gewoon moe te worden na 5 dagen fietsen, en toch mijn ritme aanpassen. Ondanks dat er heel veel bekenden waren, was het allemaal net wat te veel voor mij en kon ik er toch net minder van genieten. Ook met Erwin in mijn gedachten.

Bij vertrek

Ik had niet veel tijd om een foto te maken van de sliert
Ymte met fietskar
Er vallen gaatjes...
We rijden Duitsland in
Een impressie van het aantal velomobielen, ze staan er niet allemaal op maar toch een hoop

Na de goed verzorgde lunch zorgde ik weer dat ik vooraan reed, maar nu lukte het mij niet meer om vooraan te blijven, mede omdat het ook vrij snel begon met een redelijk steile klim. Ik had Arend Jan gevraagd om naast mij te fietsen tijdens de klim, mocht ik het even niet meer redden zou hij me dan even net de ondersteuning kunnen geven om boven te komen. Maar dat lukte helemaal op eigen kracht. Hierna begon iedereen mij wel in te halen en tegen dat de afdaling kwam zat ik denk ik in het midden van de groep. Wel echt heerlijk afgedaald en beneden waar we verzamelden weer vooraan in de groep ingevoegd, al kon ik het algauw niet meer bijhouden nadat we weer vertrokken. Maar aangezien we toch bijna daar waren liet ik me gewoon relaxt terug naar achteren zakken. En zo kwam ik nog naast een aantal bekenden te rijden, onder anderen Mark Keizer, waarmee ik de 600 dit jaar had gereden. Erg leuk om hem weer te zien.

Vertrek vanaf de pauze
Arend Jan
Aankomst bij het eindpunt, rara wie is dit?
En uiteraard waren er Oliebollen!


Eerlijk gezegd heb ik het super naar mijn zin gehad, en ben ik heel blij dat ik ondanks de Pfeiffer toch heb kunnen meefietsen met de OBT. Ook was het heel tof dat Chris ondanks zijn ziekte een deel kon meefietsen!

Op de terugweg naar de scouting had ik een aardige staart fietsers achter mij aan. En hebben we zonder veel problemen de scouting gevonden, alleen was het hek nog dicht, net toen ik wilde bellen daarvoor kwam Jean al aangelopen met de sleutels. Precies op tijd Jean!

's Avonds heb ik mijn sociale interactie weer ingehaald en heb het wat later gemaakt. Uiteindelijk werd het 1 uur toen ik ging slapen. Maar ik heb er geen moment spijt van gehad dat ik een korte nacht had.

Terug gebracht naar Nijmegen


De volgende ochtend gaf mijn horloge voor het eerst aan dat mijn trainingslast te hoog was. Ik had gisteren dus te veel inspanning geleverd. Na wat rondvragen en bellen was Johannes bereid om mij op te halen en naar Nijmegen te brengen, Kjeld zou op mijn GPS naar Nijmegen fietsen. Met Kanjer op het dak reden we in iets meer dan een uur terug naar Nijmegen. Kjeld was een uurtje eerder vertrokken dan wij, maar kwam niet lang nadat we geluncht hadden al aanrijden. Hij had een goede rit gehad maar was wel moe.

Kjeld rijdt Noordwaarts en Peter Zuidwaarts
zo'n velomobiel is toch best klein als je hem op deze kleine auto ziet staan.



Na wat fijne gesprekken met Kjeld, 's avonds op tijd gaan slapen. En heb ik uiteindelijk meer dan 10 uur liggen slapen. Vanochtend had ik nog steeds een te hoge trainingslast, dus die Festive 500 kan ik op mijn buik schrijven, maar ben toch blij dat ik een poging gewaagd heb. Ik heb rond 13 uur Kjeld uitgezwaaid die het laatste stukje naar Zevenaar ging rijden.

Kjeld weer onderweg naar huis

Iedereen bedankt voor de fijne tocht en het samenzijn. Hopelijk tot snel!

zaterdag 22 december 2018

2 jubileums in 1 rit!

Ondanks operatie en Pfeiffer 10.000 km


Ik had mijn doel voor dit jaar flink bijgesteld vanwege mijn operatie. Maar in oktober bleek dat ik dit ruimschoots zou gaan halen totdat de Pfeiffer roet in het eten gooide. En toen had ik opeens nog maar  2 weken om die 100 km te fietsen met een conditie van nul! Maar dat viel gelukkig reuze mee. Mijn conditie gaat goed vooruit al ben ik wel echt moe na zo'n ritje. Ik ben liever moe van het fietsen dan van het nietsdoen. En zo ging ik vandaag met een ritje van ruim 24 km de 10.000 km over voor dit jaar. Niet met Kanjer, maar wel aan gereden fietskilometers. 

5 sterren op de schaal van Wilco


Maar ook Kanjer heeft wat te vieren. Die is namelijk in dezelfde rit de 50.000 km gepasseerd! En toen belde Wilco mij vanmiddag ook nog, met de smoes dat hij dacht dat ik hem had gebeld. Maar hij wilde mij natuurlijk als eerste feliciteren dat ik nu een ervaren velomobielrijder ben.

Kadootje


Uiteraard had ik voor Kanjer een kadootje voor deze heugelijke gebeurtenis gekocht. Hij heeft nu een eigen radio aan boord. Ik moet nog even de beste plek vinden om hem te plaatsen. Maar het is natuurlijk wel gezellig om een muziekje erbij te hebben.


donderdag 20 december 2018

Oliebollentocht, ondanks Pfeiffer toch mogelijk!

Pfeiffer was de boosdoener


Sinds een paar weken weet ik dat ik de ziekte van Pfeiffer heb. Ik heb deze al eens gehad toen ik 14 jaar was, maar nu ik even wat minder weerstand had, heeft het de kop weer opgestoken. Blijft altijd in je bloed aanwezig blijkbaar. Maar heb gelukkig sinds een week ook medicatie hiervoor. En het werkt! Dus ik ga met wat kleine aanpassingen toch naar de oliebollentocht kunnen fietsen!


De eerste ritjes sinds een maand


Afgelopen maand ben ik dus helemaal niet buiten geweest om ook maar iets te doen. Alleen het hoogst noodzakelijke zoals naar de huisarts gaan. Maar zelfs de boodschappen kon ik meestal niet zelf doen. Afgelopen dinsdag weer een ritje gemaakt van 33 km en ook gisteren een rondje van zo'n 53 km. Al was ik best kapot na die laatste rit. Nu lekker herstellen en op naar de oliebollentocht.

De planning


26 december vertrek ik samen met Kjeld al richting Broekhuizen. Hier kunnen we overnachten bij een Strada rijder, Johannes. Vanuit daar rijden we de volgende dag naar Roermond. Alwaar we bij de scouting 2 nachten kunnen blijven slapen. Het is voor mij nog niet zeker of ik de hele oliebollentocht mee kan rijden, maar ik wil sowieso naar de start en finish. Misschien rij ik dan het eerste lusjes mee omdat we dan toch bijna weer langs de scouting komen heb ik gezien. 29 en 30 december rijden we dan weer in 2 dagen terug naar Nijmegen zoals we heen gekomen zijn.

Weer onder de mensen zijn


Waar ik het meest naar uitkijk is om iedereen weer te zien. Ik heb de afgelopen maanden in een soort van sociaal isolement geleefd omdat ik nauwelijks naar buiten kon vanwege de pfeiffer. Heb echt zin om weer contact te leggen met iedereen. Ook heel erg bedankt alle mensen die mij in deze tijd nog een keer gebeld hebben om te horen hoe het met mij ging! Hopelijk gaat het snel weer beter zodat ik weer naar iedereen toe kan fietsen.