Brevettocht met Raysmonster en Co

Even een stapje terug in de tijd

Hetgeen waar ik dus een blogdrempel voor had, maar waar ik nu dus wel over wil bloggen is de brevettocht die we op zaterdag 21 oktober hebben gereden. Een dikke maand daarvoor had ik al tegen Raymond gezegd dat er die zaterdag een 200 brevet vanuit Eindhoven verrreden zou worden. En hij had mij eerder al eens verteld dat hij graag eens zo'n brevettocht zou willen rijden. Ik ken Raymond een beetje. En heb ook wel gezien dat hij best wel wat in zijn mars heeft als hij ergens voor gaat. Het enige kleine probleem is dat hij dus nog steeds heel wat kilo's te veel meesjouwt. Nou had ik gezien dat deze tocht redelijk vlak was. Dus in dat opzicht was het een perfect rondje voor Raymond. Dus hij zou hiervoor gaan trainen en als hij de tocht ging rijden had ik hem toegezegd dat ik mee zou gaan. Dus zo gezegd zo gedaan.

Ik had Kanjer netjes gewassen voor deze tocht

Wereldrandonneursbrevet 200 km Eindhoven

De start

Normaal gesproken start een brevettocht altijd gezamelijk. Dus iedereen start op hetzelfde tijdstip. Tenzij het evenement zo groot is dat er in verschillende groepen gestart wordt, maar dat is in Nederland nooit het geval. Naast Raymond reden ook Ed en Naomi mee. Ed was met mij meegereden vanuit Nijmegen en Raymond hadden we thuis opgepikt. Dus wij waren netjes op tijd bij de start. Naomi zou met de trein vanuit Nijmegen komen, maar was uiteindelijk pas om kwart over 9 bij de start die om 9 uur plaatsvond. Aangezien ze geen gps heeft, hebben we toch maar even op haar gewacht. Dus uiteindelijk gingen we met zn vieren om 9.25 uur van start. 

De inschrijving

Het voordeel dat we later gestart zijn, is dat de regen toen niet meer met bakken uit de hemel kwam

Echte randonneurs maakt het niets uit als het regent, daar ben je gewoon op voorbereid

de opstart

Het opstarten ging niet heel lekker, Naomi moest regelmatig plassen in de eerste kilometers en Raymond had problemen met zijn schijfrem vanwege het natte weer. Toen we na 10 km op een viaduct even stilstonden voor Raymond die aan zijn rem aan het sleutelen was, reden Naomi en Ed eerder weg. En ook nog eens de verkeerde kant op. Waardoor Raymond en ik hen voorbij reden zonder erg. Met wat heen en weer bellen kwam het allemaal weer goed gelukkig. Maar zo verloren we in het begin wel onnodig veel tijd. Dus het motto was om beter bij elkaar te blijven. 

Wel een hele mooie omgeving

Naomi, vastbesloten om de 200 uit te rijden

Een stukje België

Omdat er in de route een heel klein stukje België zat, mocht Ed hier een stukje afsnijden en zouden we elkaar weer zien bij het punt dat wij Nederland weer in kwamen. Alleen Ed had blijkbaar niet zo veel zin om te wachten op ons, en is doorgefietst tot in Bergeijk. Toen belde hij waar we bleven, maar wij moesten natuurlijk iets meer kilometers rijden dan hij op dat stuk (4 km?). Uiteindelijk kwamen we in Bergeijk weer bij elkaar. 

We zijn weer bij elkaar en het weer begin zonnig te worden

Controle foto middelbeers, ow ik hem hier mijn regenpetje nog op!

De eerst controle

Bij een Randonneurstocht horen ook controles. En de eerste was in Middelbeers. We hadden een vrije  controle, wat betekent dat we op eigen initiatief bewijs moesten verzamelen dat we daar waren geweest. Dus als eerste hebben we een foto gemaakt bij het bord Middelbeers, waar ik ook van Pjotr een foto gemaakt heb voor dezelfde tocht. Vervolgens kwamen we bij een cafeetje waar we ook nog een stempel konden krijgen op onze controle kaart. Hier namen Ed, Naomi en ik een kopje thee. Pjotr meldde mij dat hij verder ging. En Raymond ging langs de fietsenmaker in het dorp om nieuwe remblokjes op zijn fiets te laten monteren. Die waren door de regen helemaal weggesleten, terwijl hij vanochtend met gloednieuwe was vertrokken. Hierdoor liepen we 20 minuutjes extra vertraging op. Maar we lagen nog steeds op schema voor binnen de 13 uur te finishen. Dus dat mocht de pret niet drukken. 

Raymond bij de fietsenmaker

Richting de Loonse en Drunense Duinen

De route liep boven Tilburg langs richting de Loonse en Drunense Duinen. Hier kwamen we de route van vorig herfsttreffen tegen. Een mooi natuurgebied om doorheen te fietsen. Daarna ging het richting Vught. En hier had ik wat moeite om de groep bij te houden. 

Mooi weer, materiaal in orde, wat wil je nog meer

Als een echte randonneur ;-)

Even schrikken

Ik had deze rit mijn greenguards gemonteerd omdat er dit weekend flink wat regen voorspeld was en ook had ik een aantal spullen van Raymond en Naomi als extra bagage bij me. Aangezien het parcours hier wat bochtig was en het fietspad slecht zichtbaar onder het bladerdek, reed ik wat voorzichtiger, en dat was maar goed ook. Toen ik op enig moment per ongeluk met mijn wiel buiten het fietspad kwam, ging ik bijna om. Gelukkig dus niet, doordat ik niet zo hard reed en daardoor op tijd met mijn gewicht te verplaatsen kon zorgen dat de fiets rechtop bleef. Niet lang na deze belevenis ging de hele groep even aan de kant voor een plaspauze. Deze pauze was wel even welkom om te bekomen van de schrik. 

Gelukkig kunnen Greenguards wel wat hebben

Constanter Tempo

Ik liet ook even weten dat het tempo wat we reden niet heel constant was, jawel,  het tempo wat ik reed was redelijk constant. Maar elke fiets en elk persoon heeft een ander tempo. Zo rijdt een velomobiel sneller naar beneden en een racefiets sneller naar boven met een constant tempo. En heb je met een racefiets meer profijt van wind mee dan met een velomobiel en meer last van wind tegen dan met een velomobiel. Maar als je een gemiddelde van 22 km/h rijdt, dan moet je niet proberen om de eerste 100 km een kruissnelheid van 26 te rijden als je dat niet kan volhouden de hele rit. Dus het motto was om iets rustiger te rijden in een ritme wat we allemaal zouden kunnen volhouden tot het eind. 

Op naar de 2e controle

Als we van het Kanaal afbuigen richting de IJzeren Man staat Pjotr langs de kant met zijn fiets. Maar hij heeft geen hulp nodig zegt ie. Dus rijden we door naar de 2e stempelpost. Na wat zoeken vinden we waar we moeten zijn. Communicatie is nog een puntje ;-). Want Raymond rijdt voorop een doodlopend pad op. Tegen de tijd dat Ed en ik omgedraaid zijn, zijn Raymond en Naomi nergens te bekennen. Blijkt dat ze bij het restaurantje naar binnen zijn gereden. 

Even later komt ook Pjotr binnen en schuift bij ons aan tafel aan. Hij rijdt ook voor het eerst een Randonneurstocht en heeft al 2 lekke banden en naast het pad gekomen net als ik dus, maar hij was daarbij wel gevallen. Als we vertrekken rijdt hij met ons mee. Net na vertrek laat Naomi nog haar telefoon vallen, maar gelukkig geen schade. 

Pauze moet je verdienen

De planning loopt al aardig in de soep, want we zijn een uur later dan gepland vertrokken bij onze vorige post. En dat betekent dat we nog moeten haasten om voor het donker bij de volgende controle te zijn. Waar gepland staat om ook wat te eten. 

Dipjes

Ook Raymond heeft op dit stuk zijn dipmomentje. Waar ik hem even later wat ORS voor geef. En zelfs Ed heeft het even helemaal gehad. Niet veel later volgt Naomi met te melden dat ze toch wel erg veel last krijgt van zadelpijn. Gelukkig heeft ze mijn super 1200 km racefietsbroek te leen. Maar uiteraard moet je zitvlees ook gewoon trainen. En ze heeft nog niet zoveel kilometers gemaakt, dus ik vind het sowieso al knap dat ze het zo goed volhoudt! 

Met een dipmomentje kan je het beste voorop rijden

Het scheelt dat de weg wel goed is. We rijden ook niet veel langzamer dan voor de dip.

mijn 1200 km fietsbroekje met SUPER zeem

Eten als het donker wordt

Ik heb voor iedereen genoeg te eten meegenomen, maar Naomi wil graag wat warms eten. Om niet te veel tijd te verliezen gaan we op zoek naar een friettent. Die is redelijk snel gevonden. Ed wil niets eten (last van zn maag) en Raymond en Naomi gaan voor friettent voer. Alleen Pjotr en ik eten 1 van mijn bakken koude soep leeg. Wat overigens wel heerlijk is. Maar volgende keer neem ik gewoon lekker alleen voor mezelf en eventueel voor Ed mee. Want ik sjouw nu 2 kg voedsel voor niets mee dus. 

We zijn bijna bij ons eet/controle punt

Toptijd eetpauze met groep

Met een groep eten bij een restaurant kost altijd veel tijd, dat was dus de reden dat ik eten mee had genomen voor de hele groep. Maar ondanks dat we dus bij een friettent zijn gaan eten zat iedereen na een half uur weer op de fiets! 

Fietsen in het donker

Het was inmiddels echt donker geworden. Dus alle verlichting ging aan en we zouden zeer zeker niet bij elkaar wegrijden. Dus als er iemand moest stoppen, dan allemaal wachten. Want in het donker is het toch fijn om met een groep te zijn als er iets is. Het eerste deel was nog aardig verlicht maar op een gegeven moment kwamen we op een pikke donkere weg. Ik reed dit stuk voorop. Als ervaren randonneur kan ik redelijk goed navigeren in het donker. En ook heb ik goede verlichting op mijn fiets. Ed reed een beetje in de achterhoede om de rest wat bij te lichten en zo konden we redelijk goed over de donkere wegen naar Eindhoven rijden. Nog even begon het te regenen, maar dit hield gelukkig snel op. Ik had wel mijn regenjasje aan Naomi uitgeleend hiervoor. En die kreeg ik niet direct terug, dus ik denk dat ze het ook wel lekker warm vond ;-). Het begon ook al aardig af te koelen. 

Zo ziet donker eruit achter de groep

Terug in Eindhoven

Om iets na 10en kwamen we terug bij onze startplek in Eindhoven. Moe maar voldaan. Hardstikke leuk om met een groep nieuwe randonneurs te finishen voor deze tocht. Ben echt trots op jullie allemaal!

Gehaald!

vlnr: Ed, Roef, Naomi, Pjotr en Raymond

Dipjes...

Blogdip

Het heeft even geduurt voor ik weer ben gaan bloggen. Dit in verband met een dipje die ik afgelopen week had. Er waren wat barrières waardoor ik moeite had met bloggen. 

Fietsdip

En daardoor kwam ik eigenlijk ook even niet toe aan fietsen, mijn rustdag was verplaatst van maandag naar woensdag omdat ik op maandag iets gepland had staan wat niet zomaar verplaatst kon worden, en op woensdag had ik graag willen fietsen, maar blijkbaar had ik die dag gewoon nodig om helemaal niets te doen. Inmiddels had ik ook een soort van trainingsschema gekregen van Kees, wat me heel interessant leek wel, maar wat ff wat me even te veel was met schakelen op dat moment (dat zag ik niet aankomen, anders had ik er niet om gevraagd Kees ;-)). 

Hormoondip

Donderdag zou ik s ochtends naar de huisarts in Arnhem gaan met de trein zodat ik terug mee kon rijden met een vriendin. Ik ging daarheen om mijn 3 wekelijkse injectie in mijn arm te krijgen voor het eerst. Maar dat ging niet door, want er was iemand voor de trein gefietst en daardoor reed de trein die ik moest hebben niet en zou ik mijn afspraak dus niet halen. Dus toen maar 's avonds weer op de gebruikelijke plek het medicijn laten toedienen door Ed. Aangezien ik me dus al de hele week niet 100% voelde leek het me verstandig om het niet nog een dag uit te stellen om het bij de huisarts te kunnen doen. Ik was ff vergeten dat ik niet kon stoppen met fietsen in de laatste week voor injectie. Dan kom ik dus in zo'n dipfase.

Te veel of te weinig

Alleen had ik vrijdag nog veel last van de injectie. Dus besloten om in plaats van vrijdagavond alvast naar Hilversum te rijden, zaterdag de hele trip naar Amsterdam op en neer te maken in 1 dag + 3 afspraken. Wat uitmonde in dat ik zondag een totale rustdag heb genomen. 

Balans tussen inspanning en ontspanning

De laatste tijd lukt het me dus even niet om regelmaat te hebben, ik doe of te veel of te weinig. Dit heeft denk ik ook wel te maken dat mijn hormoonspiegel heel hoog piekt, waardoor ik een normale spiegel soms als low ervaar. Het is lastig om bij een dip dan de omzet te maken naar het fietsen (inspanning), wat eigenlijk altijd wel helpt. Ook bloggen kan een uitlaatklep zijn (ontspanning). 

Met Jaap en Kornuiten op het Trainingsrondje van Roef en nog een staartje van Buiten-de-Binary dag meepikken

Een vraag van Jaap

Iets meer dan een week geleden kreeg ik een appje van Jaap of ik een route vanaf Elan van ongeveer 50 km wilde uitzetten door de Ooijpolder, omdat hij die dan 14 oktober zou gaan fietsen met een paar vrienden die dan voor het eerst een ligfiets zouden gaan proberen. 

Een beter plan

Aangezien er nogal wat hoogteverschil zit in die omgeving en er weinig uitwijkmogelijkheden zijn om de route langer dan wel korte te maken zonder direct een flinke heuvel op te moeten leek me dat niet zo'n geschikt idee voor een beginnend ligfietser. Dus ik stelde aan Jaap voor om een andere kant op te gaan, zodat de route relatief vlak zou zijn en er ook mogelijkheid was tot dan wel inkorten of verlengen van de route. 

Uiteraard wilde ik zelf graag mee maar...

Er was die dag ook een activiteit van de Transgendergroep Nijmegen. En ik moest eerst even kijken waar ik de voorkeur aan gaf. Of dat er een combinatie mogelijk was om beiden te doen voordat ik kon zeggen of ik zelf ook mee ging fietsen. 

Na kort beraad besloot ik dat ik wel mee ging fietsen en dat ik dan naderhand naar de laatste 3 lezingen van de buiten de binary dag kon gaan. Of in ieder geval nog wat kon praten met mensen die er ook heen gingen.

Mijn trainingsrondje

Een keer in de zoveel tijd als ik echt train voor randonneurstochten dan moet ik 2 uurtjes stabiel zo hard als ik 2 uur kan volhouden fietsen, zodat ik met een randonneurstocht ook nog wat snelheid erin kan houden. Hiervoor heb ik een trainingsrondje uitgezet met zo min mogelijk stoplichten of obstakels en zoveel mogelijk ruimte om echt snel te rijden. Dat betekent voornamelijk veel over dijken rijden en langs het kanaal. Het rondje kan naar gelange mijn conditie worden ingekort tot 50 km of verlengt tot 70 km. Nou heb ik nog nooit de 70 km in 2 uur gehaald, maar Reinier die heeft geprobeerd ons 's middags nog even achterna te fietsen ;-), en hem lukt het wel. 

Mooi weer op komst

Aangezien het vanaf vrijdag best mooi weer zou worden. Besloot ik mijn F lites weer te installeren en op vrijdag het rondje wat ik in gedachten had (mijn eigen trainingsrondje andersom) te gaan rijden. Het bleek dat dit niet echt handig was ivm dat er in het begin wat lastige bochtjes inzitten op het fietspad en ik daar normaal met de velomobiel op de weg rijdt + dat er dan aan het eind nergens mogelijkheid voor een pauze meer was (de laatste 20 km ongeveer). Dus toch maar de route aangepast.

ze liggen er weer onder tot de volgende regen periode

Verzamelen bij Elan

Jaap heeft aangegeven dat helaas 2 van zijn vrienden die ook mee zouden gaan hebben afgezegd. En aangezien het mooi weer is, heb ik Naomi uitgenodigd en ook Johannes heeft wel zin om een rondje te gaan fietsen. Dus met zn allen afgesproken om te verzamelen bij Elan. Ik ben er rond kwart over 9 en ook Jaap, Henk en Pauljohan staan al te wachten voor de winkel tot die open gaat. Rond 10 uur zijn we compleet. Naomi heeft na een korte nachtrust de moed gevonden om toch nog op de racefiets te springen en ook Johannes die al rond 7 uur was vertrokken richting Nijmegen is goed aangekomen.

De verzamelplaats

Pauljohan voor het eerst op een ligfiets

Pauljohan is al druk aan het proberen om het ligfietsen onder de knie te krijgen. En na een minuut of 10 rijdt hij los rond, en begint het bochtjes rijden ook te wennen.

De eerste meters van Pauljohan

Het gaat behoorlijk snel de goede kant op!

We kunnen vertrekken!

Rond kwart voor 11 zijn we allemaal klaar voor vertrek en kan de rit beginnen. Het eerste deel gaan we over de Waaldijk richting Druten. Dit is een heel mooi stukje dijk. Weinig tot geen autoverkeer, prima om als beginner te wennen aan de ligfiets.

Wat een weertje, je zou niet zeggen dat het half oktober is

Jaap met zijn mooie Oranje Strada ;-)

Mooie verdeling deze rit, helft open fietsen helft velomobiel

Toch mooi 2 broertjes naast elkaar :-) Heeft jou Strada ook een naam Jaap?

Complimentjes

Als we bij Deest even pauze houden krijg ik complimentjes over de mooie route. En wordt er besloten dat we de ronde iets langer maken. Zodat we niet te vroeg bij de middagpauze zijn.

Pauljohan, hij rijdt echt super goed voor een eerste keer ligfietsen, petje af!

Naomi en Henk voorop, Pauljohan en Jaap daarachter en achteraan Johannes

De Lunch aangeboden door Jaap

Ik plan de middagpauze nu ook even op een ander punt, namelijk in Appeltern. Daar is een pannekoekenrestaurant, waar we een tijdje terug met de NIJL ook wat hebben gegeten. Ze hebben wel wat moeite met een veganistische maaltijd voorzetten, maar uiteindelijk wordt er toch een bord groenvoer met groenten en fruit en patat geserveerd. De rest eet allemaal pannekoeken. Bedankt voor deze heerlijke traktatie Jaap!

Gezellig op terrasje bij Pannekoekenrestaurant met zn allen

Wind mee of wind tegen?

Als velomobielrijder is het lastig in te schatten, we hebben stukken wind mee maar ook wind tegen op de terugweg. En uiteindelijk vind Pauljohan het wel genoeg en gaan we de dijk een dorpje eerder af dan gepland.

Bij Naomi gaat alles nog goed

Theepauze bij Roef

Hierna rijden we zo onderhand langs mijn huis, dus ik bied aan om een theepauze bij mij thuis te houden en daar is iedereen wel voor in.

Met wat tegenlicht, maar dit was nog de beste foto ;-) bij mij thuis met zn allen aan de Thee

De laatste loodjes...

We zijn iets aan de late kant. Want ik had ongeveer de tijd dat we weer vertrekken in de stad willen zijn. Maar ja, soms loopt het iets anders dan gepland. Johannes neemt bij het kanaal afscheid van ons en gaat weer richting Broekhuizen. Als we weer bij Elan zijn aangekomen neem ik daar ook afscheid van de rest. Het was weer een mooie dag! Bedankt allemaal voor de gezellige rit. Ik heb ervan genoten!

Naar buiten-de-Binary dag

Als ik aankom in de stad blijkt er in de straat waar ik doorheen moet markt te zijn. Heel rustig rijd ik tussen de massa mensen door en kom ik aan bij het Roze huis. Hier is het een drukte op straat. Blijkbaar zijn er een hoop mensen vandaag. Wel leuk, Ed is er ook samen met Gerard en Marko en Sandra is bij een lezing op dat moment. Na nog wat met mensen gepraat te hebben gaat de groep van Ed alvast richting plein 44 om daar wat te gaan eten. Ik wacht nog even op iemand die nog bij een lezing zit, zodat we samen daarna ook die kant op kunnen. Uiteindelijk gaan we gezellig met zn 6en uit eten bij de pizzaria. Erg gezellig. En hopelijk komt er nog een volgende keer! 

Hierna ga ik terug naar het roze huis, de rest besluit allemaal naar huis te gaan. En ik ga nog even naar binnen als de lezing in de grote zaal is afgelopen. Daar kom ik Romy nog  tegen. We zitten gezellig te praten als er weer een lezing begint. In eerste instantie denk ik dat het voor mij niets is, ten eerste is het in het engels (wat niet mijn voorkeur heeft) en ten tweede gaat het over activisme. Naderhand denk ik daar toch anders over. Het gesprek boeit me eigenlijk wel. Ook omdat ik altijd wel organisatie drang heb. En dat ik ook niet houd van onrechtvaardigheid. Helaas zijn er een hele hoop mensen met vooroordelen in deze wereld. Ook ik zal daar mij wel eens schuldig aan maken. Maar toch denk ik dat ik het meest van de tijd meer op mijn eigen oordeel af ga. 

Als de lezing is afgelopen rijd ik samen met Wies terug richting Ed. Bij Ed hebben we nog een goed gesprek. Waarbij Wies ook verteld dat je als transgender zelfs doodbedreigingen kan verwachten als je ervoor uitkomt. Wow, dat is best schokkend om te horen. Gewoon omdat het onbekend is en bedreigend voor mensen die niet verder dan hun eigen hokjes willen denken. En daarom is het iets om te vieren als je dat wel kan, een goede buiten de hokjes dag!

PS. Een aantal foto's zijn genomen door Jaap Rauw en Naomi Bloem

Eindelijk vakantie!

Vakantieplannen

Na lang wachten kan Ed eindelijk genoeg dagen vrij nemen van zijn werk en mag hij ook daadwerkelijk 6 nachten van huis, wat betekent dat we eindelijk voor het eerst bijna een week op vakantie kunnen! We hebben al veel eerder vakantieplannen gehad, maar nu kan het ook echt gaan gebeuren.

Eerst nog even een retourtje Amsterdam

Uiteraard heb ik net deze week ook een afspraak bij het VU in Amsterdam. Wat niet heel erg handig is omdat ik dan 2x in 1 week richting het westen moet. Om mezelf niet te zwaar te belasten besluit ik dat ik dat retourtje Amsterdam daarom in 3 dagen ga doen. Dinsdagmiddag ga ik naar mijn zus in Driebergen fietsen. Donderdag moet ik dan in Amsterdam zijn en ga ik vanuit Driebergen op en neer naar Amsterdam fietsen. En als ik dan na het eten nog puf heb kan ik eventueel nog terug naar Nijmegen rijden. Of anders donderdagochtend terug naar Nijmegen fietsen. Uiteindeljik fiets ik donderdag terug naar Nijmegen en heb ik die dag nog helemaal volgepland. Dus echt rusten is er niet bij voor mijn vakantie, dat moet dan maar tijdens de vakantie gebeuren. 

De vakantie begint

Donderdagavond komt Ed bij mij slapen, zodat we vrijdag lekker de tijd hebben om ons voor te bereiden op de reis. Vrijdagmiddag vertrekken we rond 13 uur richting Alphen aan den Rijn. Waar we bij Marco gaan overnachten. Onderweg is het stralend mooi weer. En Marco heeft laten weten dat we ons niet hoeven te haasten omdat hij toch wat aan de late kant thuis is. Dus we rijden een rustig tempo. 

Heerlijk zonnig weer!

Een goed begin van de vakantie

Rob de wielrenner

Net voordat we op de helft zijn waar we ergens een terrasje gepland hebben komt ons een racefietser achterop die heel sociaal is. Hij heet Rob en als ik vraag of hij met ons een terrasje wil pakken is het antwoord direct Ja. Hardstikke leuk om zo iemand te ontmoeten. Hij fietst op zijn racefiets meer dan 10.000 km per jaar, maar voornamelijk alleen. Een racefietsclub vind hij vaak veel te asociaal.

Terrasje doen met Rob

Ed heeft meteen goed contact met deze wielrenner, erg leuk

miezer, regen en stortbuien....

Nadat we over de brug bij Vianen zijn gaat Rob richting Nieuwegein en wij vervolgen onze weg richting Woerden. Het begint na een paar kilometer enigszins te spetteren maar het zet niet echt door.

Dreigende luchten

Buitje net voor Woerden

Net voor Woerden nog een klein buitje, maar dat mag nog steeds geen naam hebben. Als in de buurt van Zwammerdam komen zien we in de verte een soort van waterhoos, een soort van slang die uit de wolken naar de grond komt.

het is nog steeds droog....

Deze foto gemaakt net een minuutje voor het moment dat we de bui inrijden

Niet veel later rijden we er recht in. Zo hard als het dan regent heb ik het nog nooit meegemaakt. Ik kan niets meer zien en moet even stoppen. We besluiten richting de brug bij Alphen te rijden en daaronder te schuilen. Met weinig zicht daarheen gereden waarbij het water zo hard naar beneden komt dat het zelfs de voetgaten in regent en als we onder de brug staan blijkt er een rivier van water de plek onder de brug te gaan vullen. Dus snel omdraaien en toch maar doorrijden. Het regent nu al iets minder hard. Dus we kunnen weer iets zien. Ik ben niet uit mijn fiets geweest maar in mijn fiets is het nu niet veel droger dan daarbuiten heb ik het idee. Na een paar kilometer zijn we op plek van bestemming, waar we droog uit kunnen stappen. Ik ben tot op mn onderbroek kletsnat geregend in een tijdsbestek van 10 minuten. Wat een record is voor als je in een velomobiel zit denk ik ;-). 

Bij Marco kunnen we gelukkig wel droog uitstappen

Onze gastheer

We logeren dit weekend bij Marco. Een goede vriend van ons en trotse eigenaar van een Quattrovelo. Als we hebben kunnen genieten van een warme douche zorgt hij dat we heerlijk te eten krijgen. Na zo'n rit krijg je ook wel honger. Daarna nog even zitten praten, maar de oogjes vallen al gauw dicht, dus op tijd naar bed.

Onze gastheer uit Alphen ad Rijn

Lunchen bij Maaike

De volgende ochtend zijn we al vroeg uit de veren om wat dingetjes aan mijn fiets na te kijken en daarna staat er op de planning dat we richting Maaike in Leiden rijden. Hier gaan we verzamelen voor een toertochtje. Marco is ook meegekomen en ik heb ook André uitgenodigd om mee te gaan. Als we allemaal in Leiden zijn krijgen we door Maaike een heerlijke lunch aangeboden. Ze heeft soep gemaakt en er is brood met keuze uit verschillende soorten beleg. Echt top! 

Onderweg naar Maaike, de koeien gaan met pijn en moeite voor ons aan de kant

Een rondje Wassenaar

Na lang beraad wordt besloten dat we een duinenrondje gaan rijden. Maaike gaat voorop, op de open ligger, die weet wel een mooie route. Dus wij er met z'n allen achteraan. In Leiden valt het nog niet mee om met een groep velomobielen zo'n open ligger bij te houden. En Maaike heeft er aardig de gang in. Maar als we buiten de stad zijn gaat het heerlijk.

Maaike de voorrijdster van onze toertocht

We maken nog even een lusje om de zee te kunnen zien en rijden dan naar een terrasje dat bij André bekend is.

Maaike had geen handdoek bij, anders had ze nog wel even willen zwemmen

Daar worden we getrakteerd door André. Na een tijdje te hebben aangezien hoe er steeds kinderen als magneten naar onze fietsen toegetrokken worden en blijkbaar geen verantwoordelijke ouders hebben, gaan we weer op pad.

Ze trekken wel erg veel aandacht...

Even goed inzoomen dan kan je de koppen op het doorzichtige bord lezen ;-)

Nu rijden we richting Zoetermeer.  Daar buigt André af richting Rotterdam en rijden wij met zn vieren door naar Alphen aan den Rijn. Het weer was vandaag nog redelijk, de meeste regen is toch gevallen toen we aan het lunchen waren bij Maaike. En uiteindelijk kwam zelfs de zon er nog bij kijken!

André

Het weer begint al op te klaren

Een mooie route door Maaike uitgezocht

We komen nog langs een molen waar ik 1,5 jaar geleden moest stempelen tijdens een 200 km brevet vanuit Bunnik

Marco loodst ons het laatste stukje door Alphen

Lego en 3... uhm volwassenen?

Na een douche duikt Marco met wat hulp van Maaike weer de keuken in en verschijnt er weer een prima maaltijd op tafel. Als we 's avonds even op de bank gezeten hebben, gaan we boven nog even de bedden opmaken. Zodat iedereen zijn eigen slaapplekje heeft. En op de kamer waar Ed en ik slapen staat een bak met lego. uiteindelijk wordt het een soort van lego bouwproject door Maaike, Ed en Marco. Waarbij Ed de bouwer is, Marco weet welke soorten legostukjes er zijn, en Maaike zoekt de juiste kleuren en stukjes in de legobak. Het resultaat is een Quattrovelo in Legouitvoering.

Lekker met de lego spelen

Het resultaat

Nog wat sleutelen aan fietsen

De volgende dag staat er nog wat gesleutel aan Kanjer op de planning. Even kijken hoe het freewheel en de achteras eraan toe zijn en ook de lagers in de achterbrug. Ik heb namelijk regelmatig dat ik gekraak hoor vanuit het achterste deel van mijn fiets. Er zitten wel weer nieuwe vreetsporen op de achteras. En het freewheel draait minder goed dan het eigenlijk al afgeschreven freewheel van Marco's oude fiets. Dus dat freewheel gaat er dan maar in en we bestellen een nieuwe achteras met freewheel bij Velomobiel.nl die kan dan ingebouwd worden volgende week zondag na het herfsttreffen. De lagers van de achterbrug zijn nog prima in orde volgens Marco. Ook worden gelijk de O-ringen vervangen zowel bij mijn fiets als bij die van Ed.

Zou het helpen?

Ed en Marco bezig met het geleidewieltje

Etappe Alpen aan den Rijn - Maassluis

's Middags rijden we rond half 3 weg richting Maassluis. Het eerste stukje rijden we nog samen met Maaike. Halverwege krijgt Ed zoveel last van zijn voeten dat hij toch nog even uit de fiets moet. Het waait hard, maar ondanks dat zijn we toch redelijk snel in Maassluis. We overnachten bij de moeder van Ed. 's Avonds eten we chinees en we gaan bijtijds slapen. 

Veel wind onderweg naar Maassluis

Ed ruikt de stal

Rustdag!

Wat nou echt het fijnste is van vakantie, een heerlijke dag zonder planning. Uitgezonderd van dat we boodschappen moeten doen. Maar dat is een kleine moeite. Na het boodschappen doen besluiten we om gelijk erachteraan een wandelingetje te maken, daar is het namelijk heerlijk weer voor, al staat er wel een straffe wind, maar dat heb je al gauw in Maassluis.

Wat foto's die ik tijdens de wandeling gemaakt heb

We lopen een stukje langs het water met aan de overkant Rozenburg in zicht. En een eindje verderop gaan we even op een bankje op de dijk zitten. Na een poosje wordt de lucht aan westkant wel erg donker, en lopen we vlug weer terug.

aan de ene kant de donkere wolken en aan de andere kant mooi weer

Ed in Maassluis ;-)

We zijn op tijd binnen. Wel zo fijn, want ik had geen regenjasje bij me. Voor het avondeten kook ik pasta met tomatensaus en verse groenten.  's Avonds maken we nog een avondwandeling, en we gaan wederom vroeg slapen. Morgen hebben we onze energie wel nodig.

Retourtje Rotterdam

Vandaag gaan we naar Rotterdam. Op de heenweg is het mooi weer.

We zijn er veel te vroeg. En lopen nog wat rond.

Logisch om hier je fiets neer te zetten ja....

Ik ben best trots dat Ed zich zo goed houdt, ondanks zijn zenuwen. Binnen moeten we alsnog een half uur langer wachten, maar uiteindelijk is iedereen heel positief over Ed. Hij mag over een jaar nog eens terugkomen, en als alles goed verloopt heeft ie grote kans dat ie weer een stap verder kan. Als we weer buiten staan, rijden we in onze gewone kleding naar een vriend van mij die in Rotterdam woont. Bij Jan komen we even bij zinnen met een heerlijke kop thee en kleden we ons weer om in fietskleding. Daarna rijden we via de Beneluxtunnel terug naar Maassluis.

Ook op de terugweg weer mooi weer

De beneluxtunnel als toetje :-D

Een zware dag

Als we terug in Maassluis zijn is het Ed toch even allemaal te veel. Zijn telefoon doet het ook niet (opstartproblemen), en het enige dat hem op de been houdt is dat ik aangeef dat ik zo wat moet gaan eten. Nadat we allebei gedoucht zijn gaan we eten bij de snackbar om de hoek die patat met groentekroketten heeft. Als we weer terug zijn geeft Ed al snel aan dat hij wil gaan slapen. En ook ik val al snel in slaap na zo'n beladen dag. 

De terugreis

Aangezien Ed bij de telefoonwinkel langs wil vandaag, moeten we op tijd vertrekken. Rond 9 uur zitten we dan ook in de fiets om van Maassluis naar Nijmegen te rijden. Echt warm is het niet vandaag, maar gelukkig hebben we grotendeels wel de wind mee. Net na Gorinchem geeft Ed aan dat hij het koud heeft en graag een restaurantje of iets dergelijks opzoekt. Er zit niets direct langs de route en Ed wil ook niet echt van de route af om wat te gaan zoeken, dus pas bij Rossum vinden we een plekje waar we even kunnen opwarmen. Hierna in een keer door naar Nijmegen.

Niet veel foto's gemaakt maar dit was het weerbeeld ongeveer de hele dag

Nog even shoppen

Thuis aangekomen, snel onder de warme douche en te voet naar het winkelcentrum. Daar ga ik boodschappen doen en gaat Ed bij zijn telefoonaanbieder een nieuwe telefoon halen. Weer thuis bak ik aardappels met boontjes en een maiswortelburger terwijl Ed nog even met zijn nieuwe telefoon aan het stoeien is. Nadat ik een was gedraaid heb en alles klaar is ben ik ook wel aardig op. Zo'n vakantie is toch wel vermoeiend. Ach ja, dat heb ik er wel voor over. Donderdag (morgen) nog een hele rustdag voordat we naar het herfsttreffen gaan.