maandag 26 april 2021

1000 km (+ 300 km) door Nederland Zoeven deel 1

Wat eraan vooraf ging


Normaal gesproken ben ik maanden bezig met een lange afstand voor te bereiden. Deze keer liep het helemaal anders.... 

Nadat ik naar Dronten was geweest kwam in begin deze maand in een flinke dip terecht. Ik was helemaal van de kaart. Zodanig dat zelfs fietsen er even niet in zat. 

Met de pasen zou ik namelijk met Ed op pad gaan en in Driebergen op het huis van mijn zus gaan passen. Maar dat ging dus even niet door. Mijn lijf werkte niet mee. En ik nam noodgedwongen rust. 

We bleven samen in Nijmegen. En zondagmiddag begon ik weer een beetje op te knappen. Voelde me zelfs nog beter na 5 km hardlopen. Dus ik dacht dan kan ik maandag wel weer een lang stuk fietsen. Nou, dat ging mooi niet door, want maandagochtend riep mijn lijf meteen weer HO STOP! En toen heb ik al mijn plannen voor die dag maar afgezegd. Ik was mentaal hierdoor ook helemaal erdoorheen. En dat resteerde in dat ik de hele dag verdrietig was. 

De dag daarna op aanraden van een vriend toch maar de huisarts en de endocrinoloog (hormoonarts bij het VU) gebeld. En de huisarts belde mij diezelfde ochtend nog terug. Ik voelde me toen gelukkig al iets beter. Maar het hielp wel om even mijn hart te kunnen luchten. Daarna was er in ieder geval weer ruimte in mijn hoofd om een blogbericht te schrijven over mijn avontuur in Dronten van de week ervoor. 

Het weer zat alleen nog niet mee. Dus ik besloot om donderdag pas weer te gaan fietsen. Het werd een retourtje Amersfoort. Even bij een vriend op bezoek. En dat hielp een hoop. Daarna nog even via het Ligfiets en Velomobielcafé in Rijswijk gefietst en na wat theeleuten weer door terug naar Nijmegen. 

De nacht erna had ik slecht geslapen zei mijn gps dat ik nog redelijk wat herstel uren voor de boeg had. Maar eind van de middag wilde ik toch nog eventjes rustig fietsen. Dus een half uurtje rustig aan gedaan en aan het eind voelde ik me weer een stuk beter. De volgende dag was het weer rotweer, dus niet moeilijk om de fiets te laten staan. Nou ja, ik ben uiteindelijk wel met de vouwfiets een paar kilometer gaan fietsen om samen met iemand een ommetje te maken in de regen. Maar dat was allemaal super rustig dus. 

Zondag had ik afgesproken om met Erwin te gaan fietsen. Aangezien ik nog steeds dacht dat ik niet 100% in orde was met fietsen besloot ik met Zoefje te gaan. Maar vooraf had ik nog even contact met Leo Bakker en die vertelde mij dat hij zich aan het voorbereiden was op de 1000 km. Die zou vrijdag starten. Ik had wat opstartproblemen en Erwin zou naar mij toe komen en dan zouden we vanaf hier een rondje doen. 

Dat rondje ging ik voorop en ik ging als een haas! Ik weet niet wat er met me gebeurt was, maar het ging gewoon super lekker! Erwin verbaasde zich ook dat hij zo hard moest werken in een ritje met Roef. Er stond veel wind, maar het was echt heerlijk. Uiteindelijk kwamen we na dik 1,5 uur trappen aan bij Erwin met een gemiddelde van 32 km/h! Bij Erwin even thee gedronken en toen zei ik tegen Erwin. Ik heb eigenlijk ook wel heel erg veel zin om die 1000 km te gaan rijden. 

Thuisgekomen heb ik Leo gevraagd of ik bij hem kon logeren (aangezien hij maar een kilometer van de start woont). Dat kon en toen ben ik maandag en dinsdag druk bezig geweest met de voorbereidingen. Nou ja, eigenlijk vooral met de route en de planning erheen. Terug, zou ik wel zien. Voor de rest had ik wel zo ongeveer in mijn hoofd wat er nodig was. 

De heenweg


Woensdag begin ik aan het eerste deel van de heenreis. Een nieuwe velomobielrijder heeft zich bij mij gemeld via Strava. En deze komt uit omgeving Utrecht. Dus we spreken af dat hij me tegemoet fietst. Aangezien ik via Leersum naar Amersfoort rijdt. En daarna door naar Driebergen ga. Net buiten Rhenen staat hij langs de weg. Hij heeft een tweedehands gele DF en na elkaar te hebben begroet gaan we samen op weg naar Leersum. 

Welkom bij de familie Arjen!

Aankomst in Leersum

Daar krijgen we bij een andere velomobielrijder thee to go ;-). Na een korte pauze rijden we weer verder naar Amersfoort. En daar houden we lunchpauze bij het Belgenmonument. Het is heerlijk zonnig. 

Zoefje heeft er weer een maatje bij

Na een half uurtje scheiden onze wegen en ga ik naar m'n bestemming in Amersfoort. Waar ik na een mooie rit met de auto door Amersfoort en omgeving een stevige avondmaaltijd voorgeschoteld krijg. Met een volle buik rij ik terug naar Driebergen waar ik bij mijn zus overnacht. 

De volgende dag hoef ik niet vroeg te vertrekken want Leo werkt nog tot 15 uur. Dus ik vertrek iets na 11 uur. Gewoon lekker relaxt fietsen. Al voelt het wel als inhouden. Maar ik wil natuurlijk wel hersteld zijn voor de rit van morgen! 

Mijn privé snelweg :-D

Heerlijk toeren


Ik neem tussendemiddag een lekker lange pauze om mijn brood te eten. En in Gouda kom ik zowat langs bij een vriend waar ik een paar weken geleden ook even heen gereden was. Helaas is hij te druk met werk op dat moment. Dus ik rij lekker door. Rond 15 uur ben ik in Delfgauw. 

De laatste voorbereidingen


Daar aangekomen even op adem komen. Ik app even met de organisator wanneer ik mijn spullen kan ophalen. En dat kan vanaf 16 uur. Ik besluit dan maar weer in de fiets te stappen (leeg dit keer) en dan gelijk na het ophalen boodschappen te doen. 

Het past ook maar net in Zoefje....


Rond half 6 ben ik daar weer van terug. Dan even douchen en eten. En gisteravond heeft de organisator ook nog een nieuwe route gemaild voor velomobielen. Dus die moet ik nog bewerken. Dus daar begin ik direct na het douchen aan. Leo zorgt voor het eten samen met Heleen (of was het andersom?) nou ja in ieder geval kan ik na een half uurtje aanschuiven. Na het eten ga ik weer door met de route te verwerken tot kortere stukjes van fotopunt naar fotopunt. En uiteindelijk is het om 21.00 uur klaar. Snel gaan slapen want de wekker staat om 3.00 uur. 

Dag 1 Hoek van Holland - Den Helder 370 km


Wakker worden gaat redelijk goed. Ik kleed me aan en ga naar beneden. Daar begin ik met mijn brood te smeren. Ik besluit om 16 boterhammen mee te nemen. Dat is waarschijnlijk te veel. Maar dat betekent dat ik gewoon ga door eten. Als ik minder meeneem ben ik altijd te bang om te weinig bij me te hebben en eet ik uiteindelijk nog minder. Als Leo wakker is vraag ik hem waar de spullen staan om mijn pap klaar te maken. En als mijn pap nog even moet staan ga ik verder met het smeren van de boterhammen. Om half 5 krijgen we de mededeling via de mail dat de tocht officieel is afgelast. Dat doet me goed, want ik wil graag de route rijden, maar van mij hoeft dat ook niet officieel te zijn. Al zou ik het in mijn eentje doen. Na de fiets inpakken ga ik nog even 10 minuten wandelen. Het is redelijk fris maar goed te doen. Uiteindelijk rijden we om 5 uur van huis weg. Bij het startpunt staat Xander ons nog uit te zwaaien en zegt dat we aan het eindpunt welkom zijn om nog even buiten te praten. We starten met rijden en na een kilometer kom ik erachter dat mijn hartslagmeter het niet doet. Na even stilstaan en wat gedoe krijg ik hem aan de praat. 

De verlichting doet het in ieder geval  goed!

Ik fiets het eerste stukje samen op met Leo. En op een gegeven moment word ik ingehaald door Paul Verheijen. In zijn QV. Dat is een leuke verrassing, want ik dacht dat ik samen met een collega van Leo de enige velomobilist was. Na een klein uurtje komen we bij de Maeslantkering waar we een foto maken op het hoogste punt. 

Ze zijn niet bijster scherp, maar het is duidelijk Zoefje met de Maeslantkering

Leo staat er ook op


We pakken de route weer terug op richting Hoek van Holland. Ik rij mijn eigen tempo. Leo is een stuk sneller. Maar aangezien we na 5 km alweer een foto moeten maken is dat geen punt. 

De zon begint op te komen nu ook

Fotopunt Hoek van Holland

Ook een van Leo


Bij het wegrijden kom ik alleen vast te zitten in een zandbank. Na uitstappen en mijn fiets eroverheen dragen kan ik weer gaan zitten. Ik rij achter 2 racefietsers aan naar het volgende punt. Maar op een gegeven moment haal ik ze toch maar in. Daarna rijden ze achter mij aan. 

Zo mooi!

In 's Gravezande is er een beeldje van een Wielrenner waar we mee op de foto moeten, maar een auto heeft zich er pal voor geparkeerd. Het zou verboden moeten worden! 

Daar ergens achteraan staat het beeldje...

Weer op weg werkt mijn route niet goed en door verkeerd te rijden raak ik achterop. Leo is ervandoor met de 2 andere wielrenners. Ik ga lekker mijn eigen tempo rijden. En uiteindelijk zie ik Leo toch weer terug. We klimmen een hoop door de duinen. Het is echt een super mooi landschap wel. 

Het was deze ochtend zo mooi, ik kon gewoon niet stoppen met foto's maken....




En weer  terug samen met Leo

Bij Bloemendaal moeten we de heuvel op en bij de brievenbus staat er een grote kraanwagen de weg te blokkeren. Gelukkig wordt ik geholpen door een andere randonneur om mijn fiets even over het heikele punt te tillen. 

Fotopunt bij de Brievenbus
Niet heel velomobiel vriendelijke doorgang


Aan de andere kant kan ik mijn route niet vinden in mijn GPS. Dus ik rij achter Leo aan. Onderweg probeer ik het nog eens en uiteindelijk vind ik hem, ik had gewoon het verkeerde nummer in mijn hoofd. Daarna kan ik weer lekker mijn eigen tempo rijden. Een of andere fanatieke Randonneur met een boodschappentas achterop neemt Leo op sleeptouw en daarna kom ik ze pas weer tegen in Warmenhuizen bij het bolletjes café. 

De pont bij IJmuiden

En het Bolletjescafé

Daarna rijden Leo en ik vanaf het beeld de sporters samen richting onze eierstop. 

Een paar honderd meter na het Bolletjescafé

Ook Leo erop

Ik heb geregeld dat we in Julianadorp bij Nico brood met ei kunnen eten en ons water aanvullen. Ik heb iets minder last van de wind en rij weg bij Leo in de polder. Als ik bijna bij Julianadorp ben kom ik André Dronkers tegen. Die rijdt een stukje met mij mee naar Nico. Echt leuk! Daarna wacht ik even op Leo. En krijgen we bij Nico brood met eieren geserveerd. 

Bij Nico in de voortuin parkeren

Het is lekker weer. En na nog een kort rondje gewandeld te hebben kruip ik weer terug in Zoefje. Ze hebben geen bananen maar krijg wel 2 appels mee nog.  De stop heeft me goed gedaan en het laatste stukje naar Den Helder doe ik rustig aan, maar door de wind verlies ik Leo al snel. 

Super mooi hier.

Lekker langs het water rijden





Op het "keerpunt" wacht ik tot Leo er is. En daarna rijden we naar het fotopunt. 

Foto pauze bij De wervenaren

Ook Zoefje er even op

Leo heeft duidelijk veel meer voordeel van de wind mee dan ik. En ik merk dat ik het warm krijg. Dus als we weer bij elkaar komen bij het stoplicht ga ik even mijn beenstukken uitdoen. Hierna hebben we nog steeds stukken waar de wind tegen zit. Als we eindelijk echt de wind mee krijgen staat er iets verderop een bekende velomobiel langs de weg. Het is George. 

George met Torpedootje II

Hij rijdt een heel stuk met ons mee. Echt leuk! Als George weer afhaakt krijgen we nog een stukje met zijwind. Hier raak ik Leo wat kwijt maar in Hoorn heeft hij me zo weer ingehaald. En we komen samen aan bij het fotopunt. 

De waterdrager in Hoorn

Zoefje wilde niet zo dichtbij komen, was bang om nat te worden denk ik ;-)

Hier ben ik een beetje flauw aan het worden dus ik besluit een stuk chocola te pakken. Maar dat valt blijkbaar niet zo lekker. We rijden Hoorn weer uit. Het is een mooie route, maar wel af en toe wat bochtig. Ik rij lekker mijn eigen tempo. 

langs het markermeer


En ineens is daar Amsterdam. Het is gelijk een stuk drukker. Ik herken het ook wel van eerdere keren dat ik hier reed. Bij een stoplicht komt Leo me ineens achterop. Hij blijft bij mij rijden door de stad heen. En als we de stad uit zijn rij ik bij hem weg. Even eigen tempo beiden. Op een gegeven moment neem ik een plaspauze. En bij het fotopunt in Rijpwetering treffen we elkaar weer bij het standbeeld van Joop Zoetemelk. 

Zoefje poseert

En Leo heeft een beetje genoeg van al die fotostops

Leo rijdt mee met nog 2 andere racefietsers en al snel ben ik ze weer kwijt. Ik zit netjes op schema dus ga me echt niet druk maken over dat ik niet op tijd (lees voor de avondklok) binnenkom. De laatste loodjes wegen het zwaarst vandaag. Ik merk dat ik iets minder gemotiveerd ben. Ik kom in Voorburg weer een groepje randonneurs tegen, maar die rijden door bij het fotopunt. Ik maak netjes en foto van Zoefje met het standbeeld van de fietser die in de regen fietst. 

Even genieten van de zon die onder gaat



Singing in the Rain heet het standbeeld


Op naar Nootdorp alwaar ik echt mijn verlichting op de fiets moet zetten. Ik maak een foto bij het standbeeld van Jan Janssen. 

De laatste fotostop voor vandaag

En daarna is het nog maar een paar kilometer naar de finish. Nu moet ik de weg nog terug vinden naar het huis van Leo. Ik rij 1x verkeerd. Maar het lukt me om er te komen. Om 21.20 uur sta ik voor de deur geparkeerd. Even de fiets uitladen. En daarna een stukje wandelen. Daarna is er heerlijke maaltijd soep. Na het douchen snel mijn bed in. 

Deel 2 en Deel 3 zijn hier te lezen

dinsdag 6 april 2021

Snoeken of Zoefen?

De overweging

Het is alweer even geleden dat ik wat schreef hier. Maar ik was net aan het lezen op het ligfietsers.nl forum over wat men allemaal niet te vertellen had over de Snoek. Ik was al een paar keer door vrienden aangemoedigd om eens een proefrit te maken. Na het artikel in de Ligfiets& van Jos was ik toch overgehaald om het eens te proberen. En aangezien ik afgelopen donderdag naar Dronten zou rijden, toch maar eens gevraagd of ik dan ook een proefrit zou kunnen maken. En dat kon. 

Naar Dronten

's ochtends vroeg op en om 6 uur zat ik al in Zoefje op weg naar Dronten. Precies om 10 uur kwam ik daar aan. En ik werd zo ongeveer meteen in de Snoek gezet. De vermogenspedalen van Eva kon ik gelijk koppelen met mijn gps. En na een proefrondje kon ik de weg op. 

Zo mooi op de veluwe 's ochtends vroeg



Proefrit met de Snoek

Eva had mij een rondje laten zien wat ik makkelijk kon onthouden. En aan het begin even op de lap knop gedrukt zodat ik alles in 1x kon doorrijden. Zonder remmen. Ik voelde wel meteen dat deze fiets makkelijk sneller wilde. Maar aangezien ik van plan was dit rondje nog een keer te rijden met Zoefje wilde ik er niet te veel vaart in zetten. Zodat ik me niet kapot zou hoeven te trappen. En sowieso wilde ik een vergelijkbare snelheid rijden als ik altijd met Zoefje doe. Helaas mistte ik op 3/4 van mijn rondje een afslag. En moest ik dus alsnog afremmen en een 3x keer steken om de draai te maken, hiervoor had ik de hele breedte van de weg nodig. En dan nog een stuk van de berm aan de overkant. Eenmaal weer op gang ging het als een tierelier, laatste stukje wind mee. Aan het einde van de lus weer op de lap knop en daarna terug naar velomobiel.nl 


Links de Snoek

Wat zooi van mij en de Snoek


Zoefje's proefrit

Terug bij velomobiel.nl Zoefje onder handen laten nemen. Allemaal kleine dingetjes. Een uurtje later kon ik aan mijn tweede proefritje beginnen. Weer met weinig tot geen bagage. En ik reed expres fout ophetzelfde punt, even hard remmen als ik met de Snoek had gedaan. En 2x steken en ik kwam iets beter uit dan met de Snoek. Daarna het rondje netjes afgemaakt op dezelfde snelheid. En toen ik bij velomobiel.nl kwam dacht ik dat het verschil 5 Watt was. Maar bleek uiteindelijk 6 Watt te zijn. 

Zoefje op de operatietafel

Mooie band die Scorcher vind ik

De terugweg


Na snel al mijn spullen ingeladen te hebben richting Amersfoort gereden. Na een korte ontmoeting daar doorgereden naar Leersum waar ik bij een vriend op de thee ben geweest. Uiteindelijk was ik om kwart voor 8 weer terug in Nijmegen met in totaal zo'n 278 km op de teller. Fijn dat ik weet dat ik ook weer langere afstanden kan rijden, al voelt de avondklok nu wel als een beperking als Randonneur. 

Op topsnelheid naar Amersfoort

vanaf Leersum weer  terug naar Nijmegen


Conclusie


Volgens mij ben ik precies even groot als Eva in de lengte en in de breedte. Ik denk dat als je langer bent maar een slank postuur hebt zou je erin kunnen passen. Maar voor mij was de Snoek dus alsof ik een fiets aantrok. Als je op zoek bent naar snelheid is dat uiteraard perfect. De Snoek is zeker smaller dan de Quest XS. Ook de draaicirkel is veel groter terwijl ik op de Quest XS grote 40 mm banden (Greenspeed Scorcher) heb liggen al en op de Snoek liggen 28 mm banden (continental contact speed). Daarom vind ik deze fiets al gelijk minder geschikt voor brevetten in Nederland. Ook de bagageruimte is beperkter. Het verschil was op een rondje van 19 km met gemiddeld 29 km/h met een stevige wind nihil vond ik. Met de Snoek moest ik daar 83 Watt voor trappen. Met de Quest XS 89 Watt. Voor mij is het dus niet de moeite waard om mijn Quest XS in te ruilen. Bij hogere snelheden zal het verschil veel groter worden. Maar ik rij dus op lange afstanden meestal 86 Watt gemiddeld. Dat is ongeveer gemiddeld 27,5 km/h op het vlakke met alle bagage die ik meeneem op een brevet. Het verschil tussen de Quest XS en de Strada is denk ik veel groter. Ik zal die test binnenkort ook eens uitvoeren. Want ik ben daar eigenlijk ook wel benieuwd naar.