Festive 500 en kerstritjes
Omdat het zo goed ging met fietsen, dacht ik dat ik misschien de
Festive 500 ook wel kon proberen. Niet geschoten is altijd mis. En als het niet zou lukken zou er vast een oplossing komen om weer thuis te geraken of met wat rustdagen later terug te reizen. Ik heb van huis uit meegekregen dat ik altijd thuis kom namelijk. Zodoende ben ik vanaf maandag elke dag gaan fietsen. Ik wilde maandag naar mijn ouders fietsen om nog iets van de kerst mee te krijgen daar. Maar omdat ik zo'n 70 km heen wilde fietsen kon ik net zo goed een D-tour via Doesburg doen om Peter nog even te zien voor ik door reed naar Lobith. Zodoende reed ik met een mooie zonsondergang vanaf Doesburg de laatste kilometers naar mijn ouders.
|
Ik was nog maar net Nijmegen uit en toen had ik al een lekke band, gelukkig wel stralend mooi weer |
|
Vanaf Doesburg naar Lobith |
|
De boosdoener van de lekke band |
|
De kerstboom bij mijn ouders |
Na deze rit voelde ik me heel goed. De dag erna zou ik in de middag terugfietsen naar Nijmegen met een kleine omweg weer. Deze rit viel veel zwaarder en ik besloot om iets rechtstreekser naar huis te fietsen en eventueel nog een rondje door de wijk te doen mocht ik de puf hebben. Dit lukte en uiteindelijk had ik weer zo'n 70 km op de teller. Mijn dag/nachtritme bestond nog steeds uit van 10 tot 10 uur slapen en dan 's middags fietsen. Maar dit moest langzaam gaan veranderen voor de
OBT, aangezien de start rond 10 uur zou zijn zou ik zeker een uur daarvoor al in mijn fiets moeten zitten.
|
Aan het eind van de rit kwam de zon door |
|
De maaltijd die ik van mijn ouders had meegekregen ging er goed in! |
Eerste Etappe naar de Oliebollentocht
De eerste etappe naar de OBT verliep ronduit veel beter dan het stuk van de dag ervoor gelukkig. En ik voelde ook dat ik meer energie had. Ik reed samen met Kjeld van Nijmegen naar Broekhuizen alwaar we bij
Johannes, een velomobielvriend die ook wel vaker met de NIJL mee rijdt, hartelijk werden ontvangen en konden overnachten. We kwamen onderweg nog een roeifietser tegen waarmee ik wel eens meer ga fietsen. Hij fietste nog een heel eind met ons mee.
|
Rowing Erwin, niet te verwarring met Erwin van Tante Lies |
|
Met z'n drieen onderweg |
|
Pauze op de helft van onze rit
|
|
De fietsenstalling bij Johannes buurvrouw |
|
Het leven is hard, geen Strada sap bij ons logeeradres, we moesten het met Mango sap doen. |
Tweede dag naar Roermond
De volgende ochtend was ik al rond half 9 wakker! En dat zonder dat ik een wekker had gezet. Dit beloofde wat. Aangezien we niet voor 3 uur 's middags bij de scouting wilden aankomen bleven we tot na het middageten en reden Kjeld en ik rond 13 uur weg richting Roermond. Dit was ongeveer 48 km en ging vlot. Daar aangekomen waren er al heel wat rijders aanwezig en werd het met het uur drukker. Uiteindelijk was bijna iedereen er en kwam Wilco met zijn groep net op tijd aan om nog mee te doen met de bestelling van het avondeten. Niet veel later kwam er een minder leuk bericht, wat we altijd zullen blijven herinneren vrees ik. Daardoor sloeg de stemming erg om.
|
Vertrek bij Johannes |
|
laatste stukje door Roermond |
|
Mooi uitzicht over de Maas, daar moest ik wel even voor uitstappen |
|
Gezelligheid bij de scouting |
|
Luchtbed opblazen gelukt André! |
Oliebollentocht 2018
De volgende ochtend op tijd wakker voor het ontbijt. En rond 9 uur moesten we de scouting verlaten om richting de start te rijden met z'n allen.
|
De eerste velomobiel file van de dag |
|
Parkeerplaats bij aankomst nog rustig |
Daar waren al een hoop rijders aanwezig. Het was een drukte van jewelste en er kwamen er steeds meer aan. Ook stond er een rij voor de inschrijving waarbij we een warme muts kregen en een bonnetje voor Thee/koffie met vlaai. Ook de regelementen voor de toertocht zaten daarbij, maar die had ik al gelezen. Nadat iedereen ingeschreven was werd de rit door Chris geopend met nog een woordje van de sponsoren van deze tocht. We zouden de tocht voor Erwin rijden, waarover gisteren het slechte nieuws was gekomen.
|
De rij voor de inschrijving |
|
Blijkbaar trekken grijs en witte fietsen elkaar aan |
Daarna in de file naar buiten en ik reed Kanjer gelijk naar de uitgang van de parkeerplaats, zodat ik vooraan kon beginnen. Oliver vond het een goed idee en zou zijn snelheid aanpassen aan de mijne. Nadat het startschot was gegeven vertrokken we. De eerste kilometers werkte ons plan prima, er waren we 1 of 2 velomobielen die tussen ons gingen rijden, maar Oliver kon mij nog prima in de gaten houden. Na verloop van tijd kwamen er steeds meer fietsen tussen ons en aan het eind liet ik uiteindelijk een groot gat vallen tussen mij en de groep waar Oliver voorop reed. Toen was het hek van de dam, maar goed, we waren ook bijna bij de pauze plek op dat moment. Ik merkte dat ik eigenlijk volledig moest concentreren op het rijden en foto's maken was er niet echt bij. Verder merkte ik ook dat mijn sociale interactie vandaag wat minder was. Ik begon gewoon moe te worden na 5 dagen fietsen, en toch mijn ritme aanpassen. Ondanks dat er heel veel bekenden waren, was het allemaal net wat te veel voor mij en kon ik er toch net minder van genieten. Ook met Erwin in mijn gedachten.
|
Bij vertrek |
|
Ik had niet veel tijd om een foto te maken van de sliert |
|
Ymte met fietskar |
|
Er vallen gaatjes... |
|
We rijden Duitsland in |
|
Een impressie van het aantal velomobielen, ze staan er niet allemaal op maar toch een hoop |
Na de goed verzorgde lunch zorgde ik weer dat ik vooraan reed, maar nu lukte het mij niet meer om vooraan te blijven, mede omdat het ook vrij snel begon met een redelijk steile klim. Ik had Arend Jan gevraagd om naast mij te fietsen tijdens de klim, mocht ik het even niet meer redden zou hij me dan even net de ondersteuning kunnen geven om boven te komen. Maar dat lukte helemaal op eigen kracht. Hierna begon iedereen mij wel in te halen en tegen dat de afdaling kwam zat ik denk ik in het midden van de groep. Wel echt heerlijk afgedaald en beneden waar we verzamelden weer vooraan in de groep ingevoegd, al kon ik het algauw niet meer bijhouden nadat we weer vertrokken. Maar aangezien we toch bijna daar waren liet ik me gewoon relaxt terug naar achteren zakken. En zo kwam ik nog naast een aantal bekenden te rijden, onder anderen Mark Keizer, waarmee ik de 600 dit jaar had gereden. Erg leuk om hem weer te zien.
|
Vertrek vanaf de pauze |
|
Arend Jan |
|
Aankomst bij het eindpunt, rara wie is dit? |
|
En uiteraard waren er Oliebollen! |
Eerlijk gezegd heb ik het super naar mijn zin gehad, en ben ik heel blij dat ik ondanks de Pfeiffer toch heb kunnen meefietsen met de OBT. Ook was het heel tof dat Chris ondanks zijn ziekte een deel kon meefietsen!
Op de terugweg naar de scouting had ik een aardige staart fietsers achter mij aan. En hebben we zonder veel problemen de scouting gevonden, alleen was het hek nog dicht, net toen ik wilde bellen daarvoor kwam Jean al aangelopen met de sleutels. Precies op tijd Jean!
's Avonds heb ik mijn sociale interactie weer ingehaald en heb het wat later gemaakt. Uiteindelijk werd het 1 uur toen ik ging slapen. Maar ik heb er geen moment spijt van gehad dat ik een korte nacht had.
Terug gebracht naar Nijmegen
De volgende ochtend gaf mijn horloge voor het eerst aan dat mijn trainingslast te hoog was. Ik had gisteren dus te veel inspanning geleverd. Na wat rondvragen en bellen was Johannes bereid om mij op te halen en naar Nijmegen te brengen, Kjeld zou op mijn GPS naar Nijmegen fietsen. Met Kanjer op het dak reden we in iets meer dan een uur terug naar Nijmegen. Kjeld was een uurtje eerder vertrokken dan wij, maar kwam niet lang nadat we geluncht hadden al aanrijden. Hij had een goede rit gehad maar was wel moe.
|
Kjeld rijdt Noordwaarts en Peter Zuidwaarts |
|
zo'n velomobiel is toch best klein als je hem op deze kleine auto ziet staan. |
Na wat fijne gesprekken met Kjeld, 's avonds op tijd gaan slapen. En heb ik uiteindelijk meer dan 10 uur liggen slapen. Vanochtend had ik nog steeds een te hoge trainingslast, dus die Festive 500 kan ik op mijn buik schrijven, maar ben toch blij dat ik een poging gewaagd heb. Ik heb rond 13 uur Kjeld uitgezwaaid die het laatste stukje naar Zevenaar ging rijden.
|
Kjeld weer onderweg naar huis |
Iedereen bedankt voor de fijne tocht en het samenzijn. Hopelijk tot snel!
Roef erg bedankt nog voor alles. Het was een fantastische tijd. En ondanks dat ik niet gewend ben meerdere dagen achter elkaar te rijden met deze agstanden, ben ik wel echt blij dit te hebben meegemaakt.
BeantwoordenVerwijderenAls ik weer een beetje bij ben ga ik mijn bloggen ook weer oppakken.
Roef, mooi verslag! Ik had zekf een zware verkoudheid, en was erg benauwd. Duidelijk dat ik écht niet mee kon. Maar zo ben ik er toch een klein beetje bij!
Verwijderen@Kjeld Je kunt meer dan je denkt, maar het is altijd goed om niet te veel hooi op je vork te nemen uiteraard. Ik ben benieuwd naar jou verhaal.
BeantwoordenVerwijderen@Paulus Dan was ik dubbel blij dat ik erbij was, zodat jij ook nog een beetje kan meegenieten van mijn verhaal!
Mooi verslag weer Roef!
BeantwoordenVerwijderen