De traan
Begrafenis
Afgelopen week was bijzonder.
Piet van Wel was overleden na een kort ziektebed. Ik kende hem denk ik niet. Maar omdat Hein Pekelharing Piet wel kende had hij dit opgepakt voor Lief en Leed. Waarover later nog een stukje komt in de Ligfiets&. Ik vond dit zo bijzonder, dat ik uiteindelijk besloot om naar de begrafenis te gaan samen met Hein en Paul. En zo een laatste groet vanuit de Ligfietsvereniging te doen aan deze fietser. Er waren veel mensen en er veel daarvan waren op de fiets, Piet ook. Heel veel sterkte voor Ans en de rest van de familie.
Fijn dat er zoveel ligfietsers zijn bij onze vereniging, waarbij ik zomaar mag overnachten. Zo ben ik de dag voor de
begrafenis naar
Gouda gefietst en heb ik bij Ruud en Petra van Liever Liggend Gouda overnacht. Paul Lelieveld kwam zelfs naar de begrafenis toe om ook zijn steentje bij te dragen aan de begrafenisstoet per fiets, om vervolgens mij te laten overnachten in een superluxe logeerkamer van het appartementencomplex waar hij woont. Waarna Paul mij ook nog tot
Zaltbommel terug naar huis begeleide. Heel erg bedankt voor alles Ruud, Petra en Paul.
Nou ja het begon iets minder leuk
Ik dacht zondagochtend dus even
met LOL te gaan fietsen, en de weersvoorspellingen waren redelijk gunstig dus ik dacht dat de regen al overgetrokken zou zijn als ik ging fietsen. Nou dat had ik dus mooi mis. Want het regende gewoon om kwart voor 7 toen ik
vertrok. Naomi zou misschien ook meefietsen maar ze wist het nog niet zeker, en ook niet of ze dan de trein naar Zutphen zou pakken. Ik had gisteravond niets meer gehoord. Dus toen ik op ons afspreekpunt stond even gebeld, maar ze nam niet op. Dus ging ik er maar vanuit dat ze dan niet meer mee zou gaan. Dat was uiteindelijk ook zo.
Na regen komt.....
Nou, niet meteen zonneschijn maar in ieder geval werd het wel redelijk snel droog toen ik Nijmegen achter me liet. Ik besloot om over de veluwe te rijden ivm dat ik dan minder kans had op regen. Later hoorde ik dat toen ik bij terlet was (ik had mijn
glympse aan staan namelijk) het nog regende in Zutphen. Dus in dat opzicht had ik goed gegokt. Alleen viel het klimmen me vandaag aardig zwaar. Bij Loenen had ik een kleine miscommunicatie met Martin. Die stond nog in Eerbeek en ik dacht dat hij dus naar Loenen zou komen om samen te fietsen. Dus even richting elkaar gereden en toen samen verder gefietst naar Zutphen.
|
De neus is nog nat, maar er komt geen nattigheid van boven |
|
Martin mag het knopje drukken |
Te laat voor de koffie
Of thee. We waren in ieder geval na half 10 pas in Zutphen. Martin had een mooie route bedacht, maar die was 5 km langer dan mijn oorspronkelijke route, waardoor we iets later waren dan gepland.
|
Super mooi weggetje van Martins route |
Ben ik al een vaste rijder?
Vandaag een grote opkomst van 14 man. De groep groeit gestaag. Dit is mijn 5e LOL rit dit jaar. Ik probeer er eigenlijk helemaal geen over te slaan. De nieuwjaarsrit mistte ik omdat ik griep had. De rit in maart had ik amandelonsteking. De rit in April mistte ik vanwege de ALV van de NVHPV. In mei was ik in Gouda bij de Stroopwafeltocht. Die in Juli had ik dus wel moeten gaan, geen idee waarom ik er niet was. In Juli heb ik overigens ook geen enkele keer geblogt. Dat zal vast met elkaar te maken hebben. Even een dip periode. Ik constateer dit overigens achteraf pas. Toen ik er middenin zat heb ik het niet eens echt opgemerkt. In oktober was ik op vakantie. Tot nu toe ziet het er naar uit dat ik in december gewoon mee rijd.
|
vertrek in Zutphen |
De zon lacht ons toe vandaag
Ja, vanaf Zutphen lacht een stralend zonnetje ons toe. Casper heeft een mooie route gemaakt en omdat ik die op de gps heb mag ik een stukje voorop rijden. Ik geniet met volle teugen van het weer.
|
Casper voorop het eerste deel |
|
En later ik voorop |
Nieuwe gezichten
Er zijn voor mij een aantal nieuwe gezichten bij. Onder anderen 2 Questrijders uit Zwolle, Niels en Wim. Wim had ik wel al op de app langs zien komen, maar volgens mij nog niet in levende lijve ontmoet. Voor Tonnie geldt hetzelfde. Hij is de trotse eigenaar van een Quattrovelo. En heeft ook een eigen
blog. Helaas heb ik hem niet echt kunnen spreken vandaag. Misschien een andere keer.
|
Niels en Wim |
|
Ook veel bekende gezichten, Nico doet ff een dutje terwijl Ymte een lekke band vervangt |
Pauze met Appel(gebak)
Bij de koffiepauze in Hummelo krijgen we appelgebak en voor mij is er een appel. Het is binnen wel veel te warm. Dus heel lang zitten is er niet bij. De thee/koffie en het gebak worden getrakteerd door Edwin en Marc. Bedankt heren!
|
Alle smarties op een rij, ow nee velomobielen ;-) |
|
De verwarmde pauze |
Afhaken na Dieren
Ik besluit om nog een stukje verder mee te rijden tot aan Dieren en vanaf daar over Arnhem terug te fietsen. Als ik van Marc hoor dat er iemand (ik dacht eerst dat het Marc zelf was) naar Wageningen fietst. Het blijkt Ymte te zijn. Dat is leuk, dan hoef ik niet helemaal alleen terug te rijden.
|
Nog een paar plaatjes tot aan Dieren |
Met Ymte richting Wageningen
We rijden via mijn normale heenroute terug richting Arnhem. Dat gaat redelijk vlot en als we eenmaal op de dijk zijn kunnen we ook naast elkaar rijden, wat wel zo gezellig is. Ymte gaat op bezoek bij een tante en heeft ook in deze regio gewoond vertelt hij. Het blijkt zelfs dat we in Zevenaar aan dezelfde weg gewoond hebben omstreeks dezelfde tijd. Dat is wel heel toevallig. Verder hebben we het ook nog even over mijn transitie en de verschillen die ik merk, waardoor ik nu dus ook al sneller rijd dan voor ik begon met hormonen.
|
Een gezellig stukje rijden met Ymte |
|
Daar komen donkere wolken aan... |
Donkere wolken
Als we voorbij Arnhem zijn en op de dijk richting Heteren rijden begint het voor onze neus en voornamelijk richting Wageningen heel erg donker te worden. Aangezien ik precies de andere kant op moet om thuis te komen besluit ik bij Driel weer richting Nijmegen te rijden. Ik krijg onderweg wel wat spetters en regen maar een echte stortbui blijft uit. Ik hoop dat Ymte ook veilig in Wageningen is aangekomen.
|
Ymte moet rechts en ik moet links |
De verbinding
Wielrenners vs Ligfietsers
Wat ik zo bijzonder vind, en me telkens weer verbaasd, hoe sociaal snelle/wedstrijdrijders zijn in de ligfietswereld, ten opzichte van de wielerwereld. In de ligfietswereld is iedereen gelijk, of je nou heel snel bent of super traag of je nou heel veel of weinig fietst, dat maakt niets uit. Je bent ligfietser, en dus familie. En ik ben echt super trots op mijn familie en deel graag met hen de goede maar ook de slechte momenten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten