Een avontuurlijk retourtje naar Amsterdam

Gespreksgroep in Amsterdam

Zo een keer in de 3 weken ga ik naar een gespreksgroep over mijn transitie naar Amsterdam. En afgelopen zaterdag was het weer zover.  De meeste keren ga ik op de fiets, heel uitzonderlijk heb ik begin dit jaar 1x de trein gepakt of rij ik eens met iemand mee uit de regio per auto. Maar ditmaal was ik dus ook weer op de fiets gegaan.

Onvoldoende slaap

Het begon al goed met dat ik vrijdagavond niet in slaap kon komen en een opkomende keelpijn voelde. Dus nog even snel thee gezet en vitamine pillen naar binnen gewerkt. Uiteindelijk viel ik rond 12 uur in slaap en met een kleine 4 uur slapen vertrok ik de volgende ochtend rond 6 uur naar Amsterdam.

Wat is de oorzaak?

Ik had al wat nagedacht over wat het zou kunnen zijn die keelpijn. En 's ochtends toen ik vertrok voelde ik het niet meer. Een jaar geleden heb ik namelijk amandelontsteking gehad. En dat had te maken met dat ik dingen niet kon uitspreken. Dus zover wilde ik het niet laten komen. Nu dacht ik zelf dat het te maken had met dat mijn borstoperatie steeds dichterbij komt. Ik zie daar wel erg tegenop, niet alleen omdat het een tijd impact heeft op mijn leven als ik net geopereerd ben, maar ook omdat ik door mijn hormoonveranderingen minder erotisch gevoelig ben geworden op veel plekken, en nou net in mijn borstgebied is deze gevoeligheid nog wel aanwezig.

Het vervelende is dat dit nu lastig bespreekbaar is, omdat mijn borstoperatie nou precies hetgeen was dat ik altijd het meest zeker wist dat ik wilde. En dat mijn uitspraken hierdoor wel heel dubieus gaan worden als ik nu ineens zeg dat ik hierover mijn twijfels heb.

Fietsen als medicijn

Dit was ook mede de reden dat ik dacht, keelpijn of niet, ik ga wel naar Amsterdam fietsen, want ik moet dit gewoon bespreken, en dat is de plek om ermee te beginnen. Wel wist ik dat ik niet te veel van mezelf moest vragen en dus heel goed op mijn lichaam moest letten. Dus ik besloot niet op mijn km teller te kijken maar vooral gewoon op cadans te rijden deze rit.

Het was behoorlijk koud zo 's ochtends vroeg

Lekke band

Na 16 km begon mijn fiets erg naar links te sturen en ja, linksvoor had ik een lekke band. Uiteraard zo in the middle of nowhere dat er geen lantaarnpaal in de buurt was, maar  gelukkig was ik hier goed op voorbereid. En na niet al te lange tijd was ik weer onderweg.

Mijn lekke band in the middle of nowhere

Nog wat plaatjes onderweg

Ow jee. Indexveertje stuk!

Hierna ging het voortvarend tot 3 km voordat ik bij mijn bestemming was. Mijn achterderrailleur schoot ineens naar zijn kleinste blad. Ik kon nog wel schakelen maar moest mijn versnelling handmatig vasthouden. Ik ben maar doorgereden naar mijn bestemming en daar heb ik gebeld met Marco. Die had op de blog van Erwin en Tante Lies gelezen dat zij ook een soortgelijk probleem hadden meegemaakt. Dus ik besloot om Erwin te bellen, misschien had hij het reserve onderdeel wel liggen. Helaas was dit niet zo. En nadat ik Marco op pad had gestuurd om rond te bellen of het reserve onderdeel ergens in de regio te verkrijgen was lukte ook dat niet. Velomobiel.nl hadden het nog wel op voorraad, maar helemaal naar Dronten fietsen zag ik niet zitten.

Velomobiel.nl service en fietsvrienden hulp in nood.

Gelukkig was Theo zo aardig om aan te bieden het reserve onderdeel mee te nemen naar Almere. Dat scheelde aanzienlijk omrijden. Dus 's middags rond 15.00 uur vertrokken vanuit Amsterdam naar Almere. Ik begon al wel trek te krijgen. En ik had berekend dat ik rond 12 uur pas thuis zou zijn. Toen bleek dat Jos en Hankie in de straat achter Theo woonden heb ik hen gebeld. Hankie was thuis en daar kon ik gelukkig even terecht om wat boterhammen te eten. Ook een fijn gesprek gehad met haar.

Brug onderweg naar Almere, tja ligfietsers rijden hier in een soort van tunnel

het is wel lekker zonnig, en een stuk warmer dan vanochtend

Niet nieuw geasfalteerd spoorbaanpad, maar nog wel onderbroken op sommige stukken

Een zware terugweg

Rond half 7 reed ik naar Theo en vrij snel daarna was ik weer onderweg naar Nijmegen. Ik vond het wel redelijk zwaar rijden, maar dacht dat dat kwam doordat ik gewoon moe was en tegenwind had (heb geen idee waar de wind vandaan kwam, maar dat is meestal als het zwaarder rijd dan heen). Uiteindelijk was op pas na 12 uur in Nijmegen. Toen ik thuis kwam zag ik het meteen. Ik had rechtsvoor  een leeglopertje. Hij zag er nog perfect uit, maar ik kon hem zo induwen. Dan rij je dus super zwaar, zonder dat je door hebt dat je een lekke band hebt, want met het sturen merkte ik het dus niet en de snelheid hou ik niet in de gaten als het donker is.

in de polder, wel donker maar ook fijne rechte wegen ;-)

Hoe bedoel je een beetje verlichting in een tunnel midden op de veluwe? Wel de perfecte plek als je iets moet zoeken in je fiets

Bij thuiskomst is Kanjer bevroren

Mijn 2e lekke band vandaag

Housewarming voor (lig)fietsers

Hopelijk zijn mijn volgende ritjes iets minder avontuurlijk en herstel ik komende week goed. Aangezien volgende week mijn Housewarming voor de NIJL is. En dat zou natuurlijk super fijn zijn als ik dan zelf ook mee kan rijden. Sowieso zorg ik voor een route en de koffie/thee bij de start.

The day after

Vanochtend heb ik nog met Ed gesproken over mijn borstoperatie. En waar ik tegenop zag. Hij bevestigde mij heel erg in waarom ik het wel wilde. Heel fijn dat hij mij hierin steunt. Ik voel me nu ik dit allemaal geschreven heb ook weer iets beter.

Ook heb ik vanochtend weer mijn medicijn toegediend gekregen. Hopelijk trekt dat mij door de dip heen. Mijn spieren voelen nog wel stram en ik ga vandaag ook niet heel veel doen. Even bijkomen van het avontuur van gisteren.