Parijs Brest Parijs, ik kom eraan!

Wie rijdt er nog meer mee met de Special Bikes groep van 84h?

Ik ga binnenkort mijn Frans weer moeten opfrissen, want ik heb mij vannacht geregistreerd om mee te doen aan DE randonneurstocht PBP. Voor degenen die niet weten wat dit is. Parijs Brest Parijs (PBP) is een randonneurstocht over 1200 km in Frankrijk. Ik heb mij heel ambitieus ingeschreven voor de 84 uurs groep. De reden is dat ik gemerkt heb op deze lange afstanden dat een ochtendstart beter is dan een avond start voor mij. Voor special bikes is de keuze om 5 uur 's avonds voor de 90 uurs groep te starten of om 5 uur 's ochtends voor de 84 uurs groep. Gelukkig is mijn eerste brevet al binnen en heb ik mijn voorbereiding allemaal vroeg in het seizoen gepland, zo blijft er na de 600 nog tijd over om me wat meer op snelheid te gaan richten inclusief het klimwerk. Ik heb veel zin in deze uitdaging. En zal jullie op de hoogte houden van mijn brevet tochten en voorbereiding voor deze rit. Hierbij  gelijk een verslag van mijn 200 brevet afgelopen weekend.

Van Nijmegen  naar Driebergen

Ik had afgesproken dit brevet samen met Ed en Erik te gaan rijden. Dus Ed en ik gingen vrijdag vanuit Nijmegen alvast naar Driebergen om daar te overnachten bij mijn zus. Vanaf daar was het iets meer dan 10 km naar de start. Dus prima te doen met een 200 km. De heenweg ging vlot, we waren ook bijtijds vertrokken omdat er later op de dag misschien nog neerslag kon vallen in de vorm van sneeuw. En daar hadden we niet zo'n zin in, de wegen waren gelukkig goed begaanbaar en we waren rond half 2 in Driebergen. Daar aangekomen de fietsen geparkeerd en ik had mijn hoes over mijn fiets gedaan vanwege de nattigheid.

ik heb nog getwijfeld om er een echte winterband onder te leggen, maar ben blij dat ik dat niet heb gedaan

Met een aangepaste route kwamen we uiteindelijk prima over gestrooide paden in Driebergen

Naar de start in Bunnik

De volgende ochtend bleek die hoes niet zo waterdicht als ik had gehoopt. Nou ja, even matje op de verwarming en doekje door de fiets en hij was weer prima rijdbaar. Bij vertrek druppelde het een beetje maar het mocht geen naam hebben. Bij de start aangekomen waren er weer veel bekenden, zoveel dat ik niet eens iedereen heb gezien en gesproken. Petra appte dat ze ons kwam uitzwaaien, wel zonder Stoffel. Erg leuk dat je er even was Petra! Erik bleek wat pech te hebben onderweg naar de start en daarom had ik zijn stempelkaart alvast meegenomen zodat als hij er was we gelijk konden gaan rijden.

Mijn fiets onder de niet waterdichte hoes op vrijdag (toen lag er nog sneeuw)

BRM 200 km Bunnik

Ik reed zelf met korte mouwen en korte broek omdat het best warm was tijdens het fietsen, maar nu we even buiten in de fiets moesten wachten op Erik was het behoorlijk fris geworden. Uiteindelijk reden we rond 9.20 uur weg bij de Stayokay. Nadat ik even warm gereden had nog even gestopt om de startkaart van Erik te overhandigen en een plaspauze  te houden. Daarna reed ik weer heerlijk.

Wachten op Erik

in korte broek

En T-shirt

Tijdelijke Escorte

Ik had een paar vrienden op de hoogte gesteld dat we in de regio zouden rijden en Arend Jan had het plan opgevat om vanaf Gouda mee te rijden een lusje van ongeveer 100 km. De Rotterijders hadden dit ook gezien en zo stonden er in Gouda 3 velomobielen op ons te wachten. Ik had gezegd rond 11 uur in Gouda te zijn, misschien kwartiertje eerder of later. En dit bleek zelfs met de verlate start nog redelijk te kloppen. Ik reed meteen door, praten kan je ook prima onderweg, en als Randonneur stop je liever niet, maar rij je liever rustig verder. Aan het eind van de Middelweg verliet Hans ons alweer en niet veel later toen we de Rotte overstaken sloeg ook André af. Een kleine 15 km voor de eerste stempelpost gaf Arend Jan aan dat hij het koud kreeg omdat hij te weinig inspanning moest doen om echt warm te worden. Toch bedankt voor de korte escorte allemaal, erg leuk dat jullie even meereden!

De eerste stempelpost op het verste punt

Bij de stempelpost in 't Woud stempelde ik 13.17 uur. Dat was netjes binnen de 4 uur nadat we daadwerkelijk vertrokken waren, dus de gemiddelde snelheid op dit traject lag rond de 22 km/h. We zijn zelfs een paar randonneurs gepasseerd in dit eerste stuk.  Aangezien het winter is en begin seizoen en we met een groepje waren was het goed om even thee met appelgebak te doen en gebruik te maken van het toilet. Daarna weer in de fiets. Dit was best een goede stop. En we zaten binnen 25 minuten ook alweer in de fiets.

Thee, koffie, chocolade melk met appeltaart

De tweede etappe van 83 km

Iedereen was nog vol goede moed. Na 140 km kreeg ik een kleine dip. Dus tot 140 km is leuk op dit moment. Mijn conditie moet het tot 300 km leuk gaan vinden, dus dat is nog een weg te gaan. Maar dat hoeft niet per se nu al te zijn natuurlijk, ik moet pas pieken in augustus. Ik had er wel voordeel aan dat we nu ook op een stukje reden waar ik bekend was. En dat helpt toch wel. Ik kon echt letterlijk naar het stempelpunt toeleven. In Breukelen moest ik me wel bedwingen om niet meteen de eerste de beste friettent in te rennen, maar ik heb het netjes tot Loosdrecht volgehouden. Ondanks dat ik een lekke band had, maar die was gelukkig snel gefixt nadat Erik zijn foto genomen had kon hij mooi even helpen met de fiets iets schuin te houden.

En weer onderweg

Mijn 140 km punt

Avondeten

In Loosdrecht had ik echt behoefte aan een warme hap. En ik was niet de enige. Het is altijd merkbaar aan de stemming. Nadat we allemaal een frietje op hadden waren we weer veel beter te spreken.

De laatste loodjes

Nu kwam het lastigste deel, namelijk een donker stuk met ook af en toe wat regen. Het was voor mij ook lastig om te zien of Erik nog achter Ed reed. Ed heeft veel meer verlichting en daar kon ik moeilijk omheen kijken naar Eriks voorlicht. Maar we zijn uiteindelijk allemaal goed aangekomen in Bunnik.

Finish foto bij de Stayokay in Bunnik

Na het stempelen nog even gevraagd hoe ik me kan aanmelden bij de ERN. Dit ivm dat zij een verzorgings/overnachtingspost hebben op de plek waar ik plan 2x te overnachten tijdens PBP.

Daarna weer terug naar Driebergen waar we meer regen onderweg hadden dan de hele rit bij elkaar denk ik. Rond half 9 waren we weer terug. En na thee, warme maaltijd en douchen nog even nagetafeld.

Hersteltraining naar Nijmegen

Na een goede nachtrust de volgende ochtend rond kwart over 10 weer vertrokken uit Driebergen en nog even bij een velomobielrijder in Leersum langs  geweest. De benen waren nog niet hersteld, dus lekker relaxt gereden en eigenlijk best een goede hersteltraining  gehad ondanks dat we veel regen hadden.

Vertrek foto vanuit Leersum door Roger gemaakt

Het veer bij Amerongen

Bijna thuis

Oorzaak van mijn lekke band zaterdag