Weer eens naar Dronten
Een langzame start
Bij een retourtje Dronten hoort ook vroeg opstaan. En ik wilde eigenlijk zorgen dat ik voor 11 uur in Dronten was, zodat Kanjer voor de middagpauze klaar zou zijn. Dus om 6 uur in de fiets. Nog wat geklungel met de nieuwe gps, autopauze stond nog niet aan en hij maakte vanzelf laps wat ik niet wilde. De GPS waar ik nu alleen nog mee navigeer wilde ook opnemen, dat wilde ik ook niet, dus moest ik ook nog wat voor aanpassen. Maar uiteindelijk was ik goed op pad.
Het mooie van zo vroeg op pad zijn |
Zonsopgangen en zonsondergangen zie ik de laatste tijd heel vaak, altijd weer net anders |
Rare geluiden
Na een paar kilometer begon mijn rechter voorwiel rare geluiden te maken net of er een steentje in zat, ook voelde het alsof de band niet helemaal rond meer was. Maar gecontroleerd en ik kon niets zo vinden in het donker aan de buitenkant wat uitstak, en de band was ook niet zacht. Dus maar mee doorgereden en dacht, daar kijken we in Dronten wel naar.
Mijn eerste klapband
Na een tijdje begon het toch echt irritant te worden, het klinkt namelijk net alsof je in de trein zit, en niet veel later in Otterlo hoorde ik een harde knal en schudde mijn hele fiets. Ik wist meteen wat er aan de hand was, ik had een klapband. Aan de overkant was een stukje gras waar ik Kanjer netjes op zijn kant legde. En na het vervangen van de rechter voorband (ja ik had 1 reserve buitenband bij mij gelukkig!) reed Kanjer weer als een zonnetje.
Eerste keer een lekke achterband
Ze zeggen wel eens, voor alles moet een eerste keer zijn. Nou, van mij hoeft dat echt niet, maar ja, deze kreeg ik toch. Na weer 20 km fietsen hoorde ik een harde psssst aan de achterkant van mijn fiets. En ik dacht nog, het zal toch niet..... Jawel hoor, even later stond ik langs het fietspad met een lekke achterband. Nu zou ik pas echt van schema zijn, met die ene lekke band had ik rekening gehouden. Maar een achterband had ik pas 1x gedaan en dat was die van Ed. Ed's fiets was toch niet zo vies aan de binnenkant van de wielkast als de mijne nu was. Dus dat werd een uitdaging. Nadat ik Kjeld had ingelicht iets later te zijn begon ik aan het karwei.
Achterband reparatie
Eerst de buitenband losmaken, daarna de binnenband eruit wurmen. Gaatje zoeken, ow dat was een flinke, dus er moest makkelijk iets te vinden zijn in de buitenband. Na even zoeken kwam ik hem tegen, een scherpe steen van wel meer dan 1 cm lang! Tja, ze zeggen dat Almotion redelijk lekbestendig is, dat was wel duidelijk, want het meeste van die steen zat in de band. Nadat ik de steen eruit had gepeuterd de binnenband met plakker voor onderweg geplakt en toen kwam het moeilijke, hoe krijg je geen zand in je buitenband....
Er was inmiddels al een kleine zandbak onstaan in mijn buitenband, dus dit zand heb ik er een beetje uitgeschud op de velg. Hierna de binnenband erin en daar gelijk bij het inleggen elke keer het zand afgeveegd. Geen idee of er nu nog veel zand in gekomen is, of dat dat wel meeviel. Uiteindelijk kon ik weer rijden met een volle band.
Even doortrappen
Ik berekende dat ik rond 5 over half 12 in Dronten zou zijn met 21 km/h dus met een beetje doortrappen zou ik er wel iets eerder zijn dacht ik. Met de wind in de rug vanaf Elburg werd ik uiteindelijk met een kruissnelheid van 32 km/h naar Dronten geblazen. En was ik er rond kwart over 11.
Mooi helder weer in de polder |
Inslaan reserve materiaal
Ik had wat dingen die vervangen moesten worden of onderhouden en uiteraard zat ik verlegen om een reserve F lite of Gocycle. Bij velomobiel.nl hadden ze nog 2 nieuwe F lites liggen, dus die heb ik meteen maar meegenomen. Verder ook nog een reserve binnenband. De binnen en buitenband heb ik in Dronten achter gelaten. Ook bleek mijn achterband toch nog leger te zijn gelopen. Dus de binnenband gelijk laten vervangen. Niet gezien of hier nog veel zand in zat, want op dat moment was ik even aan het eten boven met Kjeld.
Onderhoud
Er werd ook gelijk wat onderhoud gepleegd. De wiellagers werden vervangen, de glijbusjes op de voorvering ook omdat daardoor weer speling op de wielen zat. Verder werd dagrijverlichting iets feller gezet, zodat ik die nu niet meer overdag maar wel 's nachts ga gebruiken. Zo kan ik stukken langer met mij accu's doen, wanneer dat nodig is, en nog voornamer, ik kan 's nachts stukken meer zien zonder dat ik met groot licht moet rijden. Ook de ketting werd opgemeten, die was nog helemaal goed, kan ik nog een tijd mee vooruit.
Een onverwachte ontmoeting
Wie zag ik daar ineens. Jawel hoor, Joop en Anita stonden buiten met op de aanhanger Joop zijn Quest. Wat leuk om hen nog even te kunnen zien en spreken! Helaas kan ik niet naar hun treffen begin mei vanwege mijn operatie. Maar er komt vast nog wel een volgende keer dat het gaat lukken. Nadat we even gebabbeld hebben pakken Kjeld en ik onze spullen om op pad te gaan.
Vertrek met Kjeld, die voor het eerst in een velomobiel rijdt
Joop en Anita Zwaaien ons uit als we op weg gaan. Het eerste stuk naar Elburg is met wind tegen, al merk je daar weinig van als je onder de 25 km/h blijft, daarom cruisen we lekker op 22 km/h. Kjeld vind het goed gaan, dus ik ga dit inspanningsnivo aanhouden voor de hele rit zolang hij niet afzakt of aangeeft dat het te zwaar wordt.
Joop en Anita die ons uitzwaaien |
De route over de veluwe
Ik had Edwin gevraagd voor een zo vlak mogelijke route over de veluwe. Hij had hem helemaal tot aan Dieren voor ons gemaakt. Deze was zeer geslaagd. Bedankt nog Edwin!
Elk uurtje even uit de fiets
Om de tocht niet zwaarder te maken dan nodig, stoppen we elk uur een paar minuten, dan kan Kjeld ook even wat eten, want dat lukt hem nog niet tijdens het rijden. Het in en uitstappen kan hij dan ook mooi oefenen. Verder kan je dan ook gelijk even de benen strekken, is soms ook wel is lekker, zeker als je de inspanning nog niet gewend bent.
Geen revitalisatie in Dieren, dan naar de Waag in Doesburg
Aangezien Paul laat weten dat hij niet thuis is op het moment dat wij door Apeldoorn rijden. Ga ik even op zoek naar een ander punt om een pauze in te lassen. Uiteindelijk wordt dit de Waag in Doesburg. Hier eet ik lekkere sperziebonensoep en een kopje thee gaat er ook wel in. Het is ook lekker warm binnen, dus de voeten worden ook verwend.
De laatste loodjes voor Kjeld
Kjeld geeft al even aan dat hij wel last van zijn voeten heeft, maar ondanks dat rijdt hij toch nog redelijk door, het laatste stukje naar Zevenaar gaat nog best goed. Bij Kjeld aangekomen krijgen we lekker te eten. Kjeld is wel een beetje op, maar dat mag ook als je meer dan 90 km naar huis gefietst hebt in je eerste velomobiel! Klasse gedaan hoor.
Een mooie zonsondergang als we uit Doesburg vertrekken |
De laatste loodjes voor Roef
Voor mij wegen de laatste loodjes vandaag ook wel zwaar. Ik ben gewoon moe. Van de lange rit en het vroege opstaan en alle regeldingen eromheen. En dat mag ook wel met een Epische sufferscore op Strava! Thuis aangekomen ga ik na het douchen meteen mijn bed in. Morgen zie ik wel weer.
De felicitaties voor Kjeld, en ik kijk uit naar de verhalen van zijn eigen ervaringen met de QV.
BeantwoordenVerwijderenGroet
Erwin en Tante Lies
De route via Doornspijk en Gortel die jullie gereden hebben is (ook) mijn favoriet. Mooi door bos en hei en zonder veel hellingen.
BeantwoordenVerwijderenErwin: Dank je wel. Ik zal blijven bloggen hoor.
BeantwoordenVerwijderenPaul: Het was zeker een mooie route om te rijden.
Mooi verslag weer Roef! Het verslag van Kjeld was ook prima trouwens, zeker voor een eerste keer!
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Adri.