Kanjer gaat uit logeren na een rondje met LOL en de laatste operatie voor de 600

Training

Ik dacht in eerste instantie dat ik zondag niet meer zoveel kilometers moest fietsen, maar volgens mijn Stravistix zou ik dan te lang rust nemen, waardoor mijn conditie te ver omlaag zou gaan. Dus dat betekende dat ik zondag nog lekker een lange rit kon rijden en het hele rondje met LOL mee kon doen. Het doel was om van Lobith naar Twente te fietsen. Ik had een paar dagen eerder gevraagd aan Bart of mijn fiets daar kon staan deze week, zodat ik uitgerust zou kunnen starten voor het 600 km brevet in Boekelo. Omdat ik toch wat meer moest trainen zijn we daarom toch gewoon het hele rondje meegereden met LOL, en op de weg naar Hengelo hebben we nog fanatiek tegeltjes gereden.  's Avonds nog eens gekeken naar mijn conditie en tot de conclusie gekomen dat ik maandag ook nog wel een snelheidstraining kon hebben. Dit zou dan ook mijn laatste training met Kanjer zijn. Dus vanaf Hengelo naar Lattrop de kortste en snelste route. En terug een tegelrondje uitgestippeld op Strava. Bart vond dit ook super leuk. Net een soort minesweeper met de fiets, hahaha. Die vergelijking had mijn nicht ook al eens gemaakt. Als het goed is mag ik nu de hele week goed uitrusten en sta ik topfit aan de start van mijn 600 km brevet zaterdag. 

Rondje Laren met LOL 

Ik was zaterdag al naar mijn ouders in Lobith gefietst, dus kon zondagochtend relaxt om half 8 vertrekken en was rond 9 uur al in Zutphen. Daar aangekomen zaten er al wat LOLlers op het terras. Ik ging met 2 kaartjes rond voor Lief en Leed en verder werd er over vanalles gezellig gekletst. Iets na half 10 vertrokken we met 16 ligfietsers richting Laren. Tonnie had de route al doorgestuurd en aangezien ik die in mijn gps had vroeg Tonnie mij om voorop te rijden zodat hij de achterhoede in de gaten kon houden. Dus zo gezegd zo gedaan. Het werd een relax ritje. Ik hield de groep wat in de gaten via mijn spiegels als ik harder dan de voorgeschreven 25 km/h reed maar dat ging allemaal nog best soepel. In Laren wist Marc het juiste terrasje te vinden en trakteerden Pieter Jan en Marc, omdat de een jarig was en de ander ook in deze maand. Na deze goed gevulde pauze gingen we weer verder op pad om met een mooie boog terug richting Zutphen te rijden. Guido was de eerste afhaker gelijk in Laren en tegen de tijd dat we Zutphen in reden waren we een groot deel van de groep kwijt. Met nog een rondje over de binnenring van Zutphen  om weer  terug te keren hielden de Twentenaren en ik langs de Lochemseweg een korte lunch en plaspauze.

Mooi Zonsopgang met mist op het water

Vanaf de start met LOL, er was weer Kermis op de Houtmarkt

De gedeukte Strada van Bart, misschien moet je je laten sponsoren door Duktape ;-).

Het uitzicht op een ontsnapte ligfietser, je moet als voorrijder alles goed in de gaten houden

De kilometerteller zegt 49000 mijn teller met de GPS staat zo'n 1500 km lager

Op het terras in Laren

Zullen we eens vertrekken?

Chaotische plaspauze

Tegeltjes rijden naar Hengelo

Hierna splitsten ook de QuattroVelo's zich van de Strada's en reed ik met Bart via een tegeltjesroute naar Hengelo. Onderweg kwamen we nog een mooi zandpad tegen en een zandpadoprit van een brug met haaksebocht. Maar voor de rest was de route wel redelijk te doen met F Lites. Volgens mij stuiterde Bart met zijn Greenguards wel een beetje uit zijn fiets op sommige stukken. Toen we bijna in Hengelo waren bleek dat ik bijna 100 mijl had gereden. En bij 100 mijl krijg ik een badge op Strava. Dus we keken nog even naar mijn tegeltjes kaart en ja hoor, er was nog wel een tegeltje dat we zouden kunnen rijden zodat we aan de 161 km zouden komen. Uiteindelijk hebben we 176 km gereden, maar dat mag de pret niet drukken. Mijn tegeltjes reikten in ieder geval nu al tot aan Borne!

De Quattrovelo's vertrekken op weg naar Twente

Tegeltjes rijden met mooi weer is geen straf

Met Bart in de achtervolging, hij vond de tegeltjes route ook erg leuk, ondanks de spannende momenten met de onverharde stukken

Een familie kijkt toe vanaf het weiland

Het laatste stuk gaat Bart voorop. 

Tegeltjes tot aan Borne!

Twentse Gastvrijheid

Ik had vrijdag aan Bart gevraagd of ik mijn velomobiel daar een paar dagen kon stallen en of het toevallig ook mogelijk was om te blijven slapen zondag op maandag. Hij antwoordde al vrij snel dat dat wel kon. En toen we aankwamen om 17 uur had Drika binnen no time een speciaal voor mij gemaakte veganistische salade gemaakt. Was echt heerlijk. Na zo'n lange tocht slaap ik ook altijd super goed. En de volgende ochtend kreeg ik een sleutel mee voor als er niemand thuis was als ik terug kwam.

Onderhoud bij Peter

Rond 10 uur kwam ik bij Peter aan en nadat we hadden geconcludeert dat het geluid wat ik onderweg had ervaren door mijn bagage kwam gingen we eerste even thee drinken. Hierna konden we aan de slag. Aangezien ik onderweg last had gehad van trillingen in mijn stuur, wat ik dacht dat uit mijn voorwiel kwam, ging Peter eerst even de sporing nakijken. Ik bleek 2 mm toespoor te hebben, dit was te veel. Maar na een aantal keren verstellen wilde het nog steeds niet lukken om het goed te krijgen. Dan toch maar even op de bank met de fiets. En er bleek inderdaad iets niet goed te zijn. Nadat het kogelkopje vervangen was ging het een stuk beter. Ik kon met mijn demperpompje de rissedemper die ik van Johan Vollenbroek had ook niet oppompen. En wilde aan Peter vragen waardoor dit kwam. Hij had nog een oude demper uit een Quest liggen en die kon ik zonder problemen oppompen. Nadat we mijn demper er toch maar uit hadden gehaald bleek het palletje in het ventiel veel te diep te liggen. Hierna Wim Schermer opgebeld. En hij bevestigde dat dit dus normaal inderdaad een stuk minder diep ligt. Dus dat dit niet goed ging kwam doordat mijn pompje het ventiel niet kon opendrukken. Gelukkig konden we het ventiel van de oude demper die Peter had liggen overzetten. En nu gaat dat dus wel weer. Wim stuurt een nieuw ventiel naar Peter op die hij dan voor de andere demper kan gebruiken weer. Hierna was het tijd om te lunchen. 's Middags zou Peter mijn kleinste ovaal blad vervangen voor een nog kleinere. Ivm het vele klimwerk in Duitsland op de 600 km vond ik dit wel een prettig gevoel dat dit net weer een stapje lichter trapt. Peter heeft ook gelijk de ovalen weer opnieuw afgesteld aangezien ik mijn trapas verzet heb en mijn pedaallengte veranderd is van 170mm naar 155mm. Voor vertrek nog even thee gedronken en een boterham gegeten.

Peter is bezig met het goed afstellen van de sporing van Kanjer

Glooiende vakjes rijden naar Hengelo

Op de terugweg nog een ommetje gemaakt voor wat vakjes te rijden. En ik moet zeggen dat het een mooie route was, maar 1x kon ik er  niet door en moest ik op een zandpad omkeren, maar de rest van de wegen was eigenlijk perfect. Echt van genoten, ook mooie klimmen (niet te steil) en lange afdalingen erbij. In Hengelo had ik nog een wegopbreking maar met een beetje omrijden kwam ik er uiteindelijk langs en na in totaal 85 km met gemiddeld 26 km/h kwam ik tevreden aan in Hengelo. Mijn max cluster is ook weer flink uitgebreid.

Onverharde weg

Die uiteindelijk bij een slagboom uitkomt, dus omdraaien, perfect plek voor een plaspauze

Tegeltjes tot aan Lage (net over de grens in Duitsland in de buurt van Lattrop)

Nog meer Twentse Gastvrijheid

Het was inmiddels al tegen 6en toen ik terug was bij Bart en Drika. En ik kon zo aanschuiven. Aangezien het best een inspannende dag was geweest even gekeken of ik eventueel de volgende dag terug naar huis kon gaan en dat kon in mijn planning en bij Bart en Drika kon ik ook gewoon nog een nacht extra blijven slapen. Echt heel fijn! 's Avonds heb ik Bart nog geholpen met de O ringen die ik had meegenomen om zijn ketting tandwiel te krijgen. En nog een paar boeken gekaft voor zijn zoon. Erg leuk dat ik gewoon een beetje werd opgenomen in de familie. De volgende ochtend ben ik na 9 uur met de trein terug naar Arnhem gereisd waar mijn moeder me heeft opgepikt, omdat die bij mij op bezoek zou komen en Arnhem redelijk op de route ligt.

Huiskat Jack

Kanjer logeert in Hengelo

Zoals je al hebt bedacht heb ik Kanjer niet meegenomen in de trein. Maar hij logeert een paar dagen in Hengelo, zodat ik vrijdag niet 100 km hoef te fietsen naar Boekelo. Aangezien ik het wel fijn vond dat ik zelfstandig kon reizen van en naar de plek waar hij staat, is dit in dat opzicht de beste lokatie. Al staat ie wel buiten. Hopelijk neemt ie mij dat niet al te kwalijk. En gelukkig is het de laatste dagen in het oosten vrijwel droog geweest uitgezonderd de nacht van maandag op dinsdag.

Daar staat ie dan voor een paar dagen. Ik gok dat regendruppels inmiddels wel zijn opgedroogd.