400 km van RIS snelheid naar Meppen, naar OLFen na Olfen

Starten op mijn verjaardag

Afgelopen vrijdag was 's avonds de start van de 400 km van Boekelo gepland. Mijn ouders hadden aangeboden om voor mijn verjaardag mij daarheen te brengen. Zodat ik minder stress zou hebben. Dus donderdagmiddag naar Lobith gefietst, met nog 2 lekke banden onderweg en wat regen. En daar bij mijn ouders neergestreken.

De fiets uiteraard weer veel te vol... maar op alles voorbereid en dat bleek nodig

Regen op de heenweg naar Lobith

Lang wachten voor een stoplicht dat het niet blijkt te doen

Een lekke band, ik kan me al niet meer herinneren wanneer ik de laatste had

Even schuilen voor de ergste bui bij Kjeld

Na een normale nachtrust de volgende ochtend al op tijd wakker. Maar gewoon in bed blijven liggen om mijn ogen wat meer rust te gunnen. Uiteindelijk kreeg ik 's middags toch al last van stress. En konden mijn ouders mij gelukkig iets eerder naar Boekelo brengen. Daar heb ik bij vrienden op de fiets nog even kunnen rusten. Wat erg fijn was. Toen de fiets weer ingepakt en samen met Peter die ook bij vrienden op de fiets zou logeren naar de start gefietst.

Kanjer in de bus

Bij vrienden op de fiets

Even eten voor de start opgewarmd

klaar voor de start!

De start

Daar aangekomen was het even zoeken naar de juiste ingang. Er waren verder geen velomobielen bij dit keer. Dus ik had me voorgenomen om wat rustiger te starten. Maar toen we uiteindelijk opweg mochten was ik voor de groep uit. Onderweg kwamen ze soms nog wel voorbij, maar dat was meestal oponthoud voor mij. Ik was alleen echt trager met klimmen. Maar omlaag haalde ik ze dan weer in. Dit ging zo door tot aan Meppen, waar ik gewoon te vroeg aankwam! Eigenlijk heel hilarisch, als je bedenkt dat ik nog geen 10 jaar geleden moeite moest doen om er überhaupt op tijd te zijn. Veel te hard gereden dus, met een gemiddelde van 31,4 km/h over de eerste etappe. Maar goed, ik was daar nu eenmaal. En wilde dan maar zo snel mogelijk in Tecklenburg zijn. Zodat ik daar eventueel wat langer zou kunnen slapen.

Toch aardig wat fietsers maar geen velomobielen

En dan gaat het precies regenen net een paar minuten voor de start

Iedereen staat al ongeduldig te trappelen

Stempelen in Meppen 

Naar Tecklenburg

Het werd steeds kouder. En ik wilde graag warm slapen. Ik wist dat tussen Meppen en Tecklenburg ook de zwaarste klim zat. En daar was echt niets mee gelogen. Deze stak met kop en schouders boven al de rest uit. Met een paar kilometer steil omhoog en op het laatste stuk 20%. Mijn achterwiel slipte op sommige stukken, en soms reed Kanjer in plaats van naar voren naar achteren. Ik duimde dat ik genoeg grip zou houden om boven te komen en uiteindelijk kwam ik toch in Tecklenburg aan. Bij de Shell kon ik wel stempelen maar niet naar binnen.

Slapen in Kanjer

Dus doorrijden naar de volgende benzinepomp. Hier kon je wel naar binnen, maar de gastheer vond niet dat ik er binnen mocht slapen. Ondertussen had ik wat problemen met mijn accu ondervonden en vond het niet de moeite waard om uit te vinden dat ik straks zonder licht zou zitten als ik mijn reserve accu niet zou herladen. Dus de accu binnen opladen en dan voor de deur bij het tankstation in mijn velomobiel slapen. Ik was binnen no time vertrokken. Blijkbaar vermoeider dan ik had gedacht. En na een uurtje werd ik wakker van wat stemmen en toen ben ik maar opgestaan en even wat thee gedronken, mijn accu opgehaald naar de wc. En toen was ik weer klaar om te vertrekken, nadat ik mijn slaapzak etc weer had opgeborgen.

klaar om in mijn slaapzak te duiken

Een paar fraaie foto's door Peter genomen toen ik sliep

Naar Hamm

Het was inmiddels 5 uur 's ochtends en na niet al te lange tijd begonnen de vogels al te fluiten en brak de nieuwe dag aan. Ik werd regelmatig gepasseerd door een duitse ligfietser. De voortgang viel me erg tegen. Ik kreeg er geen vaart meer in ofzo. En ik had ook het idee dat ik steeds omhoog moest fietsen. Ook de stukken Strada Bianche schoten niet op. Ik was daardoor wel teleurgesteld dat ik Peter niet meer ben tegen gekomen. Die was nog gelijktijdig in Tecklenburg en nam op een gegeven moment een pauze bij een bakker. Ik liep op dat moment ongeveer 15 km achter. Maar uiteindelijk reden zij veel sneller. Bij de MC Donalds in  de buurt van Hamm aangekomen was ik op 240 km. Hier was ook de duitse ligfietser. En we hebben even samen wat gegeten, ik nam friet met cola. En daarna nog ORS met water. Ik had geen zin om lang te blijven zitten, dus was weer weg voordat hij wegreed.

Altijd mooi die zonsopgang

Strada Bianche

Rolwolken?

Wel heel mooi langs stromend water

Nog meer mooie wolken luchten

Toegang naar de McDonalds

Mijn 2e ontbijt....

Nog meer klimmen naar Isselburg

Op een gegeven moment fietste ik een weg omhoog en stond er ineens naast mij een bordje Olfen. Dit was waarschijnlijk ter herinnering dat ik eigenlijk gewoon hardstikke voor op mijn schema lag. En dat ik best gewoon rustig aan mocht fietsen en genieten van de rit. Hierna kon ik mijn schema ook een klein beetje laten varen. Het was echt heerlijk zonnig. En ik begon te genieten van het olfen. Na het fixen van een lekke band reed ik weer verrasssend veel lichter. Dus ik vraag me af of ik de hele tijd met een leegloper gereden heb. Volgende keer beter checken bij elke stop. Op 30 km voor Isselburg  appte Peter dat hij daar was en dat het koud was met hagel.  Niet veel later kreeg ik ook de eerste hagelbui op mijn kop. In Isselburg was het dringen bij de Mc Donalds. Dus ik heb alleen om een stempel gevraagd. Na een blik op de buienradar. Ook maar besloten om zo snel mogelijk weer door te rijden. Onderweg schuilen kan altijd nog.

De zon breekt door!

Olfen nog 7,5 km, daar doe je op dat tempo meer dan een half uur over

Het is hier namelijk niet vlak 

9,3 km/h is relaxt omhoog rijden

Oops een zeer lekke band, hij staat echt helemaal leeg

laat die regen maar even daar blijven....

Hier ziet het er een stuk beter uit 

Of toch niet....

Ook ik moet aan de hagelbui geloven, gelukkig wel de juiste outfit bij me!

Stempelen bij de drukke Mc Donalds in Isselburg

De laatste loodjes

De ligfietser ben ik al een tijdje niet meer tegengekomen. Geen idee of hij nu voor of achter mij rijdt. Ik kom erachter dat zelfs de achterhoek niet vlak is. Maar dat mag de pret niet drukken. Ik mag van mezelf lekker olfen. Elke hagelbui daalt de luchtdruk en kan ik zonder moeite toch nog een beetje doorrijden. Maar prettig is anders. Een paar kilometer voor Boekelo word ik ingehaald door een randonneur. Ik doe een poging om erachteraan te gaan, maar denk bij mezelf, ik ben ook gek om mezelf nu nog te dwingen om harder te gaan fietsen. Gewoon lekker uitfietsen. Eigen tempo. Uiteindelijk zie ik dat ik 5 minuten later binnen ben dan de randonneur die mij in de laatste kilometers passeerde. Nou, helemaal prima. Al vind ik het wel weer jammer dat ik hem niet meer gesproken heb.

Ook in Nederland is het jantje lacht jantje huilt weer

En hier hebben ze ook Strada Bianche! 

De koeien huppelen vrolijk in de wei

De teller van Kanjer loopt inmiddels 1500 km voor op Strava. Zou hij stiekem zonder mij kilometers rijden?

Mooie wolkenluchten, ik kon er geen genoeg van krijgen

Terug naar Vrienden op de Fiets

Na mijn eindstempel te hebben gehaald rij ik terug naar vrienden op de fiets. Daar aangekomen ben ik kapot. En niet alleen van het fietsen maar vooral ook van het weinig slapen. Maar ik probeer mijn dag/nachtritme goed te houden en blijf wakker tot half 10. Ook wel zo gezellig om nog even bij te praten met Peter en de vrienden op de fiets.

Herstellen op de terugweg

De volgende ochtend ben ik rond half 7 wakker. Eenmaal in een ritme ben ik er zeer moeilijk uit te krijgen blijkbaar. Peter is ook al wakker en we ontbijten rond half 8. We besluiten samen terug te fietsen en rond 10 uur te vertrekken. Nadat ik mijn fiets helemaal afgeladen heb staan we om stipt 10 uur klaar om te vertrekken. We fietsen een alternatieve vakjes route van mij. Maar bij Haaksbergen wordt het een single track, dus we rijden even iets anders. Net voor Borculo begint het ineens te hagelen. We komen precies op tijd langs een cafeetje waar een hoop motorrijders zitten. En daar eten we appelgebak tot de bui over is. Nadat we mijn cluster zijn binnen gereden rijden we een alternatieve route vanaf Ruurlo. Erg leuk, allemaal weggetjes waar ik nog nooit ben geweest. En Peter ook niet. Net na Hengelo komt iemand die mijn oude naam roept ons tegemoet. Maar hij rijdt te snel door om te zien wie het is. Achteraf krijg ik op Strava commentaar, had je me gezien in Hengelo? Ah, dat was dus Ewout. Volgende keer gewoon stoppen natuurlijk! Omdat het begint te hagelen stoppen wij een paar 100 meter verderop ook bij een tankstation waar we allebei een versnapering pakken. Even naar de wc ook meteen maar. En als de hagel weer over is rijden we door naar Doesburg. Het weer is zeer wisselvallig, maar het ziet er ook erg mooi uit. Zeer zonnig en zelfs warm tot ijskoud en hagel. Maar omdat we toch schuilen met de hagel, kan dat onze pret niet drukken. In Doesburg wordt ik getrakteerd op zelfgemaakte pannekoeken door Peter.

Weer een leuk weekend gehad allebei!

Zo kom je nog eens ergens

Even schuilen voor de hagelbui

En hierna kan ik de laatste kilometers naar huis ook wel aan. Rond kwart voor 6 ben ik weer thuis. Heerlijke hersteltraining met een gemiddelde van 21 km/h en mijn hartslag lekker laag. Vandaag mag ik een dagje echt uitrusten en heb ik even tijd voor het bloggen.

Weer op bekend terrein rijden is ook wel heel fijn.

Daar zijn we weer, op de snelbinder

Die heb ik wel verdiend

Achteraf

Ik kwam blijkbaar helemaal niet zo slecht binnen. Volgens de organisator zag ik er nog behoorlijk fit uit. En ook was ik als 18e van de 39, netjes middenmoot binnen. En een uur geslapen! Niet gek. De laatste 11 kwamen zelfs in de laatste 2 uur binnen! Er waren overigens ook nog 6 DNF en een 16 die niet zijn komen opdagen.

Het enige wat ik nu nog echt moet verbeteren is betere accu's die langer meegaan en ik moet ook contact spray oid bij me hebben. Want ik heb het idee dat er toch weer iets niet lekker gaat bij de knopjes op het dashboard van Kanjer.

PS. uitleg voor het woord RIS vind je hier . OLFen kan uitgelegd worden als Ontzettend Langzaam Fietsen of Ouwe Lullen Fietsen. Het betekent voornamelijk dat je weinig inspanning levert maar meer geniet van je omgeving of de mensen waar je mee fietst.