Testweek Zoefje met als doel het 400 brevet dit weekend uitrijden en de fiets leren kennen

Verlichting Zoefje testen

Afgelopen dinsdag was Ed bij mij. En hebben we begin van de avond geslapen zodat we daarna rond 11 uur een rondje in het donker konden gaan rijden. Ed reed voor het eerst met zijn racekap. En ik voor het eerst in het pikke donker met Zoefje. Op zich vond ik dat Zoefje bij een kruissnelheid van zo'n 28 km/h voldoende licht had. Maar ik maakte me meer zorgen over hoe dat bij hogere snelheden zou uitpakken. Ik kon daarvoor niet voldoende zien met de huidige verlichting. Dus ik besloot dat er sowieso een extra lamp voor zicht op een van de spiegels moest. Ik had thuis nog een randonneurslamp liggen. Nadat ik die wat schoongemaakt had bleek hij het nog best goed te doen. Dus op de steun gemonteerd die ik nog had liggen. En dat werkte op zich goed dacht ik.

nachtelijke sfeer impressie

Testritje met lamp op steuntje

Toen ik woensdag Erwin tegemoet ging rijden (die kwam uit zijn werk vanuit Eindhoven) gelijk maar even getest of de lamp goed bleef zitten. Na 80 km zat hij er nog steeds op en was er verder ook niets afgebroken. Alleen trilde mijn spiegel best veel. Dus geen lamp die ik er 24 uur per dag op wil hebben zitten. Hoeveel licht ie geeft heb ik niet meer kunnen testen in het donker. Dus op goed geluk hopelijk voldoende voor mijn brevet en anders moet ik gewoon rustiger rijden 's nachts.

Fietsen met Erwin

Hormonen

Ik moet gemiddeld elke 19 dagen hormonen toegediend krijgen middels een injectie in mijn bilspier. Ik zat dit keer op 21 dagen ivm dat ik een aantal keren iets eerder geprikt heb en mijn spiegel weer naar gemiddeld 19 wilde. Maar merkte donderdag dat 21 dagen toch echt te lang is. Want ik had een serieuze dip die dag. 

Proefliggen/slapen

Ik had bedacht dat als ik nog wilde slapen tijdens het brevet dat ik dat dan buiten ging doen. En had daarvoor een nieuwe slaapzak aangeschaft die ik met Zoefje ook mee kan nemen (mijne was sowieso te koud en ver over de datum, dus het werd ook wel eens tijd). Dus op donderdagmiddag ging ik even in Zoefje liggen met de slaapzak aan. En ik sliep meteen. Toen ik een uurtje later wakker werd was ik niet eens stijf ofzo. Dus het ligt prima in deze fiets. 

naar Driebergen en relaxen voor de tocht

Donderdagavond rijd ik met Zoefje vol bepakt naar mijn zus in Driebergen. Ik heb gemerkt dat ik  gewoon de dag vooraf al in de buurt van het startpunt moet zijn, ook al start een 400 's avonds. Zodat ik gewoon rust heb op die dag en niet nog vanalles moet regelen en vertrekken van huis. Dit werkt prima. Ook al moet ik een groot deel van de dag mijn fiets bewaken. Mijn neefjes van 1 en 3 snappen nog niet helemaal dat zoiets snel kapot gaat. Kan je ze ook niet kwalijk nemen. Verder wel een heel relaxt dagje gehad en ook nog een paar uurtjes gelegen met de ogen dicht 's middags.

onderweg naar Driebergen met zonsondergang, super mooi

Andere neksteun en demper zou beter zijn

Ik had afgesproken samen met Mark en Arend Jan te fietsen. En Mark zou via Dronten naar de start rijden. Maar helaas kon hij pas laat vertrekken, waardoor Dronten niet meer ging. Anders had hij misschien een betere neksteun mee kunnen nemen voor me. Nu moest ik het met de iets dikkere doen. En ik denk dat de platte neksteun toch net beter zit. Even kijken hoe ik daaraan kan komen binnenkort maar. Ik heb onderweg uiteindelijk wel gemerkt dat ik last van mn rug kreeg, mede door de neksteun en ik denk ook dat ik toch de rissedemper erin moet gaan zetten.

huidige neksteun

Oplossing schuimkap probleem

Ook heb ik een oplossing voor de Schuimkap bedacht waar ik steeds tegenaantrap. Die zit nu gewoon rechts van mij naast mijn stoel. Ik heb er nu zo'n 500 km mee gereden. En het werkt goed. Dus ik denk dat ik het zo laat. Ik kan hem zelfs ook nog niet meenemen, maar dan moet ik wel iets anders meenemen waar ik mijn fiets mee "afdek". 

WRB 400 Bunnik, Rondje Texel

Ik ben iets voor 8 al in Bunnik en Mark is er niet veel later ook. Lekker op tijd. Even later komt er nog een velomobielrijder aan uit Duitsland met een Quest met racekap. En ook Arend Jan is van de partij. Alleen gaat hij toch niet de hele route mee rijden, maar hij zal wel meedoen tot aan Zoetermeer. Erg leuk om ook weer eens samen met hem te gaan fietsen.

De start

We starten achter de racefietsers aan. Overigens zou het niet eens gelukt zijn in deze opstelling om vooruit te starten. Dus op zich niet erg. We rijden al snel een lekker tempo van zo'n 30 km/h. Gaat eigenlijk heel relaxt. En mijn hartslag komt ook nauwelijks hoger dan herstel/D1 training. Alleen met de weinig klimmetjes bruggen op gaat ie iets omhoog. We rijden met de 4 velomobielen in een groepje. En het gaat vlot.

bij de start

met 4 velomobielen onderweg

Sfeerimpressie

Stempel en verzorgingspost in Zoetermeer

Na een kleine 3 uur zijn we in Zoetermeer. Waar we in de rij staan voor een stempel en wat te eten. Ze hebben weinig veganistisch dus ik regel vooral dat alles weer op orde is. Waterzak vullen, thee drinken, krentebollen en banaan naar binnen werken. En zorgen dat Mark zijn eten ook snel heeft.

De tweede Etappe met 3 velomobielen

Om half 1 staan we weer klaar voor vertrek. Nu is het echt donker, en ook de paden waar we over rijden zijn niet goed verlicht. Ik rij voorop omdat de andere 2 ervan overtuigd zijn dat ik beter navigeer dan hen. Het nadeel, mijn verlichting is onvoldoende. En het zijn kleine paadjes, dus met een 90 graden bocht moet ik puur op gps rijden. Gelukkig gaat dat allemaal goed, maar minder snel door minder zicht, al kost verkeerd rijden waarschijnlijk nog veel meer tijd. Als de Duitse velomobiel later zijn groot licht aan zet heb ik voldoende licht om alles voor mij uit te zien. hmmm, zo'n koplamp zou ik ook wel willen hebben voor PBP. Hij verblind overigens niet. De timing voor de veerpont is perfect, hij komt precies aan als wij er zijn. En gaat vrijwel direct naar de overkant. Daar ga ik snel voorop. Een mooi weggetje maar weer pikkedonker. Ik heb geen idee hoe hard ik rij, en rij vooral op navigatie. Gelukkig zijn de bochten ruim, zodat ik ook veel heb aan de verlichting van Mark en onze Duitse vriend.

op de pont

De Duitse velomobielrijder

Verzorgingspost Tankstation Heemskerk

Als we bij het tankstation aankomen gaan we daar even water tanken. Voor mij had deze stop niet gehoeven, maar het is op zich wel goed. Anders had ik waarschijnlijk toch later weer ergens anders moeten stoppen gok ik.

Toch nog even slapen...

Als we weer wegrijden rond 4 uur begint het warempel al langzaam aan wat lichter te worden. Tegen 5 uur begin ik een beetje in slaap te vallen en moet ik echt even de ogen dichtdoen. Dit duurt nog geen kwartier, maar ook Mark heeft lekker geslapen. De Duitse Questrijder is doorgereden. En zien we ook niet meer terug, hij zal de boot van half 7 wel gehaald hebben denk ik.

het begint al licht te worden!

Supporter onderweg!

Wij rijden rustig verder en gaan voor een volgende boot. Ik heb inmiddels ook Cees gewaarschuwd waar we ergens zijn. En Cees is ons tegemoet gereden, maar rekende op een lagere snelheid, waardoor hij ons net voor de boot pas bijhaald. Bij de boot blijkt dat die maar 1x per uur gaat. En we zijn een half uurtje te laat voor de boot van half 7, dus even rustig ontbijten met 2 appels en de rug strekken. Ik heb redelijk last van m'n rug. Misschien ook mijn ventisit van Kanjer eens uittesten. En de dingen die ik eerder al schreef.

Mark 

lastig om goede plaatjes te schieten met 30 km/h maar toch goed geprobeerd

Hier moest ik even rustiger voor rijden. Zo mooi!

Spectaculaire uitzichten deze ochtend met die wolken het licht

En hier haalt Cees ons bij ongeveer

Met de boot naar Texel

Na het ontbijt inchecken zodat we netjes op tijd opgesteld staan om de boot op te rijden. Hier doe ik nog eventjes de oogjes dicht en dan mogen we erop. We parkeren bij de uitgang en gaan dan naar binnen. Hier is een restaurant, maar ze hebben werkelijk helemaal niets veganistisch. Zelfs de bananen zijn al op.  Nou ja, dan maar thee en als we op Texel zijn krijg ik nog van Cees een banaan aangeboden. Ook neem ik nog een boterham van mezelf.

De velomobiel van Cees

Op de boot

Rondje Texel, hier kwamen we voor!

We hebben op de heenweg wind tegen, en dat is te merken aan de racefietsers die ons niet inhalen. Voor mij voelt het ook zwaar, maar dat is denk ik meer te wijten aan het slechte wegdek. Een hoop klinker en stoeptegelweggetjes verder komen we uiteindelijk op iets mooiere wegen. Maar dan zijn we al over de helft en al snel volgt de controle waar we een sticker krijgen. Zoals het ernaar uitziet kunnen we precies de pont van 10 uur nog halen, maar doordat we te lang moeten wachten voor het stoplicht missen we hem net. Dan maar naar de kiosk waar Cees en Mark een ijsje halen. Ik neem een beker mee zodat ik water en ORS kan nemen.

Rondje Texel ging zo snel, dat ik eigenlijk niet zo veel foto's heb gemaakt

Stempelpost Mark en Cees stappen weer in

Stukje buitendijks terug

Met Mark en Cees in de achtervolging

Weer terug op het vaste land

Op de boot van half 11  terug neem ik 2 stukken appelgebak en thee. Cees loodst ons door Den Helder en slaat af bij Julianadorp.

Botsinkje

De route blijft kronkelen en net na Julianadorp is er een oversteek waar ik een auto zie met knipperlicht naar rechts aan. Ik rem en Mark knalt achterop mij, waardoor ik vooruit schiet. Helaas wat schade aan mijn fiets. Bij Mark is de schade zeer beperkt. Gelukkig is er verder niets aan de hand en kunnen we verder rijden. Waarschijnlijk vermoeidheid ook, dan wordt je toch wat onoplettender. Gelukkig sloeg de auto niet rechtsaf. Anders had ik tussen Mark en de auto gezeten! Nou ja, we zijn beide geschrokken.

Lunch!

Rond 12 uur ga ik uitkijken naar een eetgelegenheid en die vinden we in de buurt van Heerhugowaard. Daar lekker een uitsmijter gegeten.

Lekker even op terras zitten

De laatste loodjes

Nu moeten we ongeveer nog 100 km. Prima te overzien, ook al heb ik wel redelijk last weer van schuurplekken in mijn lies, even doorbijten maar. We verwachten rond 17 uur in Bunnik te zijn. Mark ziet het net na Amsterdam nog somber in (we hebben veel tijd verloren met door de stad heen kronkelen). Maar langs het Amsterdam Rijnkanaal maken we dat weer ruimschoots goed. En een paar minuten na 17 uur arriveren we bij het eindpunt.

Nog een klein stukje... 

Ook nog wachten op de openstaande brug

Gehaald als een goed team!

Allebei blij dat we het gehaald hebben. Mark drinkt nog wat samen met mij en we maken een finish foto. Daarna zwaai ik hem uit, hij fietst vanavond nog naar Ter Apel terug. Wat een Kanjer! Ik blijf nog even op het terras wachten tot er nog bekenden binnenkomen, maar na een half uurtje hou ik het ook voor gezien en fiets ik terug naar Driebergen.

Finish foto!

Mark rijdt in 36 uur 800 km! Top hoor!

Terug in Driebergen

Daar nog even napraten en douchen. En ik val met mijn neus in de boter met het eten dat net klaar is. Om 21 uur ga ik liggen en val meteen in slaap zowat.

The day after

Als ik om 7 uur wakker word voel ik me al weer stukken beter. Ik blijf nog wel zo lang mogelijk met mijn ogen dicht in bed liggen. Maar rond 9 uur appt Erwin mij terug dat hij me wel tegemoet wil fietsen. En dat zetje had ik net even nodig om op te gaan staan.

De terugrit naar Nijmegen

Ik besluit mijn plan om nog wat gemeentes en vakjes te vullen uit te voeren. En dat betekent een terugreis van iets meer dan 100 km. Wel gewoon op mijn dooie gemakje natuurlijk! Nou dat dooie gemakje gaat alsnog met gemiddeld 25 km/h ondanks dat ik dwars door Amersfoort rijd onder anderen. Met Zoefje is door de stad rijden een stuk minder aangenaam wel. Gelukkig zijn veel fietspaden in Amersfoort breed en kan ik overal redelijk de bocht maken nog daardoor.

Dit is in Amersfoort

En dit soort fietspaden liggen er veel, maar ook een paar met stoeptegels

Oeps! Amerongseberg in de track

Als ik op een bekende weg kom en denk dat ik via Veenendaal terug rijd, blijkt mijn track daar heel anders over te denken. En voor ik het weet rijd ik op de beklimming van de Amerongseberg. Gelijk maar mijn laagste verzet uitgetest. Ik kom prima boven eigenlijk. Niet zo snel als dat de racefietsers mij allemaal passeren, maar goed. Dat is ook heel logisch. Ik heb een overvolle velomobiel, maar het voelt als het leeggewicht van Kanjer die gewoon een betere wegligging heeft dan. Daaraan merk ik toch echt dat deze fiets veel meer geschikt is voor Parijs Brest Parijs. Naar beneden haal ik uiteraard weer een aantal van die racefietsers in, maar aan het  eind van de weg is een opbreking waar het me net lukt om via de stoep toch nog op de weg uit te komen waar ik heen wil.

Ach ja, gewoon rustig aan, dan komen we er wel

Erwin onderweg

In Amerongen appt Erwin mij dat hij ook onderweg is. Het is heerlijk weer en ik heb wind mee. Erwin kom ik tegen bij Dodewaard en samen fietsen we de laatste 25 km naar mijn huis. Nadat ik alles heb uitgeladen en Erwin er weer vandoor is ga ik even op de bank liggen. Ik merk toch wel enigszins slaapgebrek. Dus vannacht maar goed slapen!

Samen met Erwin het laatste stukje