Blessure, vakantieplannen en Mega LOL

Blessure

Eind mei liep ik een rondje hard in Nijmegen. En toen ik een sprintje inzette de brug op ging het mis. Ik weet niet wat precies maar ik kon in ieder geval per direct niet meer lopen zonder dat het heel veel pijn deed. Het leek ergens uit mijn voet te komen. Dus ben ik de laatste 1,5 km maar naar huis gestrompeld. 2 dagen later toen de fysio weer open was heb ik meteen een afspraak gemaakt bij een van de fysiotherapeuten. Na twee weken klungelen ging het nog steeds niet beter ondanks dat ik ook nog naar Body Stress Release was geweest en bij de huisarts en een volle week rust had gehad omdat ik ook nog een tongblessure erbij kreeg (waardoor ik dus niet kon eten een paar dagen, en dus geen brandstof voor het sporten had). Dus ben ik maar naar mijn fysiotherapeut gegaan die mij al langer kent en ook wel weet wanneer ik wel of niet moet gaan sporten (aangezien hij weet hoe fanatiek ik ben). Hij dacht wel te weten waar het aan lag en met shockwave therapie en veel zelfs masseren gaat het nu weer wat beter (meer dan een maand later). Althans, ik kan weer fietsen, maar ik kan dus nog steeds niet normaal lopen. Korte stukjes gaan zonder pijn, maar als ik pijn krijg moet ik wel thuis zijn, want nog een stuk doorlopen is er dan niet meer bij. Tot nu  toe blijkt dat een dag dat ik met gemak 65 km fiets, ik niet meer dan 200 meter achter elkaar kan wandelen. En dat zijn dan wel mijn goede dagen. Ik heb ook slechte dagen. En dan ga ik niet eens fietsen.

Vakantieplannen

Die waren er al voor de corona. Namelijk 1400 Dutch Capitals Tour route fietsen met nog 2 velomobielmaatjes. In april had ik het al opgegeven dat dat nog op een normale manier zou kunnen. Aangezien het ook al niet verstandig was om lange afstanden te trainen aangezien je nog nergens terecht kon onderweg. En toen we eindelijk weer op het terras mochten zitten kreeg ik deze blessure. De plannen werden gewijzigd en we zouden gewoon ongeveer 200 per dag gaan fietsen vanaf de thuis lokaties van alle rijders. Trainen ging voor mij alleen nog steeds niet. Maar ik wilde wel graag weten of ik die 200 op een dag aan zou kunnen sowieso. 

Mega LOL 2020

Toen de LOL plannen maakte om een mega LOL te gaan rijden, was het super tof dat ze de route richting de biesbosch uitkozen. Daardoor kon ik met een kortere rit van iets meer dan 200 km ook deelnemen. En er waren een paar deelnemers die uit Friesland kwamen en de kortere versie vanuit Nijmegen ook wel leken te waarderen. Dus Piet en Jeroen zouden komen logeren in Nijmegen.

De dag vooraf

Afgelopen vrijdag was het dan zover. Rond een uur of 5 's middags kwamen Jeroen en Piet aan. Ik had wat plek vrij gemaakt in de garage zodat alle fietsen een mooi plekje hadden. Daarna eerst nog even gepraat en toen lekker pasta gekookt. Gelijk maar voor 2 dagen, zodat we in ieder geval bij terugkomst niet zouden hoeven koken. Ik smeerde ook alvast mijn boterhammen voor de volgende dag en maakte alvast pap klaar zodat ik het alleen nog hoefde op te warmen 's ochtends. Rond 10 uur naar bed want we zouden de volgende dag om half 7 vertrekken dus de wekker stond om half 6.

Lekker knus met zn vieren in de garage

Naar Heteren

Rond 6 uur zitten we aan het ontbijt. En een paar minuten na half 7 vertrekken we naar Heteren. Waar we zullen aanhaken bij de andere Mega LOLlers.  Helaas starten we wel met regen. Hopend dat de zon nog zou gaan schijnen vandaag vertrekken we toch vol goede moed. We zijn al voor half 8 in Heteren en een andere aanhaker staat al te wachten op de dijk. Het is Johan uit Bennekom, hij rijdt in een DF. Leuk weer een nieuw persoon te ontmoeten. 

Met z'n 8en verder

Een kwartiertje later komt de rest ook aan. En na een plaspauze kunnen we vertrekken. De groep waar we bij aansluiten bestaat uit Casper de wegcapitein van LOL, Arjen die berucht staat om te zorgen dat er geen regen valt tijdens LOL tochten (hmm, dit is toch wel een dikke uitzondering dan), Martin vol trots in zijn "nieuwe" Quest en Hans in een witte Quest XS (Zoefje is in goed gezelschap dus!). Ik rij voorop en dat blijft ongeveer de hele rit zo. 

Route overleg

Nadat onze route de dijk af gaat in Kesteren hebben Arjen en ik even een spoed overleg en wordt er besloten iets verderop weer de dijk op te gaan in plaats van dwars door de betuwe naar het kanaal te rijden.

Het is niet zo mooi weer vandaag en dit weertype houden we de hele dag. Soort van miezer. Gelukkig zitten we grotendeels overdekt!

De groep optimaliseren

Als we na een aantal kilometer dijk weer een plaspauze hebben roep ik Martin naar voren. Ik merk dat de groep goede aansluiting houdt maar dat Martin vaak een gat laat vallen. Niet heel raar als je nog maar pas met een velomobiel rijdt, maar het is dan wel handig om wat meer vooraan te rijden, anders wordt het wel een heel zwaar ritje. En zo kan ik na een bocht ook even inhouden totdat iedereen weer kan versnellen zonder dat er gaten vallen.  

Beter opletten

Als we door Rijswijk denderen en ik zoek naar het huis waar Wilco waarschijnlijk gaat wonen, ben ik er al voorbij voordat ik het door heb. Even later als iedereen stopt op de sluis over het Amsterdam Rijn Kanaal en ik zie dat iedereen er weer is. Heb ik niet door dat er een met pech staat. Nou ja, direct na de bocht merk ik dat niemand mij volgt, dus wacht ik maar even en eet een boterham. Even later roept er iemand dat er pech is. Iemand heeft de ketting eraf liggen. Als ik aankom is het al zowat opgelost. Dus na een korte pauze gaan we weer verder.

Lekke band

Na een kilometer merk ik dat ik niet meer vooruit kom (nou ja 22 km per uur maar daar moet ik redelijk wat kracht voor zetten). Dus ik roep dat ik lek heb en jawel mn rechter voorband is lek. Hans heeft geen zin om lang te wachten dus springt even bij om te helpen. In een mum van tijd ligt er weer een nieuwe band op Zoefje en kunnen we weer verder.

Foto gemaakt door Johan, Zoefje heeft een lekke band

Hoosbui

Het is al de hele dag een beetje aan het miezeren maar bij Culemborg krijgen we een echte hoosbui over ons heen. Ik stop even als we onderaan de dijk onder een rij bomen staan om een betere uitrusting aan te doen (zoals mijn skibril en een pet die niet afwaait). 

Appelgebak!

Daarna nog een stukje over de dijk. Bij Asperen slaan we af en na bij een bakker geinformeerd te hebben vinden we iets verderop een hotel waar we appeltaart kunnen eten voor de liefhebbers. Fijn dat we binnen kunnen zitten want het blijft nog even gieten. Na 3 kwartier klimmen we weer in de fiets om het laatste stuk naar de Biesbosch te rijden.

Lekker appeltaartje met thee

De Biesbosch als beloning

Na een klein uurtje over dijkjes en om de binnenstad van Gorinchem fietsen komen we in de Biesbosch terecht. Ik moet eerlijk zeggen, ik kom normaal gesproken niet verder dan Werkendam met een rondje Biesbosch, maar dit is echt formidabel mooi. Wel hebben we naar het Biesbosch museum nog flink de wind tegen. Daar aangekomen stoppen we even voor een paar mooie foto's te maken.  

Ruime parkeergelegenheid.

Uitzicht vanuit de fiets

Zoefje staat helemaal rechts

Als we weer in de fiets stappen voor het laatste stuk naar een lunchpauze komen we erachter dat het mooiste stuk nog moest komen! Dit is echt heel leuk, een relatief "smal" weggetje met veel bruggetjes of betonplaten waar water onder ligt en waterplanten doorheen steken. De rest om die weg heen lijkt voornamelijk veel water te zijn. Johan heeft hier een super leuk filmpje van gemaakt (overigens van de hele tocht, maar ik vind de Biesbosch wel het mooiste gedeelte).

Aan het eind van dit traject ligt een manege met een eetgelegenheid, dus we besluiten om hier wat te gaan eten. En omdat het pontje niet vaart rijden we daarna via Werkendam terug naar het vaste land.

De omelet ging er wel in!

 

De terugreis

Dit stuk vanaf Werkendam rij ik wel vaker, alleen rij ik normaal deze weg heen. Ik kom er al vrij snel achter waarom dit is. Op de heenweg heb je in het vooruitzicht dat je dus ergens naartoe rijdt. Waarna je terug volledig over de dijk mag rijden. Nu rijden we en groot deel onderdijks en met varieren beter en slechter wegdek. Ook het rijden op de Bergsche maasdijk is met een grote groep niet heel fijn. Auto's halen gevaarlijk in omdat de groep zo lang is. En er wordt hier hard gereden. 

Even een foto van Martin bij Hank gemaakt voor zijn familie

Gevaarlijke punten

Als ik voorsorteer om links af te slaan het fietspad op dat iets eerder komt dan verwacht moet de rest even wachten. Ik rij al midden op de weg, dus stoppen heeft voor mij geen zin meer. Ik heb niet het idee dat ik in gevaar ben geweest, maar een paar uit mijn groep vinden dat ik te veel risico nam. In ieder geval komt iedereen veilig aan de overkant het fietspad op. Nog geen kilometer later moeten we deze zelfde weg weer oversteken omdat het fietspad aan de andere kant ligt daar! Dit probleem heb ik dus nooit gehad  als je hem andersom rijd. Weer wat geleerd. 

Klinkerdijkje

Als we vanaf Hedel de Maasdijk op gaan kunnen we weer genieten van de rust. Even heerlijk zoeven. Helaas is dit van korte duur want de dijk bestaat blijkbaar uit klinkers in Kerkdriel. Aan het einde van de bebouwde kom kies ik dan ook het fietspad dat parallel loopt. Dit is wel een aanrader. Zitten wat bochtjes in, maar is redelijk strak geasfalteerd. Het komt wel uit op een grote drukke rotonde waar het fietspad geen voorrang heeft. 

Weer op bekend terrrein

Vanaf Rossum ben ik weer op bekend terrein. En even later zoeven we met z'n allen over de Waaldijk. Bij Leeuwen zet ik de karavaan even stil voor overleg waar of wanneer te gaan eten. Er wordt besloten bij de eerste friettent te stoppen, maar die zitten natuurlijk niet langs de dijk. Dus in Winssen gaan we op zoek naar een. En Arjen vindt een friettent in Beuningen op zijn gps. Dus rijden we het laatste stukje naar ons eten achter Arjen aan. 

Opsplitsen

Na het eten (voor mij friet met mayonaise) splitst de groep op. Johan gaat terug naar Bennekom. En Jeroen, Piet en ik vertrekken naar Nijmegen. De overgebleven rijders gaan door richting Zutphen en omgeving. 

Terug in Nijmegen

Na een kilometer of 8 zijn we weer  terug bij mij thuis. Mijn gasten douchen eerst terwijl ik de pasta opwarm. En als ik ook gedoucht ben eten we en gaan Piet en Jeroen weer terug naar huis. Ik heb een geweldige dag gehad maar ben ook super moe. Dus na een uurtje ga ik maar naar bed, volgens mij ben ik ook meteen in slaap gevallen. Want ik weet er helemaal niets meer van. 

De Questen weer beide op de aanhanger en auto

The day after

Vandaag komt er dus helemaal niets uit mijn vingers. Mijn brein lijkt wel bevroren. Ik ben ook regelmatig duizelig en heb echt het idee dat ik moet aansterken. Maar ook het idee dat ik de benen los moet fietsen. De oplossing komt met dat mijn fietsmaatje Erwin vraagt of ik vanavond nog ga fietsen. Dus na een paar pannekoeken stap ik toch maar in de fiets naar Erwin. Het gaat allemaal niet van harte, maar als ik in totaal een uurtje heb gefietst en weer terug thuis ben, ben ik toch blij dat ik gegaan ben. Deze week goed uitrusten en herstellen voor de fietsvakantie.