Langs de rand van Twente

Zaterdag 25 juli 2020

Even wakker worden

Vandaag wordt een lange dag. En daarom heb ik vrijdag ook 's middags een paar uur geslapen en ben ik 's avond om half 10 naar bed gegaan. Maar als vanochtend om half  3 de wekker gaat is het toch nog wel vroeg. Maar ik sta op en maak pap. De meeste dingen heb ik al voorbereid. Als ik om half 4 in de fiets zit voel ik me al wel een stuk wakkerder.

Half 4 is dus echt midden in de nacht heb ik het idee

Mijn verlichting zorgt dat ik lekker door kan rijden ondanks dat het nog donker is

Om deze tijd is er echt niemand op de weg....

Naar de start

De heenreis verloopt vlot en om kwart over 7 sta ik bij het startpunt en zie ik dat Johan uit Bennekom ook is aangekomen met de DF op de auto. Tonnie komt ook al het huis uitgelopen. Ik zet de fiets op de oprit en ga kijken naar hoe Johan zijn fiets van de auto haalt. Als die klus geklaard is ga ik in de achtertuin zitten waar ik thee en krentewegge aan geboden krijg. Niet veel later komen Mark uit de Achterhoek en Johan (uit Twente) er ook bij zitten.

De DF van Johan staat er mooi op

Een heel systeem om hem er in je eentje af te kunnen halen, maar het werkt prima

De eerste etappe

Als iedereen aanwezig is en wat heeft gehad. Vertrekken we rond 8 uur voor de eerste etappe. Ik voel me fit en rij voor de verandering eens niet de hele tijd vooraan. De rit is ook veel socialer omdat we vaak naast elkaar kunnen rijden. Zo kan je makkelijk even bijpraten tijdens het rijden.

Lekker knus over de twentse wegen naast elkaar rijden

Even het gas erop naar de appeltaart

Als we bijna bij de eerste pauze zijn krijgen we een flinke klim te verwerken. Ik rij op dat moment voorop, maar DF Johan komt de hele groep inhalen. Ik speel het spelletje nog even mee, maar wil ook niet alles geven aangezien ik nog niet eens op de helft van mijn 400 km rit ben spaar ik mijn krachten maar, en dat is maar goed ook blijkt later. Bij onze eerste stop neemt iedereen appeltaart en ik drink er thee bij.

vlnr. Johan DF, Tonnie, Mark, Johan QV

Twente is niet plat

Als we verder gaan red ik de eerste bocht om de weg op te komen maar net. Altijd lastig inschatten met Zoefje. Al snel zoeven we weer door het Twentse landschap. Maar nu komen we ook stukjes in Duitsland. Op een gegeven moment gaan we een heel lang stuk valsplat omhoog. Erg gemeen. Ik heb ook op de een of andere manier moeite met het tempo. Maar na een mooie afdaling rij ik toch weer voorop als we bij de volgende pauze aankomen. Ik rij onder een bord door En Johan QV probeert dat ook, maar zijn camera bovenop zijn fiets blijft hangen. Het is in het filmpje van Johan DF terug te zien.

Veel stukjes valsplat, mooie omgeving hier wel

Gemeente Twenterand!

Koeien kwamen we heel veel tegen in de weilanden naast de wegen

Pannekoeken!

We zijn bij een pannekoekenrestaurant en ik neem een pannekoek met kaas als lunch.

hmmmm

Kilometers aftellen is meestal een veeg teken

Na de lunchpauze van ruim een uur voel ik me blijkbaar weer aangesterkt, want ik zoef de volgende heuvel op. Dit route deel gaat meer over alternatieve paadjes. Soms zelfs zandpaden. Erg mooi om te rijden wel. Helaas regent het wel vanaf de pauze gestaag en soms wat harder. Op een gegeven moment besluit ik toch maar even de skibril op te gaan doen. Ik tel de kilometers naar de volgende pauze af en als ik op 20 ben voel ik dat Zoefje in de bocht ineens heel zwaar stuurt.

Leuke smalle paadjes

En zandpaadjes...

Lekke band

Ik weet wat dat betekent en toeter om de voorsten te waarschuwen dat ik pech heb. Nou ja, berekende pech, want een lekke band hoort bij het risico van het veel rijden op lichtlopende banden. Als ik probeer mijn reserveband uit de fiets te halen blijkt dat mijn waterzak zich vastgeklemd heeft. Nadat dit verholpen is kan ik beginnen aan het wisselen van de band. Dat is zo gepiept. En een kwartiertje later rijden we weer vrolijk verder. Nou ja, we rijden wel in de regen.

kleine grensovergang naar Duitsland

Pauze bij Haarmühle met verrassingsbezoekje

Bij de volgende stop staat ineens Miriam op de parkeerplaats met haar Strada! Dat is nog eens een leuke verrassing! Na de pauze rijdt ze nog een stukje mee. Om halverwege weer af te slaan richting huis.

Miriam komt ook even kijken hoe de mannen het doen

De laatste loodjes

Wij rijden nog een stukje door naar Hengevelde, waarbij de achterhoeker en de twentenaren de stal al ruiken. Ik en Johan DF blijven een beetje achter. Ik maak nog een mooie foto als de vaste Mooi Twente rijders Hengevelde in gaan. 

Nog een paar kilometer voordat Johan bij zijn auto is, hij lacht nog vrolijk in ieder geval!

Weer terug rond!

De terugweg

En als Mark afslaat naar Neede rijd ik mee die kant op. We rijden over een mooi weggetje de Needse berg over. En daarna rijd ik verder langs de Nweg naar Borculo. Mark slaat hier af naar huis. Doordat we lekker hebben doorgereden lig ik nog op schema om voor 10 uur thuis te zijn. Maar na Zelhem begin ik wat in te zakken in tempo en ik besluit om bij familie in Duiven even een korte stop te maken. Aangezien ik nog niet bij hen ben geweest op dat adres krijg ik ook gelijk een rondleiding. Als ik op het snelfietspad rijdt voelt het alsof alles op is. En ik rij op souplesse de laatste 30 km naar Nijmegen. Uiteindelijk kom ik rond kwart voor 11 aan. Met 386 km op de teller. De dag daarna krijg ik van mijn lichaam een duidelijk signaal dat mijn hormonen op zijn. Dus dat was waarschijnlijk ook de reden dat het laatste stuk niet zo lekker meer ging. Maandag kom ik erachter dat de voorband van Zoefje ook leeg staat, dus dat zou ook een reden kunnen zijn geweest.